Tussen Panka jr. en de stad bestaat een stilzwijgende afspraak.
De stad laat hem met rust, hij de stad.
Zo is dat in de loop der 25 verslaafde drugsjaren ontstaan.
Het komt nooit weer goed met Panka jr., maar dagbestedingsprojecten en de beste hulpverlener van Groningen houden hem op de been en normaliter uit de rechtbank.
Naar omstandigheden is Panka jr. een gelukkig mens.

Vorig jaar ging hij op verzoek van een kennis boodschappen doen bij het winkelbedrijf Prijzen Paradijs. Het was er druk en hij had geen zin te wachten op het verplichte winkelmandje. Een flesje parfum gleed in zijn jaszak. De rest van de boodschappen, waaronder een flesje antikalk, betaalde hij. Toen hij het Paradijs wilde verlaten, piepten de poortjes. Shit. Hij bood nog aan het flesje te betalen, maar het Paradijs vond het al te laat. De politie werd gebeld en Panka jr. moest mee naar het bureau.

De officier van justitie geloofde niet dat hij vergeten was de parfum te betalen.
Zelf zegt hij van wel.
Het flesje kostte één euro en 99 eurocent en is wederrechterlijk toegeëigend, zei de officier van justitie.
Politierechter Depping corrigeerde: “Eén euro en 94 eurocent bij Prijzen Paradijs.”

De officier wilde wel rekening houden met het feit dat Panka jr. de afgelopen drie jaar niet met de politie in aanraking is geweest. Maar er is wel een strafbaar feit gepleegd en dus vindt de officier een geldboete gepast: 140 euro. Maar omdat hij het niet breed heeft en spaart voor een reis naar Suriname, mocht dat voorwaardelijk.

Panka jr.’s advocaat stipte nog even aan dat het juridisch gezien nog maar de vraag is of er sprake is van wederrechtelijke toe-eigening. De poortjes piepten dan wel, maar hij had de winkel nog niet verlaten.

Politierechter Depping ging er niet op in: “Ik vind het diefstal en dat mag nu eenmaal niet. U heeft een omvangrijk strafblad, met tal van veroordelingen voor alles en nog wat. Eén straf staat er nog niet bij en die krijgt u nu van mij: ik verklaar u wel schuldig, maar ik geef u daarvoor geen straf.”

Buiten scheen de zon.

De officier van justitie vroeg bedenktijd op de vraag of het openbaar ministerie van zins is hoger beroep aan te tekenen.

Panka jr. was tevreden en opgewekt vertelde hij de rechter dat hij nu weer naar zijn dagbesteding ging om te werken. De rechter bedankte hem voor zijn komst.

Maar buiten de rechtszaal wachtte op de gang de verrassing: medewerkers van de parketpolitie hadden ontdekt dat er nog twee boetes openstonden. Panka jr. werd aangehouden en voor de keuze gesteld: betalen of mee en een paar dagen zitten.

Toen kwam de beste hulpverlener van Groningen.
Had hij Panka jr. niet op het hart gedrukt vooral naar de rechtbank te gaan om zijn strafzaak bij te wonen? Met een beetje de wind mee levert dat doorgaans de laagste straf op.
Dat klopte ook, maar er was buiten de parketpolitie gerekend.
Panka jr. stond er wat beteuterd bij: 200 euro had hij nooit.

De beste hulpverlener van Groningen restte maar een ding.
Hij pakte zijn bankpasje en vroeg: “Kan ik ook pinnen?”

Dat kon.

Rob Zijlstra
(dit verhaal is afkomstig van mijn oude blog)

.

Panka jr. is woensdag 19 januari 2011 om 13.00 uur in het UMCG (ziekenhuis) overleden. In Suriname is hij nooit meer geweest.
De VPRO heeft een documentaire (1999) uitgezonden over de vader van Panka jr. – Frank en Eva