De Engelse ‘drugsgeneraal’ Robert Dawes is gearresteerd in Dubai.
Dit meldt de Engelse pers.
Volgens de berichtgeving heeft ook de Nederlandse politie belangstelling voor deze man.

Klopt.

Groningen heeft nog een appel te schillen met hem.

In november 2002 werd in de Uranusstraat in Groningen Gerard Meesters in de hal van zijn woning doodgeschoten.
De schutter, Daniel S., is voor deze liquidatie veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf.
De man die Daniel S. naar Groningen reed, Steven B., de handlanger, kreeg 8 jaar celstraf.

Daniel S. was de uitvoerder.
De opdrachtgever voor deze waanzinnige moord in Groningen: ‘generaal’ Robert Dawes.
Tijdens het strafproces tegen Daniel S., dat in hoger beroep om veiligheidsredenen in de Bunker in Amsterdam plaatshad, viel de naam van Dawes niet alleen regelmatig, in de dagvaarding van Daniel S. wordt Robert Dawes met naam en toenaam als de opdrachtgever genoemd.

Het is altijd onbevredigend geweest dat de opdrachtgever voor deze liquidatie vrij rondliep.
Dawes woonde lange tijd – tussen de notabelen – in het Spaanse Marbella.
Engeland wil hem hebben wegens drugshandel.
Nederland voor moord.

Onduidelijk is nog of Dawes zal worden uitgeleverd aan Engeland.
En of er een dag komt dat hij zich in zittingszaal 14 moet verantwoorden.

Gerard Meesters was onderwijzer en had met drugs en met criminaliteit niets van doen.
Hij had wel een zuster die met een vriendin in Spanje in duistere zaken deed.
De twee Groninger vrouwen zouden listig drugs hebben gestolen van de organisatie waar ze voor werkten.
Voor Dawes.

Dawes wilde zijn drugs terug, maar kon de twee Groninger vrouwen niet vinden.
Om hen op andere gedachten te brengen, stelde Robert Dawes een daad: hij liet de broer van een van de twee vrouwen simpelweg doodschieten.
Het lot van de twee Groninger vrouwen is onbekend.
Ze zijn of dood, nog altijd op de vlucht of elders.

Rob Zijlstra

zie ook: The Thing in Groningen [eerder gepubliceerd in magazine Koud Bloed, 2009]

zie ook: Terrifying power of The Taxman [thisisnottingham, 2008]