Misdaad mag niet lonen.

Daarom worden veroordeelde misdadigers geplukt.

Het crimineel verdiende geld gaat dan naar de staatskas.

 

Het komt zelden voor dat justitie en de misdader het eens worden over het te plukken bedrag.

 

Eenmaal heb ik meegemaakt dat een drugsboef stellig tegensprak dat hij ruim een miljoen euro met zijn handel had verdiend. Toen justitie uiteindelijk met de prijs zakte tot ruim 700.000 euro, ging hij akkoord.

Zo’n bedrag leek hem alleszins redelijk.

Deze boef was 25 jaar.

 

Vanochtend eiste justitie 116.385 euro van de 35-jarige Berty.

Voor de onderhandelingen zat justitie op ruim 200.000 euro.

Vaak wordt gekissebist over aftrekbare kosten.

Zo mogen drugssmokkelaars doorgaans de kosten van benzine voor de ritjes – in dit geval – tussen Groningen en Noord-Duitsland van hun winst aftrekken.

 

Berty vindt – zei de advocaat – die 116.385 ook niks.

Zijn voorstel: doe maar 16.000.

 

Het verschil van mening ligt in een verschil in opvatting.

Volgens de advocaat is de intentie van de wet dat de misdaad niet mag lonen.

Wordt de beloonde misdadiger gepakt, dan moet hij financieel in oude staat worden teruggebracht.

Zo room je de criminele winsten af.

 

De officier van justitie vindt die opvatting geen stijl.

Hij zegt: we willen simpelweg de winst, dus 116.385 euro.

 

Maar dat is, zegt de advocaat, niet de winst, boekhoudkundig bezien.

Berty heeft een fors deel van zijn winst immers weer geïnvesteerd in nog meer xtc.

En die ‘nog meer xtc’ hebben jullie in beslag genomen.

Aan liquide middelen had hij nog maar 16.000 over.

 

De officier van justitie: dat hij zijn winst heeft geïnvesteerd in nog meer, is zijn keuze. Het blijft winst. Hij had het ook kunnen investeren in legale zaken als onroerend goed of in mooie auto’s. Ware ook beter, want dan hadden we daar beslag op gelegd en had het nog wat opgeleverd.

 

De rechtbank moet nu beslissen over een tonnetje meer of minder.

 

Rob Zijlstra