Het klimaat verandert.

Kijk maar naar de buiten, daar waaien bladeren al weer over de grond.

Ook het strafrechtklimaat is gestaag aan het veranderen.

Dat is al een hele tijd zo. Zo is er de aanhoudende roep om zwaardere straffen, meestal worden dan hogere straffen bedoeld, in de zin van langer in duur.

Die roep is niet zozeer ingegeven omdat zwaarder, hoger en langer helpt, maar komt voort uit een onbehagen dat zich van ons meester heeft gemaakt.

Heb ik gelezen.

 

De klimaatverandering is sinds vorige week ook doorgedrongen tot in zittingszaal 14.

Is er zelfs zichtbaar.

Jarenlang hingen aan de muur waar rechters met de rug naar toe zitten vijf schilderijen.

Het publiek en verdachten moet er naar kijken.

 

De schilderijen, vijf panelen, zijn gemaakt door de Amsterdamse kunstenaar Jaap Hillenius (1934 – 1999). Met een beetje fantasie – en dat is vast niet verboden – kun je in de drie linker schilderingen in kleuren de contouren van de provincie Groningen zien.

Ik weet niet of de Amsterdammer dat zo heeft bedoeld.

 

Wel heeft hij een bedoeling gehad met de kleuren.

Het zijn zachte pastelkleuren.

Die zachte, lieve kleuren moeten het contrast vormen met de (soms) harde vonnissen die in deze zaal worden uitgesproken.

Om, denk ik dan maar, de boel een beetje in evenwicht te houden.

 

Sinds vorige week zijn twee van de vijf panelen verdwenen.

Heel het middelste gedeelte van de provincie Groningen zomaar weg.

 

De kunstwerken zijn niet gestolen, maar waren lastig.

Hingen in de weg.

De verdwenen werken hebben plaats moeten maken voor een groot Mitsubishi-scherm (van zeker vier bij drie meter) met een bijbehorende beamer die aan het plafond is opgehangen.

Dit scherm kan naar beneden gerold om er beelden op te laten zien.

Beelden bijvoorbeeld van u, gemaakt door de beveiligingscamera’s die in winkels hangen of in de binnenstad van Groningen.

 

Nu weet ik niet hoe groot de noodzaak is van zo’n scherm.

Hooguit vijf keer per jaar is er een rechtszaak met bewegende beeld.

Maar die kunnen ook best getoond worden op de twee grote televisieschermen die, ook sinds vorige week, links en rechts aan de zijmuren zijn opgehangen.

 

Een half kunstwerk is niks en vast ook nooit de bedoeling geweest van wijlen de kunstenaar.

Misschien dat de verdwenen werken nog terugkeren, ik weet dat niet.

 

Het lijkt me beter van wel, al was het alleen maar vanwege het evenwicht gedurende de huidige klimaatverandering.

 

Rob Zijlstra

 

meer over aantastingen van kunstwerken hier .  

oude situatie

verbouwing

UPDATE – 19 januari 2009 – ze hangen er weer

De twee verdwenen kunstwerken hangen er sinds een paar dagen weer. Niet zoals ze er hingen, maar wel weer in dezelfde volgorde. Komt alles toch nog goed.