De rechtbank Groningen doet vanmiddag (woensdag) uitspraak in de Groninger hiv-zaak.
Om half twee zal de president van de rechtbank beginnen met het voorlezen van de drie vonnissen.
Gaat (misschien) wel even duren.
Ik kan nu wel wat roepen, maar eigenlijk heb ik geen idee welke kant het opgaat.
Dan is het maar beter de mond te houden.
Wat ik wel weet is dat de rechters zich eerst zullen moeten uitspreken over de nietigheid van de dagvaardingen.
Advocaat Jan Boksem heeft aangevoerd dat de dagvaardingen te ruim en te weinig concreet zijn opgesteld en dat om die reden de dagvaardingen nietig moeten worden verklaard.
Door de ruime wijze waarop de beschuldigingen ten laste zijn gelegd (sleepnet-constructie), zijn er te veel vragen, te veel mogelijkheden (dat het toch anders is gegaan) en te weinig antwoorden, betoogde Boksem in zijn pleidooi.
Volgt de rechtbank Boksem hierin, dan is het vanmiddag snel bekeken.
De rechters zullen dan niet toekomen aan de inhoudelijke beoordeling van de zaak.
Bij een nietige dagvaarding is het (even) over en uit en gaan de verdachten vrijuit.
Het openbaar ministerie zal dan not amused zijn, want moet het huiswerk overmaken. De verdachten zullen opnieuw moeten worden gedagvaard.
Er volgt in dat geval een nieuw strafproces.
Volgt de rechtbank de advocaat niet, dan zal een inhoudelijk oordeel over de verdenkingen worden gegeven.
Dat twee verdachten zes mannen met hiv-besmet bloed hebben geïnjecteerd, dat drie mannen in onmachtige toestand (gedrogeerd) door hen zijn besmet door onveilige seks en dat eenmaal een poging is gedaan iemand te besmetten. De derde verdachte heeft zich volgens justitie niet actief beziggehouden met het besmetten, maar heeft het wel mogelijk gemaakt dat de andere twee konden doen wat ze hebben gedaan.
Er is tweemaal vijftien jaar en eenmaal acht jaar geëist wegens het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel in vereniging.
De lichtere variant van de aanklacht luidt dat de verdachten hebben geprobeerd zwaar lichamelijk letsel toe te brengen (de poging).
Het oordeel kan leiden tot vrijspraak.
Of tot (langdurige) gevangenisstraffen.
Wat de vonnissen ook zullen zijn, vrijwel zeker komt er een vervolg bij het gerechtshof in Leeuwarden.
Bij een vrijspraak gaat het openbaar ministerie in hoger beroep.
Bij langdurige gevangenisstraffen doen de verdachten die dan weinig te verliezen hebben, dat.
Beslist de rechtbank tot iets tussen vrijspraak en langdurig in, dan zou iedereen wel eens een beroep kunnen doen op het gerechtshof in Leeuwarden.
Ik zal vanmiddag goed luisteren.
Rob Zijlstra