blogwebbel (1)

 

Een rechtbankdag begint voor mij om negen uur in de ochtend.

Morgen, maandag, ook.

Ik ben (bijna) altijd op tijd, omdat kinderen op tijd op school horen te zijn en dat is om half negen.

Van school naar de rechtbank is twintig minuten als het meezit.

Meestal is dat wel zo in Groningen.

Vandaar.

 

Maandagochtend om negen uur moet een schennispleger zich verantwoorden in zittingszaal 14.

Man heeft in openbare ruimte zijn broek laten zakken en andere hebben dat gezien.

Dit laatste neem ik aan.

Want wat zou daar nou zo erg aan zijn als niemand in die openbare ruimte het heeft gezien?

Als er niemand was die aanstoot nam?

 

als een boom in het bos omvalt en er is niemand in de buurt, maakt die boom die omvalt dan wel lawaai?

 

Wat moet ik nou, met al mijn dienstjaren, met een strafzaak over een man die zijn broek laat zakken?

Goed, ik kan er een lollig stukje over schrijven.

Zo lollig dat u even in de loop van de maandag moet grimassen en dan tegen een collega zegt, die Zijlstra, nou die kan lollige stukjes schrijven zeg!

 

– Ja op z’n blogwebbel…

 

Misschien zit er ook veel meer achter deze zaak.

Heeft de man daar al heel vaak zijn broek laten zakken en wordt daar al heel lang aanstoot aan genomen.

En deed niemand ooit eens iets.

Is het een serieus probleem van de ouders van de kinderen van de naburige school.

Kijk, dan is er niks lolligs aan.

 

Je weet het nooit, op maandagochtend.

 

Rob Zijlstra