Zo is het gegaan, zegt Hakan die 31 jaar is en sinds enige tijd in Assen woont om daar een nieuw leven op te bouwen.
In Eindhoven, waar hij is geboren, is Hakan een bekende van de politie.
Hij was daar veelpleger.
In mei vorig jaar liep hij over de Vismarkt in Groningen. Het was rond vier uur in de vrijdag- op zaterdagnacht. Hij was op weg naar hotel Tivoli om daar te slapen.
Voor hem waggelde Sjaak.
Ladderzat.
Sjaak vroeg aan Hakan waar hij was.
‘Ik zei toen, je bent in de binnenstad van Groningen, op de Vismarkt. Hij vroeg of ik zin had nog wat met hem te drinken. Hij zei dat hij net vijftig euro had gepind.’
Ze belandden in bar Santana.
Hakan: ‘Hij vertelde dat hij tot dinsdag vrij was. Dat hij zin had door te feesten. Hij wilde naar Amsterdam. Tegen tien uur in de ochtend zijn we toen in zijn auto gestapt.’
Rechters: Maar u ging niet naar Amsterdam.
Hakan: ‘Nee. Ik ken Amsterdam niet zo goed. Daarom zijn we naar Utrecht gegaan. Daar hebben we wat gewandeld, in een coffeeshop gezeten en wat gedronken. Daarna zijn we naar Den Bosch gereden. Tegen zeven uur ’s avond waren we daar. Gegeten bij de McDonald’s. Het was gewoon een gezellige dag.’
Rechters: Maar dan ineens bent u in Heerenveen.
Hakan: ‘Ja. Van Den Bosch zijn we eerst weer naar Utrecht gegaan en toen terug naar Groningen. Omdat we moesten tanken zijn we gestopt in Heerenveen. Daar heb ik geld gepind. Met zijn pasje. Hij had dat niet in de gaten. Die duizend euro heb ik in mijn zak gestoken. Hij had zijn pincode aan mij verklapt, eerder al bij een ander tankstation.’
Tegen drie uur in de nacht van zaterdag op zondag arriveren ze in Groningen. Hakan zet Sjaak af vlakbij diens woning in stadswijk Beijum en rijdt dan met een smoes door, om de auto uiteindelijk te parkeren tegenover de Pathé-bioscoop aan het Zuiderdiep.
De laptop van Sjaak, die in de auto lag en een tas met wat persoonlijke spullen en een MP3- en MP4-speler, neemt hij mee.
Als de rechters vragen wat daar nou de bedoeling van was, draait Hakan er niet om heen.
Stelen.
Net als de auto.
En die duizend euro die hij al had.
Zo ook het bankpasje met pincode voor wat nog kon komen.
De officier van justitie vat samen: ‘Een bizarre tocht door de lengte-as van Nederland.’ Hakan knikt, maar de officier van justitie zegt dat hij er geen bal van gelooft.
Wel van de tocht, want via Big Brother-technologie kon achteraf worden achterhaald hoe de mobiele telefoon van Hakan zich die twee dagen door het land had verplaatst.
De officier van justitie gelooft d’r niks van dat dronken Sjaak vrijwillig mee was gegaan. Volgens hem is Sjaak gedwongen en is hij dus wederrechtelijk van zijn vrijheid beroofd geweest. Niks gewoon een gezellige dag. Het was een ontvoering. Want Hakan is niet zo’n lekkere. Is zijn bijnaam niet Tony? Tony Montana?
Ik breng je wel even naar huis, zou Hakan tegen dronken Sjaak hebben gezegd in de vroege ochtenduren in bar Santana. Eenmaal daar thuis, doorzoekt Hakan de woning en wist de sporen.
Vervolgens wordt Sjaak weer gedwongen in zijn eigen auto te stappen.
Hij mag kiezen: of pinnen of doodgeschoten worden.
In de auto wordt hij geslagen en geschopt.
In Utrecht – tijdens de wandeling – zou Sjaak hebben geprobeerd de aandacht van mensen op straat te trekken.
Met zijn voet probeerde hij de voorruit van zijn auto te vernielen.
Als Sjaak uiteindelijk gebutst wordt gedumpt bij zijn eigen huis, pakt hij de auto die hij van de zaak heeft en rijdt hals over kop naar zijn ouders in Appingedam.
Overstuur doet hij daar zijn verhaal.
De politie wordt gebeld.
De kwestie krijgt een paar weken later aandacht in het RTV-programma Opsporing Noord en zo wordt Tony Montana gearresteerd.
Hakan schudt het hoofd.
Zoveel onzin.
De officier stelt de hamvraag: wat nou met hem te doen?
Daarbij moet hij ook rekening houden met een ander zaakje. Dankzij de gebroeders L. had Hakan inkomsten gederfd.
Zegt hij.
Hij zou namelijk met een van hen ergens inbreken en toen had een van de gebroeders dat in z’n uppie gedaan.
Hakan wilde ter compensatie 1100 euro.
De bange gebroeders – snotneuzen aldus Hakan – schraapten het geld via leningen bijeen.
De officier denkt dat er bij Hakan een steekje los zit.
En dat hij zijn misdaden pleegt als gevolg van die stoornis.
De officier wil een nader onderzoek omdat hij niet uitsluit dat een tbs-maatregel wellicht een heilzame werking kan hebben.
En als de rechtbank daar niet aan wil, zegt de officier, dan is een gevangenisstraf van vier jaar ook goed.
Rob Zijlstra
UPDATE – 26 maart 2009 – uitspraak
Niks onderzoek en dan eventueel tbs en ook geen vier jaar celstraf. De rechtbank acht een gevangenisstraf van drie jaar passend en geboden.
zittingszaal 14 | 2004 - 2022 
Knieschot en dan het land uit. Anders enkeltje Noordzee.
Spannend verhaal.
Ik vraag me dan altijd af in hoeverre de onmacht van een slachtoffer meespeelt in het geheel.
De een weet zich er aardig uit te redden en de ander totaal niet.
In hoeverre is het slachtoffer zelf verantwoordelijk voor de gang van zaken?
Ik weet het, dit te stellen is enigszins ‘not done’ maar anderzijds heb ik wel het idee dat het toch meespeelt, ook bij de oordeelvorming van rechters.
Rob,
Je schrijft:
“De officier wil een nader onderzoek omdat hij niet uitsluit dat een tbs-maatregel wellicht een heilzame werking kan hebben.
En als de rechtbank daar niet aan wil, zegt de officier, dan is een gevangenisstraf van vier jaar ook goed.”
Natuurlijk weet je zelf wel wat je hebt geschreven, maar het gaat mij erom dat wat de OvJ stelt, dogmatisch niet deugt.
TBS is een MAATREGEL, opgelegd niet vanwege het feit, maar vanwege de dader. TBS kan inderdaad wellicht een heilzame werking hebben, maar, zoals ik het hierboven weergegevene lees, is de OvJ van mening dat ook 4 jaren gevangenisstraf (NB: een STRAF) op de dader een heilzame werking zal kunnen hebben.
Met andere woorden: door het ondergaan van een gevangenisstraf zal de dader verlost kunnen worden van zijn stoornis en als een geestelijk gemiddeld gezond te achten persoon weer de straat op gestuurd kunnen worden?
Snap ik het niet? Is het fundamentele onderscheid tussen straf en maatregel verdwenen? Of wil de OvJ alleen maar scoren?
Als het dit laatste is, dan wil ik op basis daarvan aangeven dat ik de indruk krijg dat we leven in een trieste wereld, waarin populisme zijn weg kennelijk heeft weten te vinden naar binnen in de rechtbank en dat – in ieder geval – een OvJ in het Groningse al besmet is…
Ik ben benieuwd naar je reactie op mijn reactie…
Gr.,
Lemster.
Van een ezel maak je geen werkpaard, noch een renpaard. Tbs noch gevangenisstaf doen aan deze regel geen verandering toekomen.
Zelfs triest of zonnig weer, een besmetting van een bacterie is te verhelpen met antibiotica, populisme is dat geen vogelziekte? Benieuwd zijn is dat geen mensenziekte?
Wat moet je met dat alles?
@Lemster
De officier in kwestie zei zelf ook dat hij een wat rare strafeis had neergelegd. Zijn probleem is dat hij het vermoeden heeft dat er bij Haken iets niet spoort. Hakan heeft een lang strafblad en heeft recent bijna dertig maanden vastgezeten in het kader van de (maatregel) isd. Aan een onderzoek in het Pieter Baancentrum heeft hij alle medewerkng geweigerd.
Volgens mij is het uitgangspunt van de officier dat een maatregel (tbs, al dan niet met voorwaarden) de voorkeur heeft boven een kale gevangenisstraf. Maar dan moet wel duidelijk zijn wat er aan de hand is met Hakan.
In zekere zin krijgt de verdachte hier nog een kans, zij het dat hij dat zelf waarschijnlijk heel anders ziet.
rob z.
ik wil graag reageren omdat het slachtoffer mijn zoon is. iIk vind dat mijn zoon negatief in de krant staat als dronken Sjaak. en wie heeft het recht om dit artikel in de krant te zetten, terwijl het slachtoffer niet eens op de hoogte is dat het in de krant komt. En ook dat er plaatsnamen vermeld worden. Ook wilde de dader dat mijn zoon hem sexueel moest bevredigen wat hij niet gedaan heeft, hij zij schiet mij dan meteen maar dood.
als je veel vertrouwen in je medemens hebt wordt dit door deze gebeurtenis meteen de kop ingedrukt.
@Beste moeder,
Uw zoon Sjaak was volgens justitie ook stomdronken.
Dat is in uw ogen misschien negatief, maar toch niet omdat het in de krant staat?
En om uw zoon enigszins te beschermen heet hij in het echt helemaal geen Sjaak. Die naam heb ik verzonnen.
Maar dat weet u natuurlijk ook wel.
Over het recht het artikel in de krant te zetten: de rechtspraak is openbaar – iedereen kan een strafzaak bijwonen en daar over vertellen. Dat is een groot recht.
De seksuele aspecten zijn voor uw rekening en komen niet in mijn verhaal voor. Tijdens de rechtszaal speelden die ook geen rol van betekenis.
vriendelijke groet,
rob zijlstra