Ze zeggen over u, zeggen de rechters tegen de verdachte, dat u iemand bent die wenselijke antwoorden geeft.
De verdachte: ‘Ja, dat is zo.’
De rechters: Ziet u wel.
Verdachte: ‘Ik heb heel veel spijt.’
Rechters: Kijk, dat bedoelen ze nou.
Mark knikt.
Hij knikt ook als de rechters hem vragen of hij het allemaal begrijpt.
Dat de officier van justitie naast twee jaar gevangenisstraf een TBS met voorwaarden heeft geëist en dat hij zich dan klinisch moet laten behandelen.
En dat hij zijn slachtoffers niet alleen heel bang heeft gemaakt, maar dat hij hen ook hun waardigheid heeft afgenomen.
Ja, zegt Mark, dat is heel erg.
Rechters: Deed u het ook als u nuchter was?
Mark zegt van niet.
Hij deed het alleen als hij van die troep had gehad.
Drugs met viagra er door.
Daar kreeg hij seksuele prikkelings van.
En beelden.
Rechters: En dan ging u. Alleen als u onder invloed was. En hoe vaak was u onder invloed?
Mark: ‘Elke dag en heel de tijd.’
Op 1 november waren er twee meldingen op één avond bij de politie binnengekomen. Op 3 november volgde een derde aangifte, de vierde op de vijfde.
Dat was achter de Stadsschouwburg geweest.
Hij was achter zomaar een vrouw aangelopen en had haar ineens met kracht vastgepakt en toen betast.
Het leek wel of hij klauwen had, zei de vrouw later bij de politie.
Ze was gevallen over een hekje met scherpe, roestige punten die haar rok, panty en slip hadden doen scheuren.
Na de zevende melding, eind november, plaatste de politie drie camera’s in de buurt waar inmiddels de nodige onrust was ontstaan.
Begin december, na melding acht, zette de politie een ongebruikelijk wapen in: een collega.
Een agente in een (te) korte rok.
Maar terwijl zij uitdagend door de schouwburgbuurt dwaalde, vergreep Mark zich in de rosse buurt aan een jonge studente die, verkleed als Roodkapje, op weg was naar een feestje.
Sommige dingen verzin je niet.
De camerabeelden deden hem uiteindelijk de das om. Agenten herkenden figuurtjes op zijn jas en wisten ineens dat in het Ommelanderhuis iemand woonde met ook van die figuurtjes op de jas.
Bij de politie kon Mark het allemaal niet meer zo goed herinneren.
Rechters: Maar sommige dingen weet u nog best hè?
Mark: ‘Ja.’
Een van de slachtoffers zit in de rechtszaal.
Ze zegt dat ze een sterke en stoere vrouw is, maar dat het haar meer heeft aangegrepen dan ze had verwacht.
Ze zegt tegen de rechters dat het haar straat niet meer is.
‘En ook niet meer mijn stad. Het vrije gevoel, ik mag er zijn, ik mag hier lopen, is weg. Als ik een man was geweest, was het niet gebeurd.
Nu ben ik bang.
Ik ben een lieve bazin van mijn poes, ik ben een dochter en een zuster en belangrijk voor mijn vrienden.
Ik ben een documentairemaakster, ik ben een vakvrouw.
Maar hij heeft mij gereduceerd tot een lichaam met borsten.
Ik ben kwaad en voel mij machteloos.’
De officier van justitie zegt dat het slachtoffer op indrukwekkende wijze heeft gezegd waar het in deze strafzaak om gaat.
De vrouw zegt later dat ze sprak omdat ze niet wil zwijgen.
Mark zegt dat hij dat begrijpt en dat het nooit weer zal gebeuren.
In de gevangenis waar hij sinds zijn aanhouding verblijft, vindt hij het vreselijk.
Hij vindt het er bedreigend, tussen al die zware jongens.
Hij heeft ontelbaar veel brieven naar de rechtbank geschreven met het verzoek om hem daar weg te halen.
Hij wil terug naar het Ommelanderhuis, een sociaal pension voor thuislozen.
‘Het is mijn vertrouwde omgeving. Ik woon daar al dertien jaar.’
Toen hij 22 jaar was, belandde hij in de ziektewet en sindsdien staat hij aan de zijlijn.
Al weer 21 jaar.
Mark zegt ook dat hij niet meer voor hulp naar zijn vader kan gaan omdat die nu dood is. Net als Jan Chris, zijn steun en toeverlaat die ook dood is.
Dat niemand hem heeft geholpen toen zij doodgingen.
Dat hij al eens een pistool op z’n kop had gehad.
En dat dit een corrupt klotenland is.
En dat hij het uit gaat maken met Lies, zijn vriendin die prostituee is. Als hij seks met haar wil, dan moet hij daar voor betalen.
Dan heb je geen goede relatie.
Daarom was het gebeurd.
De officier van justitie zegt dat wij zo’n man niet in onze samenleving willen hebben.
En dat een goede behandeling noodzakelijk is omdat we niet willen dat het weer gebeurt.
Mark knikt.
‘Als dat het beste is… ik heb er geen ervaring mee.’
De officier: ‘En een forse gevangenisstraf.’
Mark: ‘Ik ben zelf verantwoordelijk, dus ik moet straf hebben.’
Rechters: Ja, dat willen wij graag horen.
Rob Zijlstra
UPDATE – 9 april 2009 – uitspraak
De rechtbank heeft Mark veroordeeld tot dertig maanden gevangenisstraf waarvan tien voorwaardelijk. Daarnaast moet hij zich voor de maximale duur van vier maanden laten opnemen in een kliniek. Aan twee slachtoffers moet hij 100 en 540 euro betalen.
zittingszaal 14 | 2004 - 2022 
Goh, is Jan Chris, de sympathieke leidinggevende van het Ommelanderhuis overleden? Hij was een paar jaar terug nog te zien in een documentaire van Oog TV of TV Noord en leek nog helemaal niet zo oud. Hij ging erg goed met al die thuislozen om. Heel jammer.
Wat bedoelt ze toch met “ïk ben de bazin van mijn poes”?
Fred,
Misschien snap je dit:
misplaatst, onbehoorlijk, onbetamelijk, onfatsoenlijk, ongerijmd, ongeschikt, ongevoeglijk, ontoepasselijk, onbeschaamd en onbeschoft.
Had hij de drug+ viagra niet genomen.
Geld wat hij daarvoor moest betalen–gewoon–aan een bezoekje in de roze buurt uitgegeven( en dan dus nuchter ook nog -es.)
Was dit waarschijnlijk niet voorgevallen,en hadden de aangevallen/aangerande vrouwen zich nu gewoon nog steeds veilig kunnen voelen.
De stoere zelfstandige vrouw…knap dat ze spreekt!
Enne FRED….ze is dus een goede eigenaar van een poezebeestje…dat soort opmerkingen horen thuis op GeenStijl….niet hier.
Ik kan me heel goed voorstellen dat Mark in de penitentiaire inrichting bang is. Gelezen jou verhaal herinner ik mij een lange discussie jaren tachtig binnen de PvdA over gesloten psychiatrie / ambulante psychiatrische behandelingen. Waar ook ik bang was dat psychiatrische patiënten op de verkeerde plaatsen terecht zouden komen. Namelijk binnen penitentiaire inrichtingen. Waar het personeel niet is opgeleid om psychiatrische patiënten goed te begeleiden. Waar geen goede behandeling kon plaatsvinden. Vaak in afwachting van behandeling, allereerst een detentie maatregel vooraf gaat aan een eventuele behandeling dan binnen een TBS zetting. Het is daarom triest te zien dat psychiatrische patiënten vaak gemedicaliseerd, verward door medicatie, combinatie van middelen drank/drugs tot daden komen. Cocktail misdrijven. Eigenlijk zou het zo moeten zijn dat mensen die al binnen de ambulante psychiatrische een behandeling ondergaan niet verder worden gecriminaliseerd. Gelijk binnen de gesloten psychiatrie kunnen worden behandeld. Weg met die poppenkast voor het hekje. Ook rechters weten net zogoed dat een detentie maatregel voorafgaande aan een behandeling die patiënt niet ten goede komt. Maar dergelijke vertoningen voor de rechtbanken ook schadelijk zijn voor de beeldvorming van psychiatrische patiënten. Verkeert beeld geeft van mensen met een psychiatrisch ziektebeeld. je zou Mark eigenlijk moeten beschermen. Veel psychiatrische patiënten geven op momenten wenselijke antwoorden. Als nu de samenleving ook eens wenselijke oplossingen zou aandragen dan zouden we verder kunnen komen. Eigenlijk is het voor de hele professie een grote blamage dat psychiatrische patiënten met een medicatie gedrag tot dergelijke cocktail misdrijven kunnen komen. Slachtoffers met ernstige traumatische ervaringen; eenzaam net zo eenzaam als Mark, beide slachtoffer zijn. Ik hoop dat jouw stuk discussie oproept. Goed beschreven trouwens.
Oud Ommelander Huis teamleider Jan Chris (Krist) leeft nog. Verzinseltje van Mark om zijn daden te verantwoorden.
hallo rob, toevallig keek ik net even naar nvhn.nl en ik las dit stuk over mark en het viagra, daar ga ik maar verder niet op in, als iemand wat uitspookt?, dan moet ie zich ook maar ver antwoorden, ik kreeg net een kleine schrik, toen ik las dat jan krist niet meer leefde, maar ik lees net dat ie gelukkig wel leeft, ik heb het programma op tv noord ook gezien, jan heeft met zijn vrouw en zoontje, huis en haard verlaten om mensen te helpen in spanje, daar is hij een privé kliniek begonnen, ik ken jan nog van grootbronswijk
een psychiatrische inrichting in het groningse wagenborgen
waar ik 3 jaar ben geweest van 1992 tot 95, jan is denk ik al wel meer dan 5 jaar in spanje nu?
met.vr.gr.mario.
hou me op de hoogte?
Jan Krist’s Spaanse avontuur is mislukt, hij is al lang en breed weer terug in Nederland.
Wellicht een ideetje voor de schrijver van deze rubriek om in het vervolg naeen beetje research te plegen. Het lijkt mij niet de bedoeling dat half Groningen nu denkt dat Jan Krist overleden is.
@Kroon
Ik wilde op de kwestie van Jan Chris (Jan Krist) terugkomen bij de uitspraak. Ik doe (subjectief) verslag van wat er in de zittingszaal wordt gezegd. Het is voor mij ondoenlijk om alle uitspraken en beweringen te checken. Al zou ik het willen, zoiets kan niet.
Wellicht had ik in dit geval even navraag moeten doen. Alleen was het mij tijdens de zitting niet duidelijk dat het om een medewerker van het Ommelanderhuis ging.
En als geluk bij een ongeluk hebben we dus ook eens goed nieuws: Lang leve Jan Krist.
rob zijlstra
Snap ik wel Rob, maar in dit geval was het wellicht handiger geweest om dat toch maar even wel te doen.
Al pleit voor jou dat je in eerste instantie ook niet wist dat het om Jan Krist, oud teamleider Ommelander Huis en hoofdpersoon in de docusoap over het OMH op TV Noord, ging.
Kan gebeuren, maar met iemand dood verklaren in een grote krant moet je natuurlijk sowieso altijd voorzichtig om gaan.
Maar goed, dat terzijde.
Is er al een uitspraak?
@Dee,
Ja.
Pingback: crimewatch groningen « de perskamer
serious stuff… In case you’re interested, here’s some neat information about Private Sales of Viagra Online
I found helpful
Pingback: De slachtofferverklaring | ZITTINGSZAAL 14