– met update
Voormalig rechter Wicher Wedzinga (51) uit Groningen is volgens justitie weer eens (opmerkelijk actueel) de fout ingegaan.
Hij moet zich morgenvroeg melden in zittingszaal 14 van de Groninger rechtbank.
De rechtbank Groningen (met rechters uit Arnhem en omstreken) noemde Wicher Wedzinga een jaar geleden een uitstekend jurist.
Maar wel eentje die strafbare feiten pleegt.
Het openbaar ministerie sprak toen over een ‘persoonlijk drama van een man die de weg een beetje kwijt is’.
Wedzinga, voormalig strafrechter bij het gerechtshof in Leeuwarden, werd veroordeeld tot een taakstraf van 150 uur en drie maanden voorwaardelijke celstraf wegens onder meer oplichting.
Dat was meer dan de eis.
Ruim een jaar daarvoor was Wedzinga veroordeeld wegens mishandeling.
Die kwestie betekende het einde van zijn carrière als rechter.
Maandag staat Wicher Wedzinga opnieuw terecht omdat hij zaken naar buiten zou hebben gebracht die binnen hadden moeten blijven.
Het gaat om beraadslagingen in de raadkamer van het gerechtshof.
Die vallen onder het geheim van de raadkamer.
Rechters weten dat.
Het is bijzonder dat een (voormalig) rechter terecht moet staan wegens het schenden van dit geheim.
Misschien nog wel nooit eerder vertoond.
Het gaat niet om niks.
Het hof in Leeuwarden, met Wedzinga als een van de drie raadsheren (rechters), veroordeelde een eerder vrijgesproken verdachte tot een gevangenisstraf van 12 jaar wegens een gewelddadige overval.
Na de veroordeling heeft Wedzinga naar buiten gebracht dat hij twijfelt aan de schuld van de veroordeelde.
Wedzinga zou de man zelf willen helpen met een herzieningsverzoek bij de Hoge Raad.
Op zijn weblog schrijft Wedzinga (in mijn gesprekken met…) te hopen dat Danny snel vrijkomt.
De vice-president van het Leeuwarder hof deed in oktober 2007 per e-mail aangifte.
In februari 2008 kreeg de president te horen dat justitie in een strafrechtelijke vervolging van Wedzinga geen brood ziet.
De president was het daar niet mee eens en diende een klaagschrift in bij het hof Arnhem. Dat bepaalde in november 2008 dat justitie Wedzinga wel moet vervolgen.
Dit, aldus het hof, omdat het algemeen belang niet is gediend met een sepot.
Het is hoe dan ook een lelijke zaak.
Lelijk vanwege de tussenkomst van (in dit geval) Arnhem.
Justitie ziet geen brood in de zaak.
Arnhem bepaalt vervolgens dat justitie dat wel moet zien.
En dan ziet justitie – gezien de tenlastelegging – er ineens wel brood in.
Dat is zo lelijk.
Consequent zou zijn dat de officier van justitie maandag vrijspraak zal eisen.
Lelijk is natuurlijk ook het gedoe.
Rechter die tegen rechter aangifte doet en zich beklaagt bij andere rechters als justitie niet wil vervolgen.
Zoiets verwacht je ergens anders.
Komt nog bij dat Wedzinga – figuurlijke gesproken – een lelijke verdachte is, want al twee keer eerder als voormalig rechter veroordeeld.
De eerste opgelegde werkstraf voerde hij niet uit, waardoor hij een tijdje in de gevangenis in Ter Apel moest doorbrengen.
Wedzinga vierde er zijn vijftigste verjaardag.
Op internetsites waar stijl geen must is – wordt Wedzinga geprezen en verguisd. Op zijn eigen weblog beticht hij de (halve) rechterlijke wereld van klassenjustitie, corruptie, van belangenverstrengeling en arrogantie.
De strafrechtspleging bevindt zich, aldus Wedzinga, in een diepe crisis.
Veel mensen vinden dat mooi.
De vraag of de volgens Wedzinga ten onrechte veroordeelde man nu wel of niet ten onrechte is veroordeeld – toch geen onbelangrijke vraag – hoor je ondertussen nergens.
De advocaat van deze veroordeelde zwijgt.
Dan zeg je wel wat.
Rob Zijlstra
update – eis
Het openbaar ministerie heeft zes weken gevangenisstraf waarvan drie voorwaardelijke geeist wegens het schenden van het geheim van de raadkamer. Wedzinga ontkent. Hij verklaarde dat hij als jurist maar nog meer als wetenschapper gewend is zijn woorden zorgvuldig te wikken en te wegen, zoals ook in dit geval. Uitspraak is op 8 april.
De advocaat van Danny K. zwijgt niet echt, Rob.
Zie:
Klik om toegang te krijgen tot nr360732geldnetkraak.pdf
Wedzinga laat ons zien dat de Nederlandse rechtspraak een rottend kankergezwel is met labiele rechters.
IN een rolzitting bij de kantonrechter heb ik in mijn verweerschrift naar deze uitspraak van Wedzinga verwezen: de Nederlandse rechtspraak is ontbinding. Met bronvermelding.
Die xxxxxxx zullen weten hoe er over ze gedacht word.
Word is met DT!
@ Rob,
In Pauw en Witteman suggereerde Wedzinga dat hij indien hij er op bevraagd zou worden tijdens de zitting een of ander gerucht zou openbaren omdat dat in het belang van Danny K. zou zijn.
Jeroen Pauw vloog er als een tijger bovenop en zette zijn figuurlijke klauwen in Wedzinga, maar het kwam er niet uit.
Heeft Wedzinga nog iets opzienbarends laten weten? Of toch misschien gebakken lucht?
Fred, de meest labiele rechter heeft gelukkig in 2006 (gedwongen) ontslag genomen. En dat Wedzinga zijn woorden zorgvuldig kiest was me de afgelopen jaren niet echt opgevallen.
Maarten, kernachtig verwoord, kan me er helemaal bij aansluiten.
In Pauw en Witteman zegt Wedzinga dat hij niet uit de raadkamer is geklapt. Misschien valt daar wel iets voor te zeggen. De uitspraken waarin het Arnhemse hof aanleiding zag om de vervolging te bevelen (en die nu waarschijnlijk ook op de telastelegging staan), gaan over Wedzinga’s innerlijk proces van twijfel naar overtuiging en vice versa. Dat is iets anders dan de beraadslaging openbaren. Want vertelt Wedzinga iets over de argumenten, ideeen, indrukken en voorstellen die tussen de raadsheren in raadkamer zijn uitgewisseld? Volgens mij niet. En dus heeft hij niet uit de raadkamer maar uit zijn hersenpan geklapt.
Zijn Wedzinga’s ontboezemingen dan niet van dezelfde orde van wat voorzitter mr. R. Verpalen zich liet ontvallen over de wijze waarop diens overtuiging in de zaak Holleeder tot stand kwam?
Ik hoop dat de rechtbank Groningen een behoorlijke studie maakt van wat het geheim van de raadkamer nu precies omvat.
Vaker is er discussie hoe rechters tot een vonnis zijn gekomen. Ik kan me voorstellen dat rechters soms achteraf twijfelen. Ik heb de uitzending gezien van P&W maar kon niet echt ontdekken dat Wedzinga uit de raadkamer klapte. Ik denk dat de advocaat van Danny en Wedzinga elkaar goed kennen, heel goed. Dat Wedzinga twijfelt over dit vonnis eerst vrijspraak nu 12 jaar ook moeite doet mede zijn fout te herstellen als daarbij niet de bijsmaak van enige rancune zou zitten, is dat meer lovend. Het geheim van de raadkamer zou altijd terug te lezen moeten zijn in een vonnis, achter dat is niet altijd het geval. We moeten iets beters bedenken misschien.
Ik lees nog steeds niets over het feit dat Wedzinga iets suggereerde bij P&W. Daarbij vertelde dat hij het tijdens de zitting mits gevraagd wel zou inbrengen. Erg geheimzinnig, maar niemand die er het fijne van weet blijkbaar. Behalve de heer Wedzinga natuurlijk.
Pingback: Geldboete - voorwaardelijk - voor oud-rechter « rechtbankverslaggever groningen
Pingback: Criminele rechter(s) « Rechtbankverslaggever