Het kan ook als volgt gaan.
Op 26 augustus 2005 – dat is bijna vier jaar geleden – bezoekt Wim een Duitse website van misschien wel bedenkelijk allooi. Dat laatste vermoedt Duitse politie die gedurende een tijdje alle ip-adressen van bezoekers laat registreren. Die adressen zijn van computers en die computers zijn van mensen.
De Duitse bevindingen worden (ook) naar Nederland gestuurd en zo komt de Groninger regiopolitie uiteindelijk bij Wim in Groningen terecht.
Uiteindelijk, want pas op 23 januari 2007 doet de politie een inval in zijn woning.
Dat is ongeveer anderhalf jaar na dat digitale bezoekje aan die loli-dorki-website.
De inval levert op wat de Duitse politie al had gedacht: kinderporno op de computer van Wim. Twee harde schijven, zeven diskettes en een serie videobanden worden in beslaggenomen. In januari 2008, een jaar na de inval, wordt Wim door de politie gehoord.
Sommige zaken hebben kennelijk even tijd nodig.
Wim geeft het toe: hij downloadde heel veel. Zipbestanden met vooral muziek.
Maar rotzooi gooide hij weg.
Ja, hij had wel naar de pornofoto’s met kinderen gekeken.
Stukje nieuwsgierigheid. Je leest er over en hoort er van.
Maar na een tijdje had hij gedacht, jongen, waar in godsnaam ben jij mee bezig? Hij had toen zijn computer eens flink opgeruimd.
Dat was eind 2006.
Dat de politie twee, drie maanden later tijdens de inval toch nog kinderporno vond, had hem verrast. Kennelijk was er iets blijven staan.
Zo verklaarde Wim in april vorig jaar in zittingszaal 14 tegen de rechters.
Kinderporno, zei hij, wekte zijn weerzin op en nul-komma-nul lust.
Ja, ja, zei de officier van justitie die dit vaker hoort. ‘Dat kijken van u heeft al met al wel een tijdje geduurd. Waarom bleef u zo lang nieuwsgierig?
Wim: ‘Stukje spanning. Omdat het niet mag.’
De politie-inval in januari 2007 zet het leven van Wim op de kop. Zijn werk is zijn leven, maar als zijn werkgever hier achter komt, is het gedaan met het werk, zo weet hij. Komt bij dat Wim dan wel niet in de schijnwerpers werkt, maar wel vlak daar achter.
De schande.
De officier van justitie eist een werkstraf van 90 uur en vijf maanden voorwaardelijke gevangenisstraf.
Op het werk wordt hij, met de vut in zicht, geschorst.
Zijn wereld stort in.
Aan het einde van de zitting is Wim een gebroken man.
Met dichtgeknepen keel piept hij dat zijn zoon nog van niets weet. En dat hij nu naar zijn zoon gaat.
Om het te vertellen.
Voor de rechtbank lijkt de zaak een kat in het bakkie.
Er is kinderporno aangetroffen en Wim heeft dat ook wel toegegeven.
Hij heeft erkend dat hij die rommel in zijn bezit heeft gehad.
En dat is zo strafbaar als het maar kan.
Maar dan is er een advocaat, Mathieu van Linde. En die weet de boel nog wel eens in de war te schoppen. Ook nu.
Want Van Linde zegt dat het niet kan, dat wat er is gebeurd en dat Wim daarom moet worden vrijgesproken.
Daar moest de rechtbank over nadenken en in plaats van twee weken na de zitting uitspraak te doen, houdt de rechtbank de kwestie aan om nader te worden geïnformeerd.
Toen de Duitse politie in 2005 in de smiezen kreeg dat er iets niet deugde met dat gedownload op lorki-dorki, werd een list bedacht.
Het linkje bleef staan, maar de kinderporno daarachter werd verwijderd.
Het ip-adres van de computer van bezoeker Wim werd wel geregistreerd.
Met de inval in zijn woning, anderhalf jaar later, als uiteindelijk gevolg.
Het moet in dit land niet gekker worden, had de advocaat geroepen. Een inval in een woning mag alleen dan als er sprake is van een redelijk vermoeden van schuld.
Zonder dat redelijk vermoeden moeten politie en justitie de burger met rust laten.
In dit geval heeft Wim iets gedownload nadat de kinderporno achter dat linkje was verwijderd. En zoiets kan nooit een redelijk vermoeden van schuld opleveren. En dus had de politie nooit een inval mogen doen bij Wim.
Nu ze dat ten onrechte wel hebben gedaan, is de in beslag genomen kinderporno – het bewijs – onrechtmatig verkregen.
En onrechtmatig bewijs mag niet tellen, moet worden uitgesloten.
En als de kinderporno in deze zaak wordt uitgesloten, blijft er niets over.
En moet Wim worden vrijgesproken.
Dat Wim wel zelf heeft verklaard dat hij kinderporno in bezit had, mag zo zijn, het is onvoldoende voor een veroordeling.
De officier had nog tegengeworpen dat misschien dan niet de link verdacht was, maar dan toch wel de site. En daarmee hadden we dus wel een vermoeden. Komt bij dat het bezit wel is te bewijzen. Dus.
De advocaat: ‘Flauwekul.’
In juni dit jaar zou de rechtbank, na nader te zijn ingelicht, uitspraak doen, maar weer komen de rechters er niet uit. Vorige maand zat Wim daarom voor de vierde keer weggedoken in het verdachtenbankje, ondertussen ruim drie jaar ouder.
De advocaat roept nogmaals flauwekul.
Wim vertelt dat het hem naar omstandigheden goed gaat. Dat hij, 63 jaar, zijn levensbaan door dit alles is kwijtgeraakt, maar dat de onzekerheid die hem nu al zo lang boven het hoofd hangt, misschien wel net zo erg is. Zijn schorsing is door zijn werkgever omgezet in een sobere vertrekregeling.
Op die manier raakte Wim in goed overleg uit beeld.
Maandag hakte de rechtbank uiteindelijk de knoop door: flauwekul.
Het bewijs, zegt de rechtbank met de advocaat, is onrechtmatig verkregen en daarom moet het gevonden kinderpornomateriaal worden uitgesloten.
Vrijspraak voor Wim.
Er zijn mooiere manieren een arbeidzaam leven te beëindigen.
© Rob Zijlstra
zittingszaal 14 | 2004 - 2022 
En toch….
Ik snap dat ook verdachten rechten hebben.
En dat advocaten er zijn om die rechten te verdedigen.
Maar ik heb met dit soort vrijspraken veel moeite.
1. Het is vast komen te staan dat iemand een strafbaar feit heeft begaan.
2. De verdachte in kwestie geeft ook nog eens toe dit feit begaan te hebben.
Ik vind dat in dergelijke gevallen geen vrijspraak meer uitgesproken mag worden op grond van het algemeen belang. Het belang van de samenleving is groter om zo’n dergelijke verdachte te veroordelen dan zijn recht om bewijs als niet oelaatbaar te laten bestempelen. Al was het alleen maar voor de signaalwerking die ervanuit gaat.
Maar zeker ook voor de genoegdoening van de slachtoffers in dergelijke zaken.
Wel vind ik dat degenen die zo slordig waren om het bewijs dusdanig te verkrijgen dat het daarmee als ontoelaatbaar bestempeld kon worden bestraft dienen te worden. Er moeten consequenties zitten aan slecht geleverd werk.
Tenslotte denk ik dat in dit geval de verdachte ook een goede straf heeft gekregen doordat hij zolang in onzekerheid zat en de publieke opinie hem onderwijl volledig in de grond boorde.
Die hoeft zijn hoofd voorlopig nergens meer te vertonen zonder beschimpt te worden.
Beetje Middeleeuws, maar zeker effectief!
P@t:
Dat van dat algemene belang snap ik niet helemaal. In dit geval, en waarschijnlijk de meeste gevallen die de media halen, gaat het om iemand die iets strafbaars gedaan heeft, maar daarom niet vervolgd had mogen worden. Daarbij is het heel makkelijk om de andere kant van de zaak te vergeten, namelijk dat het ook kan gebeuren dat mensen ten onrechte verdacht worden, en ook niets gedaan hebben. Er zijn heel veel stiuaties denkbaar waarin het lijkt alsof je iets strafbaars gedaan hebt, maar dat niet zo is. En de enige manier om te zorgen dat politie en justitie er niet mee wegkomen dat ze zulke dingen doen, is niet toe te laten bij de vervolging. Anders krijg je ongetwijfeld dat het een weloverwogen risico voor ze wordt, met name voor de leidinggevenden. ‘Stel, ik zorg dat een gewone agent er voor opdraait dat hij in mijn opdracht bij iemand z’n huis binnenvalt, kan ik iemand vervolgen zonder daar zelf de gevolgen van de voelen’.
Ik denk dat het algemeen belang er beter door gediend wordt dat in dit soort zaken vrijspraak volgt. In onze rechtstaak is het nog steeds zo dat het beter is om 10 criminelen vrij te laten lopen dan 1 ten onrechte vast te zetten.
Wat een onzin, waarom zou ik, kinderporno opzoeken? Voor de spanning? Gatverdamme.. alleen het woord zegt het al K I N D E R P O R N O…. Hoe porno eruit ziet weten we allemaal, maar willen we dan ook weten hoe kinderen dit doen? NO FUCKING WAY! een gezond persoon doet dit niet…
en meneer Wim doet het per ongeluk? Met mijn muziekdownloads heb ik nog NOOIT perongeluk kinderporno meegedownload…
bah.. op de brandstapel die WIM!
Op de brandstapel er mee , pff wat een meutenkreet .
Weer zo één die maar wat roept , de heksenjacht is bij dergelijke lieden duidelijk teruggekeert , als het woord kinderporno valt gaat het verstand op nul . Misschien moesten ze alle hysterische schreeuwers maar op de brandstapel zetten .
Besef wel dat miljoenen Nederlanders porno kijken en dat de verstrekkende sites regelmatig heel andere plaatjes tonen dan waar je opgeklikt meent te hebben. Miljoenen Nederlanders krijgen dan ook zonder meer als bijvangst kinderporno te zien. en of je dat nu vol walging gelijk wegklikt of niet, het staat al op je harde schijf en je bent strafbaar als toevallig je computer in politiehanden valt .
Tot al die ongeremde agresievelingen met kreten als doodschieten , brandstapel en als het mijn kids waren e.d. , wil ik toch wel even opmerken dat 80% van de kindermishandeling , kindermoord en sexuele mishandeling van kinderen , niet het werk van externe pedofielen is maar nog altijd binnen het gezin plaatsvindt ! .
Moniek; volgens mij wordt er bedoelt ; de gedownloade bestanden; via die link ; [genoemd hierboven]; …. –
Dus; terwijl iemand het ene dacht te downloaden; [die kinderporno dus]; ,,,, kreeg tie het ander; …nl. die of de muziekbestanden ……. –
Hoe viel nou wel of niet te bewijzen; …dat op het moment van downloaden;
…de downloader; dacht of wist; dat wat wel, en of wat niet, [te krijgen] in of via z,n downloadpakket; nl , …het of de gedownloade [bestand[en]. –
Zoiets in ieder geval.
@ Moniek.
Op de brandstapel vind ik wel erg ver gaan.
Blijft het feit dat –Wim– wel erg lang nieuwschierig was naar kinderporno.
Kinderporno is ziek,misselijk en nooit goed te praten.
Een gezond persoon wil het niet eens weten,omdat die–en wij een beetje zouden kunnen voorstellen hoe dat er aan toe zal blijken te gaan,mede door krantenartikelen dat zelfs de meest geharde zedenpolitie de meeste filmfragmenten bekijken met het geluid uit……….
Opsluiten,niet weer loslaten in de samenleving.
Want ook al –spiek– je uit nieuwschierigheid…..5 minuutjes……
Daarmee hou je die ziekelijke figuren die dit misdoen in stand.
Hysterische reacties alom.
Ik heb ook kinderporno thuis.
Het staat op mijn boekenplank en heet ” Lolita”
De hoofdpersoon verleidt een meisje van 12 jaar en bedrijft de liefde met haar.
Het is geschreven door Vladimir Nabokov.
Een alom gerespecteerde schrijver.
Geen kind heeft met de blote billetjes voor een camera hoeven liggen, dat is het verschil.
Gelukkig is dat voor een veroordeling voor kinderporno ook helemaal niet nodig. Een goede tekening in voorgenoemd boek volstaat ook al. Om onder de nederlandse wet voor kinderporno veroordeeld te worden hoeft namelijk niks te gebeuren met minderjarigen.
De schijn dat betrokken persoon minderjarig is is genoeg, en daarnaast is een “levensechte” afbeelding van iemand die eruitziet als jonger dan 18 al genoeg. Een goede 3d-render bijvoorbeeld.
Ik vind het schokkend hoe emotioneel mensen worden zodra het woord kinderporno. Ik ben hartstikke blij met deze uitspraak, aangezien anders iedereen op het internet vogelvrij zou zijn, voor technische uitleg, zie bv:
http://blogs.zdnet.com/security/?p=970
Maar beste Fred; ….. was Nabokov nou een pedofiel of een pedoseksueel…?!
Zou wel eens willen weten wat de doorslag heeft gegeven.
In dit geval is een redelijk vermoeden van schuld dus door de rechtbank afgewezen.
Was de periode tussen het bezoek op de site en de inval van doorslaggevend belang?
Deze vraag stel ik, omdat er volgens mij in de zaak met de tussentijds overleden veroordeelde het toch ook nog maar de vraag was of er een redelijk vermoeden van schuld zou zijn.
Te simpel gezocht?
Beste G ; …zie mijn reactie op Moniek, – [hierboven].
Rob, is dit vonnis gepubliceerd?
Op kinderpornozaken wordt toch wel vrij vaak vanuit de emotie gereageerd. Dat snap ik wel, maar het maakt de uitwisseling van gedachten zo moeizaam.
Ik ben het eens met Maarten. Ik wil niet in een land leven waar politie en justitie omwille van het resultaat ongestraft kunnen marchanderen met de regels. Dat is ook een heel belangrijk algemeen belang, dacht ik zo. Helaas wel een die vanwege zijn abstractie het altijd moet afleggen tegen het argument dat ‘die schurk door juridisch geneuzel vrijuit gaat.’
@Voorheen Bram
Nee, bij mijn weten is het vonnis niet gepubliceerd. De rechtbank Groningen zegt wel dat ze heel graag vonnissen op rechtspraak.nl wil publiceren, maar in de praktijk komt daar weinig van terecht.
Overigens is de afdeling uitspraken op rechtspraak.nl al een paar dagen onbereikbaar, in die zin dat er error-meldingen verschijnen.
rob zijlstra
Pingback: Vrijspraak Groninger ondanks bezit kinderporno « Over kinderen, kinderleed en andere berichten
@Rob Z., wat is trouwens de juridische omschrijving van kinderporno?
Het al dan of niet in lijfelijkheid of dan wel in geest; gebruiken = misbruiken, schenden, aanranden, verkrachten, penetreren, binnendringen, etcetera…..
mijn idee op de brandstapel…
Hey Rob; is m,n pc alweer gehackt; …of is het fysic gezien onmogelijk; om een +_ 3e reactie te geven, in hetzelfde blogverhaal….?! –
whatever
Sorry; ik ben dus helemaal abuis…; beschouw hierboven genoemde bericht als niet verzonden. –
mvg. –
[tsja; ligt het toch aan die groene planten]…….