Het is niet zo dat als je niks gedaan hebt, je ook niet te vrezen hebt.
Er bestaan landen.
Het onderstaande verhaal speelt zich af in Nederland, een klein land in het noorden van Europa.
Harm heeft daar, op een kwade dag, geprobeerd zijn vriendin Els van het leven te beroven.
Harm zou met haar hoofd op de grond hebben gebonkt.
Els stapt naar de politie die de relatieruzie juridisch vertaalt naar een poging tot doodslag.
Harm wordt opgepakt en vervolgd.
Wettig en overtuigend, oordeelt de rechtbank te Groningen in koor met justitie
Op 20 december 2004 wordt de dan 26-jarige Harm veroordeeld tot twaalf maanden gevangenisstraf en tbs met dwangverpleging.
Harm is een gevaar en de samenleving daar aan de Noordzee dient beschermd.
Harm dacht dat hij niet te vrezen had, want hij had niks gedaan.
Dus stapt zijn advocaat naar het gerechtshof in Leeuwarden.
Geen poging tot doodslag, zegt het hof, maar een mishandeling, eenvoudig van aard.
Het arrest (uitspraak): drie maanden celstraf, waarvan twee voorwaardelijk.
Arme Harm.
Hij zat op dat moment negentien maanden vast, in de vorm van zijn opgelegde straf en de tijd die hij moest vastzitten in afwachting van een plek in een tbs-kliniek.
Het is een land met wachtlijsten.
Was er echts niet meer aan de hand geweest?
Hadden de rechters zich destijds dan zo in de luren laten leggen?
In 2007 dendert Harm bij Els die ondertussen in Enschede woont de woning binnen. Huisvredebreuk, roept Els en stapt in juni van dat jaar naar de regiopolitie Twente.
Kennelijk is Harm niet zo’n lieverdje.
Maandag zat Els in het verdachtenbankje.
De rechters die haar destijds met justitie als slachtoffer beschouwde, zien haar nu als de verdachte.
Els heeft, zegt justitie nu, de boel belazerd.
Els heeft tot twee keer toe een valse aangifte gedaan.
Harm had haar destijds, in 2004, alleen maar een duw gegeven.
Van die huisvredebreuk, drie jaar later, was ook niks waar.
Wie aangifte doet van een strafbaar feit, maar weet dat dat helemaal niet is gepleegd, wordt gestraft.
Dat wil zeggen, dat kan.
Artikel 188 van het wetboek van strafrecht.
Net als Harm kan Els daar twaalf maanden cel voor krijgen.
Els heeft het niet gemakkelijk in het verdachtenbankje.
Het duurt niet lang of emoties maken zich van haar meester.
Door haar tranen heen roept ze dat er zoveel in haar leven van 28 jaar is gebeurd, veel geweld, een opeenstapeling, en dat ze dat verdomme steeds maar weer opnieuw moet vertellen, dat haar vader twee mensen heeft vermoord, dat ook haar moeder veel heeft moeten meemaken.
Ze huilt, woord voor woord: ‘En het gaat maar door.’
Els was in therapie gegaan.
Posttraumatische stress-stoornis.
Els lijdt aan herbelevingen.
Weet niet of herinneringen echt zijn.
De officier van justitie vraagt: ‘Toen u uw verklaringen aflegde, was dat toen uw waarheid?’
Els: ‘Ja.’
Harm wil een schadevergoeding van 7500 euro.
Els zegt dat ze dat met haar weekgeld van 50 euro niet kan betalen, al zou ze willen.
De officier zegt dat ze de overtuiging heeft dat Els in 2004 en in 2007 heeft gelogen, maar niet de opzet heeft gehad dat te doen.
Je kunt wel iets doen dat niet mag, maar als dat niet met opzet is – niet willens en wetens – dan telt het niet.
Officier van justitie: vrijspraak.
In oktober 2007 dringt Els wederrechtelijk de woning van Harm binnen.
Ze wil een knuffel.
– ‘Ik kon het niet loslaten.’
Hij dreigt met de politie, zij met de trein.
Justitie stuurt haar voor dit strafbare feit een acceptgiro van 170 euro.
De officier van justitie zegt dat dit laatste wel wettig en overtuigend kan worden bewezen. Zij eist opnieuw 170 euro, maar die – gezien het weekgeld – geheel voorwaardelijk.
De vordering van Harm moet vanwege de vrijspraak-eis worden afgewezen.
Ja, het was een nare geschiedenis daar in Nederland, in een land waar de mensen desondanks nog altijd denken dat als je niks hebt gedaan, er ook niet te vrezen valt.
Rob Zijlstra
uitspraak op 6 juli
zittingszaal 14 | 2004 - 2022 
Het is en blijft een bijzondere zaak.
Zie ook:
http://rechtbankverslaggever.wordpress.com/2009/02/05/een-valse-aangifte/#comment-1563
Pingback: U bent allen verdacht! « Rechtbankverslaggever
Tja,… goed beschreven Rob. Ik heb het andere blog maar niet geraadpleegd, ‘ zal wel niet meer of minder zijn dan jou verhaal. Of misschien anders opgeschreven dat kan. het doen van valse aangiftes komt veel voor. In 2005 werd ik verzocht door een advocaat 7 aangiftes tegen een kapper in de Gelkingestraat te willen onderzoeken. Een klein schril manneke die kapper zou bouwvakkers hebben bedreigd een uitvoerder en projectleider meneer R. Twee ambtenaren dienst RO. Ze hadden te kwistig aangiftes gedaan om een dag, uur, dat de kapper zou hebben bedreigd zat deze zwaar overspannen van alle aangiftes bij zijn huisarts. Die verklaarde dat. De andere aangiftes waren ook broodje Aap. De officier van Justitie wilde het eerst afdoen met een werkstraf en een boete. Dat vond ik geen goed idee. Toen de kapper voor de rechter kwam nadat deze niet akkoord kon gaan met het aanbod van Justitie vroeg die vrijspraak en de rechter sprak de kapper op eigen bevindingen geheel vrij. Toen was de Officier niet zo vlot om artikel 188 te hanteren! De aangevers die in de zittingszaal waren vergezeld van de jurist die de plannetjes smeedde, cliënten adviseerde om aangifte te doen,.. te laten afvoeren door de parketpolitie. Er zitten veel mensen onschuldig vast voor valse aangiftes of valse getuigenverklaringen volgens mr. Knoops 5 procent.
Hmm.. de schrijfstijl van Alex maakt dat ik vraagtekens zet bij zijn relaas.
Valse aangiftes en verklaringen, hiaten in onderzoeken, blind van ambitie zijnde ambtenaren, advocaten, juristen en wellicht ook hier en daar enkele rechters… het hoort er allemaal bij. In alle sectoren trouwens. Niet alleen de rechtspraak heeft er mee te kampen. Ook het bedrijfsleven, de politiek, de medische sector. Het maakt niet uit. Het is alleen zuur als je daar geheel onschuldig de dupe van wordt. Understatement.
Ik tel mijn zegeningen, procentueel gezien is de kans klein dat het een ‘normale’ burger zal overkomen, maar het behoort tot de mogelijkheden.
Valse aangifte met kans op levenslange Tbs mag niet afgekocht worden met een geldboete.
Hierop staat maar 1 straf: 10 jaar gevangenis tot levenslang.
Vals aangifte doen is de ergste misdaad. Erger dan kinderporno en moord.
je weet echt niet wat je zegt !! FRED
Kinderporno en moord is erger. Maar ervan beschuldigd worden zonder enige vorm van bewijs… daar mogen ze zware straffen op zetten. Of laat ze hulp zoeken zonder de ander mee te slepen in hun ellende
Pingback: Een valse aangifte « Rechtbankverslaggever
@G, mijn schrijfstijl een beetje ingegeven door dyslexie behept daarmee. Ik moet kort en krachtig zaken beschrijven maar ben breed van stof ( soms ), maar er zijn sommige schriftdeskundigen die alles aan mij toeweiden zelfs het slechtste. Trouwens de zaak die ik beschreef is ook door de Jonge DvhN beschreven hoe de man getreiterd, geplaagd, gepest, bedolven is onder vals aangiftes met maar één doel deze uit zijn gehuurde te treiteren om er dure stadsappartementen in de kunnen realiseren. Dat noemt de niet charismatische wethouder van de dienst RO nu Sociaal en sterk. Ik noem het verdorven en zwak.
Hmm het verschil tussen de zaak van de kapper en de knuffelzaak is dat de ene om geld gaat en de andere om emoties.
Ik vind het onprettig om te lezen dat de valse aangiften gedaan vanuit emotie wèl vervolgd moeten worden en de valse aangiften gedaan vanuit financiëel gewin niet.
Zijn OvJ’s dan toch marionetten?
Pingback: Schiedamse toestanden « rechtbankverslaggever groningen
Dag allemaal,
Ik ben “Harm”, de jongeman die 19 maanden onterecht vast zat.
Ik ben “Harm”, de jongeman voor wie recht altijd recht was en krom altijd krom.
Nu niet meer…en ik denk nooit meer.
Ondanks alle bewijzen die op tafel lagen heeft zowel Justitie als de rechtbank Groningen Els tegen haar wil vrij gesproken en mij zo mijn laatste kans op gerechtigheid ontnomen.
In het proces verbaal van de zitting van 5 februari 2009 staat namelijk en ik quote:”Een veroordeling van verdachte (Els) heeft veel gevolgen, omdat “Harm” veroordeeld is op basis van de aangifte van verdachte (Els) Wellicht ontstaat er, als verdachte (Els) wordt veroordeeld, voor “Harm” een claim op de Staat in verband met de ondergane detentie.”
Er staat nog veel meer, maar dit is even de belangrijkste zin.
Want gelukkig was er nog een uitweg voor de Ovj, een PO-rapport, opgemaakt door Marion Verkade, psychologe te Assen. En Els moest wel meewerken, want anders zou de zaak worden geseponeerd, aldus de politierechter. En dat wilde Els niet, dus werkte ze mee.
Het maakte Ovj Joosten-Van der Veen ook niet uit, dat mevrouw Verkade al “gekleurd” was, omdat Harm een intake had gehad in het kantoortje naast deze mevrouw Verkade.
Dat kwam haar waarschijnlijk zelfs goed uit.
Want zij wist dat als Els labiel kon worden verklaard vwb het doen van valse aangftes vanuit haar PTSS en het goed onderbouwd bij de rechters kon worden gebracht, een schadeclaim voorkomen kon worden. Maar dat was nog niet genoeg. Dus zette mevrouw Verkade er ook in: (nadat ze contact had gehad met de kliniek waar Els een tijd was behandeld)
”Mevrouw (Els) wordt in het telefoongesprek beschreven als een zeer kwetsbare jonge vrouw die bovendien erg beinvloedbaar is, mn door haar ex-vriend” (Harm)
En dat was genoeg.
Maar wat mevrouw Joosten 5 februari 2009 nog niet wist was dat Harm op 2 september 2004 heeft gezien dat Els zichzelf tegen het hoofd sloeg, (voor de zoveelste keer in de 4 jaar relatie) omdat Harm haar afwees.(haar “liet vallen”)
En dat terwijl Els “alles” voor Harm deed…
Ook wist de Ovj niet van Els haar zelfmoorddreigingen, die Harm zo bang maakten dat hij daardoor niet bij Els weg ging. De zelfmoord van Els wou Harm niet op z’n geweten hebben.
En Harm weet ook dat Els helemaal niet wist dat hij dat heeft gezien. Dat blijkt ook uit haar bekentenis aan rechter-commissaris Eelsing van 18 mei 2008
Toen Harm dit 10 juni 2009 per brief aan het OM meedeelde en daarna in een gesprek met een vervangend Ovj (Joosten wou graag “zuiver” blijven) werd hem gezegd dat het allemaal maar een “gelieg” en “gedraai” was.
Grappig was wel dat die Ovj, Van-Slooten er niet bij zei van wie…
Harm gaf hem aan te willen getuigen onder ede, maar dat werd afgewezen. En dat terwijl bij de politierechter nog was aangegeven Harm wel op te roepen.
Ook de belangrijkste getuige in de zaak die met Els mee ging naar de politie in 2006, toen Harm nog NIET definitief was veroordeeld, werd niet opgeroepen. En ook Harm Schoonveld, de agent in kwestie die niets met Els haar bekentenis deed, werd niet opgeroepen.
En dat terwijl die getuige juist meeging om aan te tonen dat Harm Els niet beinvloedde, maar Els onder druk aldoor haar verhaal niet kon doen en vanuit die druk steeds bleef draaien.
Harm is ervan overtuigd dat als Justitie dit had door gegeven aan het gerechtshof in Leeuwarden, hij niet was veroordeeld. En u, wat denkt u?
Maar in plaats daarvan koos Justitie ervoor om op 24 mei 2006 toch weer 12 maand en TBS te eisen voor een poging tot doodslag. Terwijl er allerlei ontlastende bewijzen lagen.
Gelukkig voor Harm was dat nou net z’n redding. Maar aan een mishandeling kon hij helaas niet meer ontkomen.
En toen Harm in juni 2006 schadevergoeding vroeg bij datzelfde gerechtshof, werd dat afgewezen. Omdat hij niet helemaal was vrij gesproken. En daardoor geen recht had op schadevergoeding. De 19 maanden had Harm ook wel een beetje aan zichzelf te wijten.
Hij had immers zelf een “bekentenis” afgelegd. En hij had een stoornis die aan het “delict” kon worden gelinkt dus dan is TBS niet eens zo raar. En bovendien is dat vonnis vernietigd, dus die hele TBS is er nooit geweest. En over dat DNA. Iedereen in NL staat straks toch geregistreerd. Dus Harm…
Feit en realiteit is nu dat er 6 juli 2009 een uitspraak is gedaan die niet deugt en die nooit zal deugen.
Ik belde van de week Anker & Anker, u weet wel die strafrechtadvocaten die ontzettend slecht tegen jurisch onrecht kunnen. Ik vroeg een woordvoerder of ze mij wouden helpen.
Het antwoord was en ik quote:”We zijn wel een bedrijf en er moet geld verdiend worden. Wilt u dat we helpen, dan kost dat 2500,-“
En dat geld heb ik niet. En dat terwijl Hans & Wim in een documentaire op tv zeiden dat ze ook pro-deo zaken doen, als duidelijk is, dat Justitie de plank juridisch (moedwillig) volledig heeft misgeslagen.
Nee Harm jongen, je leeft nou eenmaal in een land waar de knuffels duur betaald worden en waar maar weinig schiedamse toestanden aan het licht worden gebracht bij de juiste mensen.
En waar “verantwoordelijke” mensen onverantwoordelijke mensen een TBS kliniek insturen, omdat ze een “lacunair” geweten hebben.
Kan iemand mij vertellen hoe je een geweten noemt, waarin je moedwillig en volledig toerekeningsvatbaar bewust iemand veroordeeld om een schadeclaim te voorkomen?
Mss kan dat dan in de toekomst worden toegevoegd aan de DSM-4.
Ina Post, ik wens je heel veel sterkte bij je herzieningsprocedure. Voor mij stopt het hier… voorlopig. Mss komt er ooit iemand die mij ook wil helpen, voor niks. Gewoon omdat ie wil dat voor Harm recht weer recht is en krom weer krom. De tijd zal het leren…
I rest my case your honors: PHM Tapper-Wessels, HL Stuiver en G Laman.
Dank u wel voor de laatste overtuiging dat het rechtssysteem in NL niet deugt.
En dat je echt moedwillig veroordeeld kan worden. Want het is ook best veel 2 ton schadevergoeding…En wat dacht je van dat onderzoek in het PBC van 34000,-? Maar ja, die was nou eenmaal nodig om Harm bij het gerechtshof definitief veroordeeld te krijgen.
En voor allen die dit lezen. Als er op tv weer een juridisch “incident” naar voren komt en meneer H. Brouwer geeft weer toelichting, denk dan aan mij.
Denk dan aan “Harm”. Die 30-jarige jongeman uit Groningen, die aantoonde dat juridische incidenten niet bestaan. En voor alle mensen die de gevangenis beschrijven als een hotel, zelfs 19 maanden tussen 4 muren konden Harm niet breken.
Nu wil ik VRIJ zijn, van buiten en van binnen. Daar KIES ik voor!
En als iemand van u “Els” (of Lizette) ziet, geef haar dan een dikke knuffel, want die kan ze nu vast wel gebruiken. Ze heeft immers zo’n moeilijke jeugd gehad. En nu heeft Harm het ook nog eens officieel uitgemaakt. Gewoon omdat ie dat nu wel durft en niet meer bang is dat Els hem vals gaat aangeven of dat ze zichzelf wat aan doet.
Ik weet wat je nu denkt Els:”Kon ik maar in hoger beroep tegen vrijspraak”
Sorry lieverd…
Was getekend,
”Harm” K.
PS: Rob Zijlstra, heel erg bedankt voor je steun en van mij mag je deze reactie zo in de krant plaatsen.
Sterkte Harm en Rob, en ik herken deze verhalen maar al te goed. De maatschappijk kan heel goed veroordelen. Het is toch vaak een verhaal van een tegen de ander, maar zoals je zelf ook zegt: er zijn mensen die goed de zaak kunnen belazeren
1. na de zitting van 5-02-2009
http://rechtbankverslaggever.wordpress.com/2009/02/05/een-valse-aangifte/
2. na de zitting van 22-06-2009
https://robzijlstra.wordpress.com/2009/06/24/een-knuffel/
3. na de uitspraak van 6-07-2009
https://robzijlstra.wordpress.com/2009/07/06/schiedamse-toestanden/
En nu dus mijn reactie…
nice