Simon, 33 jaar, zit in een spiraal.
Drugs, hulpverleners, vijanden, steeds meer veelpleger.

Hij zou hebben ingebroken in twee woningen in Appingedam.
Dat ontkent hij.
Hij zou vier croissantjes hebben gestolen bij de V&D in Groningen.
Dat geeft hij wel toe. ’t Was de honger.

Justitie is klaar met Simon.
De betonschaar die hij met zich meesleepte toen hij werd aangehouden, kon hij terugkrijgen.
Dat wil Simon wel.
De rechters begrijpen dat: ‘Altijd handig zo’n ding.’

Justitie vindt dat de samenleving tegen Simon moet worden beschermd en eist de veelplegersmaatregel isd.
Die duurt twee jaar.
De reclassering vindt dit ook het beste.

De advocaat zegt dat de twee inbraken die Simon ontkent niet bewezen kunnen worden en dat het erg disproportioneel is iemand twee jaar op te sluiten voor het stelen van vier croissantjes.

Maar Simon, hij vindt wel dat hij een probleem is en geholpen moet worden, heeft een heel andere reden om geen isd te willen.
Ze zitten daar, zijn vrienden van vroeger.
En dat zijn allemaal vijanden nu.

Twee jaar geleden had hij schoonschip gemaakt.
Het had hem acht maanden celstraf opgeleverd.
Met de politie was hij door de stad gereden en had aangewezen in welke woningen hij had ingebroken.
En waar niet hij, maar anderen dat hadden gedaan.

En die anderen zitten volgens Simon allemaal op de isd-afdeling van gevangenis de Grittenborgh in Hoogeveen.
Daar zitten ze niet op hem te wachten.
Bij wijze van spreken dan.

Want in het echt is hij er meer dan welkom, want een verklikker lusten ze daar rauw.

Het is een neerwaartse spiraal waar Simon in zit.

Rob Zijlstra

UPDATE – 5 oktober 2009 – uitspraak
Isd is niet aan de rode, meent de rechtbank, want een brug te ver. Justitiële druk is wel noodzakelijk. Simon krijgt 8 maand celstraf waarvan 4 voorwaardelijk en nog eens 6 maand die hij eerder voorwaardelijk kreeg opgelegd. Simon knikt instemmend. Als hij nadat het vonnis is voorgelezen de zittingszaal verlaat, knikt de rechter hem bemoedigend toe en zegt: ‘succes’.