Je kunt het ook anders bekijken: omdat Jamie het niet laten kan, zit Max nu in de gevangenis op verdenking van het maken van kinderporno.
Niet eerder stond iemand als verdachte voor de rechtbank in Groningen terecht voor zo’n feit.
Het is met kinderporno net als met drugs.
De kruimelaars hangen gemakkelijk, de grote vissen blijven bijna altijd buitengaats.

Ook Danny is aan de beurt, eveneens met dank aan Jamie.

Het zou ongeveer als volgt zijn gegaan.
Jamie is op de dag van de arbeid op bezoek bij Danny.
Staand op het balkon krijgt hij oogcontact met het meisje van de buren.
Jamie swaffelt er lustig op los – wat zo is hij nou eenmaal – en probeert met andere gebaren het meisje te verleiden haar shirt omhoog te trekken.
Dat ziet de moeder van het meisje.
De moeder belt de politie.

Politie komt kijken.

In de woning van Danny vinden agenten verdacht materiaal, materiaal dat riekt, riekt naar kinderporno.
Er wordt nader onderzoek ingesteld onder de codenaam Flamingo.
Serieuze politieonderzoeken krijgen in Groningen vogelnamen.
En Flamingo is niet opgetuigd vanwege een swaffelende man op een balkon.

Er is meer aan de hand.

Telefoons worden afgeluisterd en dan komt ene Max in beeld.
Danny is van hier, Max en Jamie zijn Engelsmannen die in Groningen wonen.
Eind mei worden ze alle drie aangehouden.

Danny en Max moeten later terechtstaan.

Eerst Jamie dus.
Hij werd na zijn arrestatie (eind mei) op 3 augustus vrijgelaten uit de gevangenis.
Hij kreeg op die dag een buskaartje en kon zomaar vertrekken, hij snapte d’r niks van.
Om zijn herwonnen vrijheid te vieren, toog hij naar het Hoornsemeer en greep daar de zaak met beide handen aan.
Twee meisjes zagen het.

Tegen de rechters zegt Jamie dat het een ‘cry for help’ was.
Hij kreeg van de een op de andere dag een kaartje voor de bus.
Ineens zomaar vrij, dat was heel verwarrend.

De rechters vragen: ‘Waarom moest het meisje van de buren haar shirt omhoog doen?’
Jamie: ‘Moest van Danny.’
Rechters: ‘Wat was de bedoeling?
Jamie: ‘Danny wilde dat het meisje naar zijn huis kwam.’
Rechters: ‘En dan?’
Jamie: ‘Danny wilde haar dan vastbinden.’
Hij zegt het alsof het om een rammelend hek gaat dat even vastgezet moet worden.

De rechters vragen niet door.
Danny en Max moeten later terechtstaan.
Die ellende komt dus nog.

Jamie.

Behalve schennispleging op het balkon en aan het meer, wordt hij verdacht van aanranding van de eerbaarheid.
Jamie verhuurde een kamer in zijn woning, aan studentes, eerst aan Geke, toen aan Tineke met haar vriendje Jaap.
Tineke werkte ook als caissière bij de supermarkt.
Op een dag kwam Danny er iets kopen.
Tijdens het afreken zei hij: ‘Weet je wel dat Jamie gluurt met camera’s?’

Tineke wist dat niet.
Ze belt vriendje Jaap en samen gaan ze op onderzoek.
Resultaat: een camera achter het aftimmerhout in hun kamer en eentje verstopt in de badkamer.
Op de slaapkamer van Jamie ontdekken ze dat de camera’s ook werken, dat beelden van onder de douche en van hun bed op het videokanaal van zijn tv-toestel te zien zijn.

Bij Tineke valt dan het een na het andere kwartje.
Dus daarom mocht ze de vogelklooi nooit op het tafeltje zetten.
Dan zei Jamie, Tineke, niet doen, dan bezwijkt het tafeltje.
Nu weet ze: het kooitje stond de camera in de weg.
Met afgrijzen: hij, van wie wij dachten dat het onze vriend was, heeft alles kunnen zien.
Dus ook echt alles.

Nu zijn ze bang dat ze vroeg of laat intiem opduiken op het internet.

Jamie zegt dat dat niet kan, dat er niets is opgenomen.
Die camera’ s waren er in verband met inbrekers.
Hij handelde op eBay, moesten de rechters weten, waar hij spullen koopt en verkoopt.
Dure spullen ook, dus beveiliging was noodzakelijk, helemaal na die inbraak.
Maar toen ging hij zijn eBay-kamer verhuren.
Eerst aan Geke, toen aan Tineke met haar vriendje Jaap.
Nou, en toen was hij die camera’s helemaal vergeten.

De rechters geloven d’r niks van.
Dat zeggen ze niet, maar je kon het zien.

Jamie vertelt nog dat het Danny was die het spul bij hem thuis had geïnstalleerd.
Danny heeft daar veel verstand van.
Danny werkt in de branche, eerst op de afdeling camera’s, later, na zijn promotie, bij de televisies.
Hij nam de benodigdheden mee van zijn werk.

De gedragsdeskundigen zijn niet dolenthousiast over Jamie.
Hij denkt niet na, zegt de een, hij denkt alleen aan directe behoeftebevrediging.
Hij is ook ontheemd.
De ander: hij stelt zich onbehandelbaar op.
Intensief toezicht is noodzakelijk.
Beide schatten in: kans op herhaling is 99 procent.
Jamie is immers al twintig jaar actief als zedenpleger.

De derde deskundige, de psychotherapeute met wie Jamie het supergoed kan vinden, zegt tegen de rechters dat Jamie nog heel lang psychotherapie nodig heeft.
Want, zegt de psychotherapeute, zijn bewustzijn is gefragmenteerd.
Als de therapeute met wie Jamie het goed kan vinden dat zegt, schudden de twee andere deskundigen afkeurend van nietes.

De officier van justitie zal niet veel later zeggen dat de deskundigen het niet met elkaar eens zijn en dat er misschien nog maar eens een vierde deskundige naar Jamie moet kijken.
Misschien is Jamie wel een slimme man die ons allen om de tuin leidt.
Als de rechters nader onderzoek geen goed idee vinden, dan moet Jamie tien maanden de gevangenis in.
Plus nog eens vijf maanden voorwaardelijk, gekoppeld aan een proeftijd van acht jaar.
Acht jaar proeftijd komt zelden voor, meestal is het standaard twee.

Ik schreef over deze rechtszaak een stukje voor in de krant.
Toen belde de radio.
Of ik even de namen wilde doorgeven van de begluurde studentes.
De radio-collega’s vonden de kwestie wel geinig en wilden er voor de radio amusement van maken.

Ik heb geen namen doorgegeven, want volgens mij zit de radio op de verkeerde golflengte.
Het gaat niet om vermaak.
Operatie Flamingo gaat om Max en Danny.
En misschien wel om de verborgen camera’s van Jamie.

Want waarom zouden grote volwassen mannen een buurmeisje van tien jaar oud willen vastbinden?

Rob Zijlstra

UPDATE – 5 november 2009 – uitspraak
Dat Jamie de camera’s was vergeten, zoals hij zei, mag te denken geven, feit is – aldus de rechtbank – dat er geen bewijzen zijn dat hij met die camera’s opnames heeft gemaakt. Daarom moet vrijspraak volgen. Wel is Jamie veroordeeld voor een poging tot ontucht (het gedoe op het balkon) en voor het plegen van schennis (twee maal). Hij kreeg een gevangenisstraf van 137 dagen waarvan 70 voorwaardelijk. Dat is de tijd die hij al in voorarrest heeft gezeten. Daarnaast kreeg hij twee maanden celstraf (om te zetten in 120 uur werken) die hij bij een eerdere veroordeling voorwaardelijk opgelegd had gekregen.

>> het vonnis (rechtspraak.nl)

UPDATE – 11 januari 2010 – proces Max
het rechtbankverslag van het proces tegen Max