Het kan niet anders dan dat dit een raar verhaal gaat worden.

Het verhaal zou kunnen beginnen in de nacht van dinsdag 6 op woensdag 7 oktober vorig jaar, even na een uur.
Een vrouw komt op dat moment thuis.
Ze parkeert haar sportauto, een zilvergrijze Audi TT, in de straat waar ze woont in Groningen.

Als ze is uitgestapt en nog iets uit de auto wil pakken, tikt iemand op haar schouder.
En zegt: ‘Geef me je sleutels.’
De vrouw doet dat niet en krijgt een vuistslag op de kin.
Ze valt en gilt.

Haar belager pakt de sleutels, stapt in en rijdt weg.
Met Rakker de hond er nog in.
Ernstige zaak in het doorgaans zo keurige Groningen-zuid.

Kort na de overval wordt 112 gebeld.
Twee agenten horen van de diefstal van de Audi TT en zeggen verhip!
Ze hadden net staan tanken bij de Gulf.
En daar stond net zo’n auto.

De twee agenten rijden naar het tankstation, zeggen dat ze agenten zijn en bekijken de camerabeelden.
Ze zien inderdaad de zilvergrijze Audi.
En een rode Honda Civic met twee bijbehorende mannen.
Ze zien dat de Honda wegrijdt en linksaf slaat.
Dan zien ze de Audi wegrijden, rechtsaf.
Maar even later laten de beelden de rode Honda weer zien, die nu – zo lijkt het – achter de Audi aanrijdt.
Nog geen tien minuten later wordt de vrouw van haar auto beroofd.

Kortom: de politie heeft het vermoeden dat die twee mannen van de rode Honda Civic wel eens iets met de zaak te maken kunnen hebben.
Maar nader onderzoek levert niet veel op.
Besloten wordt om de camerabeelden via Opsporing Verzocht te delen met de rest van Nederland.
De Avro maakt er zelfs een filmpje bij.

En dat levert wel iets op.
Gerrie en Jerrie herkennen niet alleen zichzelf, maar veel anderen hen ook.
Die bellen de politie met de mededeling dat het Gerrie en Jerrie zijn.

Gerrie en Jerrie worden aangehouden.
Hun woningen worden doorzocht.
Bij Gerrie, vorkheftruckchauffeur, vindt de politie een bescheiden hennepplantage met 127 planten.
Bij Jerrie, depothouder voor ochtendkranten, 36 gram cocaïne.

Het idee is dat de twee mannen de vrouw met haar mooie auto vanaf het tankstation zijn gevolgd.
Jerrie zat achter het stuur.
Gerrie zou toen zijn uitgestapt, haar hebben geslagen en de auto hebben meegenomen.

Gerrie en Jerrie ontkennen.
Niet van de hennep en de cocaïne, dat kan ook niet, maar heel stellig wel de beroving.
Jerrie: ‘Want ik was er niet bij.’
Gerrie: ‘Zoiets zou ik nooit doen. Want zo ben ik niet.’
Ze geven wel toe dat ze die nacht met hun rode auto bij de Gulf waren geweest.

Justitie presenteert meer bewijzen die moeten overtuigen.
Kort na de autodiefstal is er veelvuldig telefonisch contact tussen Gerrie die zoiets niet doet en Jerrie die er niet bij was.
Hun telefoons stralen op dat moment de mast aan die het dichts bij het plaats delict staat.
Gerrie en Jerrie zeggen dat dat niet zo gek is.
Ze zijn vrienden en bellen dag en nacht met elkaar.

Een overbuurvrouw heeft het gegil gehoord.
En een man gezien met blond haar.
Gerrie heeft blond haar.

Maar er is meer.
Jerrie handelt als hobbyist in auto’s.
Een man die ook naar Opsporing Verzocht had gekeken, herkende hem.
En de rode Honda, want die had hij gekocht.
En bij die deal had Jerrie hem gevraagd of hij ook belangstelling had voor een motorblok.
Van een Audi.
Jerrie ontkent dat laatste.
Zegt dat hij dat absoluut nooit heeft gezegd.

En dan misschien wel het meest overtuigende bewijs.
Als Gerrie wordt aangehouden, ligt er een TomTom in zijn auto.
Het apparaat wordt door de politie binnenstebuiten gekeerd (want dat doen ze) en wat blijkt: het adres van de beroofde vrouw is als thuisadres voorgeprogrammeerd.
Het is haar TomTom.
De rechters: ‘Dat is een lelijk toeval.’

Gerrie beaamt dat.
Zegt: ‘Ik heb die TomTom, beetje dom, op straat gekocht van R., een kennis.’
Hij zegt het gevoel te hebben er te worden ingeluisd.

De officier van justitie lacht schamper.
Tegen Gerrie eist ze 30 maanden celstraf waarvan 6 voorwaardelijk.
Want hij zou daadwerkelijk laf hebben geslagen en geroofd.
Jerrie is nooit eerder boef geweest, maar nu medepleger, goed voor 24 maanden waarvan eveneens 6 voorwaardelijk.

Draconische eisen, mopperen de advocaten.
Zij vinden het te zot voor woorden dat die twee politieagenten zonder concrete verdenking die nacht die camerabeelden zijn gaan bekijken bij de Gulf.
Zoiets zomaar doen, hoort thuis in een politiestaat en niet in een beschaafd land waar ook de politie zich aan de regels moet houden.
En omdat die regels met voeten zijn getreden, dienen Gerrie een Jerrie vrijuit te gaan.
Omdat al het bewijs onrechtmatig is vergaard, inclusief de huiszoekingen.

Fruit of the poisonous tree, zeggen ze dan tegen elkaar in de rechtbank.

Nou, is dit nou zo’n raar verhaal?
Jawel, want er rest nog een staartje.

Tijdens het onderzoek wordt duidelijk dat Gerrie een vader heeft.
Vader Gert is van beroep veelpleger en in juli vorig jaar veroordeeld tot de twee jaar durende veelplegersmaatregel isd.
En deze Gert heeft een tijdje een relatie gehad met de beroofde vrouw.
De beroofde vrouw kent zoon Gerrie daardoor ook wel.
Maar tijdens de roof herkende ze hem niet.
Dat is toch raar?

Vinden ook de rechters.
De rechters: ‘Misschien is het wel een trucje.’
Ze hebben gelezen dat de beroofde vrouw zeven maanden in haar zilvergrijze TT heeft gereden, nadat ze dat ding voor 11.000 euro had gekocht.
De diefstalverzekering had 10.000 euro uitgekeerd.
En de auto is nooit gevonden.

De vroegere partner van Gert, dat is dus de beroofde vrouw, is overigens ook geen onbekende.
Zij werd in november 2004 veroordeeld tot vijf jaar celstraf vanwege haar betrokkenheid bij een roofoverval (ripdeal, drugs) in Groningen waarbij de beroofde man zo erg schrok dat hij er ter plaatse aan overleed.

Dit allerlaatste hoeft uiteraard niets te betekenen.
Maar het voorlaatste blijft raar.

Rob Zijlstra

ps
Voor hen die zich zorgen maken over Rakker, de hond: het beestje stond de volgende ochtend kleumend voor de deur.

.

UPDATE – 29 maart 2010 – uitspraken
Geen trucje, maar diefstal met geweld. De straffen pakken wel anders uit. Gerrie, de man die de overval volgens de rechtbank ook daadwerkelijk pleegde, heeft 2 jaar celstraf waarvan 8 maanden voorwaardelijk gekregen. Jerrie die  naar eigen zeggen helemaal niets deed, is veroordeeld tot twee jaar celstraf. Netto betekent dit dat beide 16 maanden moeten zitten. Over de onrechtmatigheid van het opvragen van de camerabeelden zegt de rechtbank dat dat inderdaad niet volgens het boekje is gegaan. Maar er worden geen consequenties aan verbonden, omdat de belangen van de verdachten niet zijn geschaad. Zij waren, redeneert de rechtbank, immers op dat moment nog niet verdacht. Zo krom, zegt de betrokken advocaat, heeft hij het nog nooit gezien.

UPDATE – 17 september 2010 – uitspraak in hoger beroep
Jerrie stond donderdag (16 september) opnieuw voor de rechters, nu in Leeuwarden bij het gerechtshof. Opnieuw vertelde hij dat hij niets heeft gedaan. En? Het gerechtshof gelooft hem.  Jerrie is bij vervroegde uitspraak vrijgesproken en vandaag (17 september) onmiddellijk in vrijheid gesteld.