Een experiment, maar toch…
rob zijlstra
Share this:
- Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op Pocket (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om af te drukken (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om op Tumblr te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op WhatsApp (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op Telegram (Wordt in een nieuw venster geopend)
Beste Rob,
Ik heb op school altijd goede cijfers behaald.
Op ‘Nederlandse taal’ echter ben ik nooit boven de vijf utgekomen. Goed: 5,3. Afgerond naar vijf. Kortgezegd: de allerslechtste
Afgerond: Maak je niet druk om iemand die de nederlandse taal niet meester is. Verder dan een titel kwam ik doorgaans niet.
Ik vind jouw verhalen erg inspirerend werken en geven mij de indruk al tikkende op mijn toetsenbord boven de zes uit te komen en eerljk gezegd droom ik van een acht. Dat zou mooi zijn.
Als jij niet verder gaat dan een betiteling en voor de dagen die komen gaan het er bij laat dan zie ik de toekomst donker in voor mij en moet ik voor een vier vrezen.
Journalistiek vind ik het ‘interview’ erg goed. Er zat niet veel meer in. Elke directe vraag zou een slak/schildpad doen terugdeinzen in zijn klokhuis, waar de tijd stilstaat en waar ze zo op hun hoede zijn.