Schoolvoorbeeld

Het is de nachtmerrie van elke school: negatief in de publiciteit komen als gevolg een zedenzaak.
Van seks.
Het is ook de nachtmerrie van iedere ouder: dat je kind niet veilig is op school, niet vanwege puisterige pestkoppen, maar omdat een docent zijn handen niet kan thuishouden.

Het Hogeland College in Warffum kan hier flink over meepraten.
Niet dat de school dat doet overigens.

De voormalige rector van deze school ging over de schreef toen hij vijf jaar geleden op een muziekavond, vlak voor kerst, eerst zoende met een leerlinge in de lerarenkamer en daarna met diezelfde leerlinge seks had in een ietwat afgelegen noodlokaal.

De rector, toen 65 jaar, was smoorverliefd en hij dacht dat Hannie, zij was destijds 15 jaar, die fijne gevoelens met hem deelde.
Moreel verwerpelijk, noemde de rector zijn gedrag van toen.
Hij zei dat op een eerdere zitting in maart dit jaar.
Hij ontkent dat hij Hannie heeft gedwongen seks met hem te hebben.
Dan heet het verkrachting.
Hannie zegt dat dat wel het geval is geweest.

De officier van justitie heeft tegen de inmiddels 70-jarige man een gevangenisstraf geëist van acht maanden.

In maart suggereerde de rector dat Hannie eerdere negatieve seksuele ervaringen misschien wel op hem projecteert.
Hij zei: ‘Misschien is ze verkracht, maar niet waar ik bij was.’

Advocaat Oscar Schuur kon die suggestieve opmerking onderbouwen: hij beschikt over een vertrouwelijk rapport dat een GGZ-psycholoog heeft geschreven over Hannie. Dat rapport moesten de rechters maar eens lezen en dan zouden ze misschien ook denken dat Hannie niet altijd even betrouwbaar is.

Maar de rechters deden iets anders. Zij vroegen zich in maart af hoe de advocaat aan dat vertrouwelijke rapport kwam, een rapport immers dat is opgesteld door GGZ-iemand die wettelijk een geheimhoudingsplicht heeft.
De politie moest het uitzoeken.

Dat is gebeurd en dinsdagochtend werd de strafzaak tegen de oud-rector voortgezet. Voor het Hogeland College wordt het er niet beter op.
Want wat blijkt het geval?

Een docente – zij was de mentor van Hannie – heeft het rapport aan de verdachte rector gegeven.
Zelf had ze het stuk in vertrouwen van Hannie gekregen.
De docente dacht op die manier een bijdrage te leveren aan de waarheidsvinding.
Want de docente vond het verhaal van de rector geloofwaardiger dan dat lelijke verhaal van Hannie.
Het rapport zou de rector in zijn verdediging goed van pas komen.

De politie heeft ook de huidige rector vragen gesteld.
Zij antwoordde dat ze het verbijsterend had gevonden dat die docente het rapport aan de verdachte rector heeft gegeven.
Ze heeft de docente daarom ook een tik op de vingers gegeven door haar mondeling te berispen.

Hannie vertelde in maart aan de rechtbank dat de docente die zij in vertrouwen had genomen, tegen haar had gezegd dat ze maar beter geen aangifte kon doen.
De docente ontkent dat nu.
Ze zou juist hebben geadviseerd wel naar de politie te gaan.

In 2009 drong langzaam tot het docentenkorps van het Hogeland College door wat er aan de hand was.
Dat kwam omdat Hannie aangifte had gedaan en de rector werd gearresteerd.

De docente verklaarde ook bij de politie dat ze het maar raar en moeilijk vond allemaal, temeer omdat ook de echtgenote van de rector op de school werkt.
Tegen de politie: ‘Iedereen ging maar gewoon door alsof er niets aan de hand was. Maar ik lag nachten wakker.’
Uiteindelijk gaat ze in op een uitnodiging van de rector en diens echtgenote om er eens over te praten.
En toen nam ze dat rapport mee.

De officier van justitie wil dat het vertrouwelijke rapport zoals de advocaat dat heeft ingebracht uit het strafdossier wordt verwijderd.
Ze zegt dat de advocaat het immers op onrechtmatige wijze in handen heeft gekregen.
En onrechtmatig verkregen bewijs hoort uitgesloten te worden.
Door het rapport aan de rechtbank te geven brengt de advocaat bovendien schade toe aan het slachtoffer.

De officier van justitie: ‘Een advocaat heeft een grote vrijheid, maar wel in gebondenheid. Hij dient ook rekening te houden met de belangen van het slachtoffer.’

Advocaat Schuur zegt dat het niet veel gekker moet worden.
Zegt dat hij juist alles moet doen dat in het belang is van een verdachte. En dat hij helemaal geen rekening moet houden met de belangen van een slachtoffer. Zou hij dat wel doen, dan zou hij in strijd handelen met de gedragregels van de advocatuur.

De rechtbank trekt zich terug voor beraad dat anderhalf uur gaat duren.

De rechtbank oordeelt uiteindelijk dat de advocaat niet onrechtmatig heeft gehandeld.
De status van het GGZ-rapport is weliswaar vertrouwelijk, maar de wettelijke geheimhoudingsplicht die er op rust geldt niet voor de docente.
Het is het slachtoffer zelf die het rapport aan de docente heeft gegeven.
Daarmee is, zo zeiden de rechters, het rapport uit de sfeer van de geheimhouders gehaald.

En zo kwam het dat het vertrouwelijke rapport nu onderdeel is van het strafdossier waarop de rechters over twee weken hun vonnis moeten baseren.

De officier van justitie zei – nadat het rapport kort achter gesloten deuren was besproken – geen reden te zien haar strafeis van acht maanden te wijzigen.
De advocaat zei dat hij heeft gezegd wat hij heeft moeten zeggen.
De rector zei niks.

Wat de uitkomst over twee weken ook is, het Hogeland College lijkt mij in deze kwestie geen schoolvoorbeeld.

Rob Zijlstra

.

Het verslag van de zitting in maart: leslokaal 15

.

UPDATE – 7 juni 2010 – uitspraak
De rechtbank heeft de rector schuldig bevonden aan ontucht met een minderjarige die ouder dan 12, maar de leeftijd van 16 nog niet heeft bereikt. Een ernstig feit, aldus de rechters in het vonnis. De rector heeft, nadat hij ‘roekeloos verliefd’ was geworden op de leerlinge zijn seksuele lusten laten gelden. Ook het feit dat de man lange tijd een contact met de leerlinge per email onderhield, waarin intieme zaken werden besproken, valt hem zwaar aan te rekenen. De rector, vijftig jaar ouder, had beter moeten weten.

De opgelegde straf: 240 uur taakstraf en een voorwaardelijke gevangenisstraf van 4 maanden. Verder moet de man 2000 euro schadevergoeding betalen.

Dat de straf lager is dan de eis heeft onder meer te maken het feit dat de man berouw heeft getoond, dat hij zich schaamt, dat de zaak vijf jaar oud is en dat de man, die in de woonomgeving enige bekendheid geniet, ook is gestraft door de publiciteit over de zaak.

Ook is er sprake van een vormfout die justitie wordt aangerekend. Justitie heeft de vervolging bewust uitgesteld, omdat het slachtoffer pas aangifte wilde doen nadat ze eindexamen had gedaan. Zou ze direct aangifte doen, dan zou ze, zo was de vrees, haar opleiding elders moeten voortzetten. Volgens de rechtbank had justitie echter ‘met spoed’ vervolging moeten instellen.

Van de kant van het slachtoffer: die kan zich vinden in de opgelegde straf.  ‘Hij is veroordeeld. Voor ons hoeft hij niet de gevangenis in.’ Gehoopt wordt dat justitie niet in hoger beroep gaat, zodat een punt achter de zaak kan worden gezet.

HET VONNIS

48 gedachtes over “Schoolvoorbeeld

  1. Wat jij nu vertelt is dus eigenlijk dat als Hannie niet te vertrouwen is en die docente krijgt daar hoogte van dat deze dan maar moet zwijgen. Een ander krijgt daardaar mogelijk een vele hogere straf omdat hem mogelijk ten onrechte een verkrachting in de schoenen wordt geschoven waarbij geen dwang te pas kwam…..

    Ik moet zeggen: Je hebt helemaal gelijk, zo werkt dat namelijk en er horen geen twee kanten aan een verhaal te zitten.
    Ik zou me niet helemaal fris voelen trouwens met jouw gelijk en ook niet met de manier hoe je het brengt.

    Het vertrouwelijke rapport is nu onderdeel van het strafdossier waarop de rechters over twee weken hun vonnis moeten baseren.
    Ik kan me in die beslissingen van die rechters tot nu tou goed vinden, hopelijk wordt de dader afgerekend op wat hij werkelijk gedaan heeft.

    Ik denk dat ik toch liever rechtbankverslagjes gaat maken en oordeeltjes vellen zonder teveel gevolgen, dan dat ik in de schoenen van die docente zou staan en die keuze moest maken…..

  2. Ik had niet verwacht dat een GGZ-rapport dat in handen is gekomen van een leraar (in goed vertrouwen) zomaar aan een ander mag worden doorgegeven en tegen iemand mag worden gebruikt. Ik had verwacht dat de wetten van de privacy dit niet zouden toestaan.
    Verder maakt deze leraar zichzelf volstrekt onbetrouwbaar! Ik hoop dat de leerlingen van het HHC weten bij wie ze dus NIET moeten zijn als ze gevoelige informatie willen delen!
    Is het niet zo dat een vertrouwelijk rapport alleen door mag worden gegeven na de toestemming van de betrokkene? In hulpverleningsland werkt dit namelijk wel zo.
    Het rapport is bovendien opgesteld om de hulpverlening te dienen en niet om in een rechtszaal te gebruiken.
    Ik vind het echt schokkend om te horen dat er op deze manier met een rapport is omgegaan wat in vertrouwen is gegeven!
    Wat er in het rapport staat is daarbij voor mij volstrekt onbelangrijk.

    • Een keiharde waarheid Kato… geen speld tussen te krijgen.
      Probleem voor die docente KAN zijn geweest dat er nog een keiharde waarheid tegenover stond…
      Had jij in haar schoenen willen staan? Ik niet….

      • En daarom is kato waarschijnlijk geen vertrouwenspersoon op een school (en ik trouwens ook neit), omdat wij niet met zulke dilemma’s om hoeven kunnen te gaan. Als een school echter iemand als vertrouwenspersoon aanstelt hoort die persoon júist tegen dit soort kwesties opgewassen te zijn.

        Hoe je het ook wendt of keert, wat deze oude viezerik heeft gedaan valt geen gunstig woord aan te wijden. Als rector hoor je te weten dat je in een ongelijke machtspositie zit, zeker tegenover een minderjarige. Of er al dan niet sprake leek van verliefdheid speelt dus helemaal geen rol. Zo’n rector hoort gewoon z’n poten thuis te houden, hoe dan ook!

        Overigens verbaast het me wel dat Rob met zijn posts in zijn verleden breekt en nu de naam van de school noemt. Blijkbaar werd deze zaak hem ook even te gortig.

  3. @Herman,

    Namen van verdachten die in mijn blogs fungeren zijn (bijna altijd) verzonnen. Maar het anonimiseren van bedrijven, organisaties en instellingen zoals een school gaat mij een stap te ver. Ik zou ook geen reden kunnen bedenken de naam van de school in dit geval niet te noemen.

    rob z

  4. Een GGZ rapportage is uit de sfeer gehaald van geheimhouders, oordeelde de rechtbank terecht. Formeel is dat juist. Naar ik meen,.. had de verdediging het fair moeten spelen, die rapportage van de GGZ in moeten brengen via de algemene reclassering die binnen een algemene rapportage zowel over slachtoffer / dader,.. eventueel aangevuld met een psychologische rapportage, een uitgebalanceerde rapportage aan de rechtbank had kunnen afleveren. Dus de gegevens binnen de GGZ rapportage deel laten worden van het strafproces kan van belang zijn voor de rechters.

    Jij had de naam van de school niet hoeven te verbergen. Die was gelet op de reacties hier of eerder elders, al duidelijk. Zonder dat ik ingaan op schuldvraag, fatsoenlijk handelen / is verzwarend uiteraard. Dat je met je vingers af moet blijven van leerlingen als docent / rector / mentor enz is toch duidelijk.

    En dat een school,.. als die op enige wijze betrokken raakt,.. ook openlijk moet communiceren. Ik verwacht dan ook een uitvoerig interview over de hele gang van zaken van de school. Waarom het ‘ één en ander ‘ zo binnen de school is verlopen. Het HHCW zal daar denk ik,.. geen moeite mee hebben. Dus wie zal de pen opnemen om een interview af te nemen. Prima stuk Rob,.. goed uitgebalanceerd.

  5. Pingback: Advocaat hoeft zich niet te storen aan slachtoffer « Rechtbankverslaggever

  6. Zo van: het lerarencorps van Warffum zet een nieuwe aanval in.
    Ze willen blijkbaar winnen.
    En voeren nog verbetener hun strijd, gekwetst dat het jonge meisje er niet meer alleen in is om het doel vrij te houden.

  7. Zeg nou zelf.
    Alles is haar afgetroggeld.
    Haar kleren, haar waardevol document.
    Voor een portemonnée was ze nog te jong, anders was ze die ook kwijt geweest.

  8. Als oud-leerling weet ook ik waar de klok en de klepel hangt: absoluut verwerpelijk dat een docent een zo jonge leerlinge zoiets aandoet – geheel onafhankelijk van de vraag of Hannie nu wel of niet iets wilde. Wat mij tevens enorm stoort is dat een andere docente, de vertrouwenspersoon van de school, een persoonlijk rapport ontvangen van het schlachtoffer aan de vermoedelijke dader doorgeeft! Hier past maar 1 maatregel van de schoolleiding – en zeker niet een berisping zoals ik las – namelijk: ONTSLAG op staande voet!

  9. @ Herman
    Ik werk in een sector waardoor ik juist wel de keuze hoe om te gaan met vertrouwelijke informatie tegenkom.
    Een vertrouwenspersoon op een school zou mijns inziens nooit zaken geheim moeten willen houden die door leerlingen worden verteld. Dat is een grote valkuil! De leerling moet dit van te voren weten zodat er geen verkeerde verwachtingen zijn.
    Hier gaat het om de situatie dat de vertrouwenspersoon met informatie op een totaal verkeerde manier aan de haal is gegaan. Dat is van een totaal andere orde, maar wat mij betreft zeer afkeurenswaardig!

    @opdenkamp
    Als iemand als vertrouwenspersoon werkt op een school hoort het er bij dat je moet kunnen omgaan met dit soort situaties. Als je dat lastig vindt, moet je er niet aan beginnen.

  10. @Kato,
    Bij je stelling name kan ik me in verre gaande mate aansluiten.Ik ga ook niet voor één visie maar bekijk dit soort zaken van meerdere kanten
    Helemaal fris vind ik ook niet wat er gebeurd is.
    .
    Hier krijg ik echter reacties als: “En daarom is kato waarschijnlijk geen vertrouwenspersoon op een school (en ik trouwens ook neit), omdat wij niet met zulke dilemma’s om hoeven kunnen te gaan.”
    .
    Diezelfde figuur die dus aangeeft dat dit niet zijn peil is gaat ongezouten door met het veroordelen van iemand die wel in die positie zat en die wel die keuze maakte.
    Daarbij gaat zelfs Rob erin mee om maar even die reactie van de rechters van tafel te vegen
    Als Rob geen onderscheid meer wenst tussen een vrijage en een verkrachting (al zijn die beide fout) omdat die ouwe so wie so een viezerik is dan is er straks geen enkel verschil meer over tussen een 17 jarige die op een feestje in een dolle bui stevig tongzoend met een 15 jarig meisje en anderzijds een keiharde verkrachter die ergens en klein kind van de fiets rukt en in de bosjes zwaar verkracht en mishandeld.
    Deze instelling past niet bij een rechtbankverslaggever.
    Al zit die rector fout, hij hoort beoordeeld en veroordeeld voor wat hij daadwerkelijk heeft gedaan.
    Wat we met meneer Zijlstra in huis halen is het binnensmokkelen van het volksgericht en de lynchpartijen in de rechtzaal en dat legitiem maken.
    Zijn collega Klomp heeft al eens een onderonsje mogen hebben met zijn broodheren. Voor mij mag Rob dat ook een keer krijgen en dan liefst met wat hardere consequenties….
    .
    De andere kant, waar ik weinig over hoor…..
    Dat meisje was 15, dat is geen grietje van 10.
    Maar we zijn vijf jaar verder, ze is 20. Ze is geen kind meer en heeft zelf ook kennis van de inhoud van dat stuk.
    Ze heeft ook tijd gehad om naar die hele situatie en haar eigen positie te kijken. Waarom is zij er nu op tegen dat de rechters kennis nemen van de inhoud van die stukken van toen. Is waarheidsvinding plotseling ondergeschikt aan wraak. Ze is bovendien nu oud genoeg om haar die vraag te stellen
    .
    Wat mij niet duidelijk is, is wanneer die lerares die stukken heeft afgegeven. (Vijf jaar geleden of nu?)
    Ze had die vertrouwens positie, is zeer waarschijnlijk precies in die valkuil beland die jij (Kato) zo duidelijk aangeeft en heeft toen noodgedwongen een keuze moeten maken in een situatie die voorkomen had moeten worden. Best kans dat ze als ze daartoe wordt opgeroepen ook met hele duidelijke argumenten kan komen… Nu doet ze er beter aan om in dit stadium haar mond te houden.
    .
    Gelijk heeft evenveel gezichten als dat er mensen zijn. De taak van het gerecht is om daarin onafhankelijk en onbevooroordeeld tot een afgewogen oordeel te komen.
    Of deze onafhankelijkheid in alle gevallen gediend is bij de manier waarop de politiek nu opeens de slachtoffers in die zittingzaal podiumruimte wil verschaffen mogen we ons afvragen. Let wel, ik ben voorstander van die openheid en grotere rechten voor de slachtoffers, maar we moeten niet uit het oog verliezen welke enorme extra druk dat legt op die onafhankelijkheid van het gerecht

    loveUall
    Jean

  11. De veroordeelde heeft zelf toegegeven seks met de minderjarige te hebben gehad, terwijl hij in een positie was ten opzichte van haar.
    Of er bij dit meisje sprake is geweest van omstandigheden waardoor zij kwetsbaarder was en minder betrouwbaar is voor mij niet zo belangrijk.
    Een werkstraf van 240 uur lijkt mij een prima boodschap aan deze dader. Hij weet nu dat je met dit soort zaken niet wegkomt. Daders moeten deze boodschap krijgen, anders schuiven ze steeds een stukje op in wat ze denken te kunnen maken.

    Overigens:
    Na de aangifte door het slachtoffer is dit rapport aan de dader gegeven, begrijp ik uit het verslag van Rob.
    “Uiteindelijk gaat ze in op een uitnodiging van de rector en diens echtgenote om er eens over te praten.
    En toen nam ze dat rapport mee.”

    • @Kato
      Ik ben een dader, een veroordeeld pedoseksueel. Misschien dat het vreemd overkomt, maar ik ben in dit geval niet zo voor die werkstraf. Een kleine maar duidelijke tik in de vorm van weken of een maand effectief achter de tralies. Maar het is juist voor zo’n mensen (dus ook zoals mij) uiterst belangrijk dat die veroordeling fair is en geen uitvlucht biedt in zelfbeklag.
      Een eerlijk en rechtvaardig vonnis maakt het ook mogelijk om een straf te aanvaarden en als straf te ondergaan.
      Dat kan zover gaan, dat ik nu, zoveel jaren na dato graag dat hele jaar voorarrest kado zou doen in ruil voor een nieuwe en rechtvaardige straf….
      Het zal echt wel aan mij liggen als mensen dit niet kunnen begrijpen….
      .
      Voor mij is dat meisje een slachtoffer, daar hoeft niet aan getornd. Zij staat niet terecht, maar hij, die dader….
      eerlijk graag, en niet zijn rechten op een faire verdediging wegschoffelen omdat hij een viezerik is

  12. @Jean
    Wat met straf moet worden bereikt is dat voorkomen wordt dat iemand opnieuw in de fout gaat. De man is jaren geleden een relatie gestart met een 18-jarige leerling (met wie hij later is getrouwd). Ik hoop maar dat hij in de jaren daarna niet opnieuw strafbare feiten heeft gepleegd.
    Ik begrijp dat jij beter had kunnen leven met een straf zodat je je de gevolgen voor je daden op je had kunnen nemen. Voor mij is het belangrijkste dat de dader veroordeeld wordt, te horen krijgt dat iets niet had gemogen.
    Ik lees: “Dat de straf lager is dan de eis heeft onder meer te maken het feit dat de man berouw heeft getoond, dat hij zich schaamt, dat de zaak vijf jaar oud is en dat de man, die in de woonomgeving enige bekendheid geniet, ook is gestraft door de publiciteit over de zaak.”
    Jij redeneert naar wat de dader nodig heeft om verder te kunnen leven, ik redeneer naar wat een dader nodig heeft om niet opnieuw in de fout te gaan.
    Kun jij me iets zeggen over wat het jou deed toen je veroordeeld werd? Dus in de zin van van buitenaf te horen krijgen dat je grenzen hebt overschreden die ten koste zijn gegaan van een kind?

  13. @Kato
    Ik had bekend… en dat was bekend. Ik zat met tranen in mijn ogen in de arrondissementsrechtbank in Maastricht.
    Wist ik veel wat er (terwijl ik in afzondering zat) allemaal aan dat bekennen was opgehangen, door de politie naar de media gespuid en door diezelfde media behoorlijk opgeklopt.
    Ik had bekend omdat ik ervan uitging dat die zaken die ik bekende geen strafbare feiten inhielden….
    En zo kan het gebeuren dat er na een jaar voor die feiten die ik bekende een vrijspraak kwam, terwijl die rechter die mij in eerste aanleg voor kinderporno veroordeelde inmiddels zelf een veroordeling aan zijn broek heeft omdat die troep bij hem onder de planken werd gevonden.
    Ik had op dat moment een minderjarig vriendje, en hij en zijn gezin zijn ten onder gegaan aan die hele situatie. Van andere ontucht ben ik vrijgesproken.
    Tenminste…. ben ik wel vrijgesproken, ben ik wel veroordeeld. Ik wilde en zocht die strijd met justitie. Meer dan een jaar na de zitting in hoger beroep is er nog een poging geweest van het OM om dat vonnis te wijzigen.
    Foutje, bedankt. De zaak staat open, er is geen vonnis op mijn naam, zelfs mijn strafblad eindigd in een warboel
    .
    Iedere Nederlander wordt geacht de wet te kennen, maar verwachten doen ze dat niet bij het OM. Als dan iemand harde en provocerende vragen stelt over de gewijzigde pornowetgeving, dan geven ze geen antwoord maar grijpen hem in zijn kraag en smijten hem achter de tralies.
    Daar hebben ze zich vergist, ik stond in het gelijk.
    Ik had echter beter moeten weten en dat kind en zijn gezin beschermen. Zijn ouders verdwenen achter de tralies en hij en zijn broertje werden in een opvang geplaatst en verhoord. Hij bleef voor me opkomen, ik weigerde me te verdedigen. Kort voor het hoger beroep, dus bijna een jaar onder druk, werd het hem teveel…..
    .
    Ik ben als verdachte niet verplicht om de waarheid te spreken, ik ben ook niet verplicht om mij te verdedigen.
    Ik heb dus ook het recht om als ik daar kans toe zie de hele zaak in het honderd te laten lopen…. Er staat geen vonnis in die zaak op mijn naam.
    Hoe moet ik mij voelen met die “veroordeling” hoe moet ik die “vrijspraak”ervaren in het licht van de daden van “de kinderporno rechter”
    Wat ik toen en nu ervaar is dat ik mij enorm schuldig voel naar dat kind en zijn gezin. Dat het enorm leed doet dat ik niet weet hoe het met hem gaat, hoe hij het verwerkt, en ook dat hij nooit echt zijn eigen mening heeft kunnen geven.
    Zoals gezegd, ze kunnen dat hele jaar achter tralies kado krijgen, en gelet op het feit dat er geen rechtsgeldig vonnis ligt zou het mogelijk moeten zijn…..
    Ze doen het maar opnieuw en bieden hem het respect wat hem toekomt. Hij is nu ruimschoots volwassen en ik zou graag buigen voor wat hij er nu van vind. Geen van ons beiden heeft ooit eerlijk verklaard, een duidelijke afspraak tussen ons beiden.
    Nu zou zijn verklaring me veel waard zijn, desnoods een nieuwe straf
    .
    Wat deed het mij, wat moet ik daarvan vinden. Een jaar lang het gevoel van groot onrecht, terwijl ik achter die deuren zat. De OvJ ging in hoger beroep omdat ze mijn straf te laag vond. Op de zitting bij het gerechtshof kwam de procureur er tijdens de behandeling achter dat er behoorlijke vraagtekens bij de hele zaak hoorden en kwam zij met een strafeis die beduidend lager lag dan dat vonnis van Maastricht. Letterlijk gaf zij te verstaan dat er van het hele gesuggereerde kinderporno netwerk niets was overgebleven.
    Hoe moet iemand die inmiddels volkomen emotioneel verdoofd is zoiets op dat moment nog kunnen plaatsen.
    Ik had hulp nodig en zelfs die kwam er niet.
    Inmiddels ben ik castraat, eunuch. Ik heb nu, zoveel jaren later de ondersteuning van een psychiater van de van de Hoeve stichting. Een unieke situatie. Vrijwillig in handen van de forensische psychiatrie. De kwaliteit van iemand die zijn sporen heeft verdiend o.a. in het Pieter Baan Centrum
    Hoe ik het nu beleef???
    Ik heb een website, Broken Tulip en werk daar samen met slachtoffers. Ik probeer nog wat voor anderen te betekenen. Ik zou zo graag wat rechtzetten naar dat jochie en zijn gezin. En ik wil weg, ik wil met de grootst mogelijke liefde uit dit leven stappen… zonder wrok, zonder de haat die zolang mijn leven verwoeste…..

    loveUall
    Jean

    • Beste Jean,

      “Iedere Nederlander wordt geacht de wet te kennen,……”

      Zo lees ik in een reactie. Waar komt deze wijsheid vandaan?
      Ik kan het nergens vinden. Nooit te oud om te leren zeg ik altijd maar.

      groet,

      Jur

      • @Jur,
        Oei, een bron vermelding… Daar heb je me ff liggen hoor.
        .
        Wees jij nou eens lief en ga op de trappen van het politie bureau staan leuren met een paar ons cocaïne.
        Zeg maar tegen de rechters, dat je echt niet wist dat dat niet mocht en dat ik heb gezegd dat je dat maar doen moest. Het feit dat je ermee op de trappen van een politie bureau gaat staan maakt toch duidelijk dat je zulks niet wist en ook niets te verbergen had.
        Vervolgens stuur je ons vanuit de bajes een update met de strafmaat. Tegen die tijd heeft de OvJ je wel uitgelegd waar het citaat van mij vandaan komt.
        In de toekomst kunnen we dan naar mij verwijzen, als bron.
        Ik heb niet zo’n behoefte aan bronvermeldingen,… ik ben een orgineel!!!
        .
        Voorts, als je niet in mij wilt geloven heb je waarschijnlijk wel eens van google gehoord

        http://www.google.nl/search?as_q=iedere+Nederlander+wordt+geacht+de+wet+te+kennen&hl=nl&num=30&btnG=Google+zoeken&as_epq=&as_oq=&as_eq=&lr=&cr=&as_ft=i&as_filetype=&as_qdr=all&as_occt=any&as_dt=i&as_sitesearch=&as_rights=&safe=images
        .
        Stukje algemene ontwikkeling, en het staat er, jij wordt geacht de wet te kennen, die je dus hierbij overtreden hebt….
        Zou werkelijk niet misstaan als ze op scholen die romeinen eens in Rome lieten en en stukje wets- en rechtkennis behandelden
        Maar maak je niet ongerust, jij bent niet de enige in ons landje die zich niet aan de wetten houdt,…
        en zelfs deze redenatie is in juridische zin een beetje krom, maar wel lollig
        Dus hoe oud ben je nu? Weer wat geleerd? Hoe kan ik je naar mijn website manipuleren? Pedofielen zijn vaak niet zo dom als men denkt…
        don’t forget:
        loveUall
        Jean

  14. dus als ik het goed begrijp deed je dingen met een minderjarige jongen en was je in het bezit van kinderporno.
    Je zegt dat zijn verklaring jou nu veel waard was geweest, maar dat hij destijds op afspraak met jou nooit een eerlijke verklaring heeft gegeven.
    Kun je niet zelf verantwoordelijkheid nemen voor je daden en het niet van hem laten afhangen?
    Veel slachtoffers van misbruik worden onder druk gezet (en dat kan subtiel manipuleren onder het mom van liefde zijn) om te zwijgen.
    Ik begrijp dat je in voorarrest hebt gezeten maar niet duidelijk bent veroordeeld terwijl je blijkbaar wel strafbare feiten hebt gepleegd.
    Door alles wat je hebt meegemaakt ben je nu wel onder behandeling en wek je de indruk spijt te hebben van je daden.
    Misschien is hoe het in jouw situatie is gelopen jouw “straf” voor je daden? Ik zal eens op die website gaan rondkijken. De eerste pagina geeft een prettige indruk, maar ik stel mn oordeel even uit.

    • @Kato
      Je raakt me met deze stelling:
      “Misschien is hoe het in jouw situatie is gelopen jouw “straf” voor je daden?”
      .
      Ik moet uiteraard een beetje erop letten dat ik hier bij Rob te gast ben. Loop hem nota bene op zijn eigen blog de les te lezen, dus ik zal wel ontopic moeten blijven anders gooit hij straks met een Klomp of gaat me Kiel halen…..
      Maar ik hoop dat hij me en beetje ruimte laat voor een bijzonder positieve reactie op jouw posting.
      .
      Of het nu mijn straf is, voor het feit dat ik al eerder een vriendje had, waarmee ik al meer dan 25 jaar een hechte band heb, en waarmee WEL seksualiteit voorkwam… en ik nooit ben veroordeeld.
      Of het nu een straf is voor het gegeven dat ik mijn vriend niet hier wist te houden. Ik leerde hem kennen toen ik zo’n drie jaar was, later kon ik hem om mijn vingers winden, maar helaas, toen hij het niet meer zag zitten had ik onvoldoende in huis om hem tegen te houden.
      Misschien is het ook mijn straf voor het leed wat ik bij veel mensen heb berokkend met mijn grote bek en blind voor mijn eigen visie kiezen
      Kernpunt is dat ik die man niet meer ben van of of of, maar dat ik naar een geheel kijk dus zet er maar en en en tussen
      .
      Ik sta onder behandeling van een psychiater van de van der Hoeve stichting. Vrijwillig. Maar niet zoals velen zullen denken voor problemen op pedoseksueel vlak.
      Castratie of chemocastratie wat velen als de oplossing zien, roept ook vragen op. Angst, schaamte etc verdwijnen als sneeuw voor de zon, en het heft de gevoelens naar kinderen niet op. Maar maak je niet ongerust, die had ik allang onder controlle. En ook als testosteron terug zou keren ben ik op dat punt beslist geen gevaar. Maar wat als ik die liefde die onder mijn postings prijkt zou verliezen, en de haat (waar ik af en toe in mijn postings mee stoei) zou terug keren. Veel mensen beschouwen hun karakter als iets stevigs, iets wat staat als een huis. Jammer dat die muren van golfkarton zijn, en dat we er zo makkelijk doorheen kunnen lopen.
      Ik heb momenteel geen medicatie meer nodig om mijn testosteron te onderdrukken. En ook geen bak met ijsklontjes om met mijn autonome zenuwstelsel te spelen.
      Als testosteron opnieuw probeert op peil te komen kan ik dit voelen, en op wilskracht onderdrukken. Al meer dan een half jaar gaat dat nu uitstekend, de Twaarde ligt beneden de laagste waardes die de test aan kan geven. Ik heb iemand nodig die mij kent, die veranderingen onverbiddelijk waarneemt en zich niet met flauwe kunstjes op het verkeerde been laat zetten. Ik heb daarvoor moeten vechten, maar ja… hij is heel degelijk, heeft zijn sporen verdiend o.a. aan het Pieter Baan Centrum. Alleen al die situatie, vrijwillig onder controlle bij de forensische psychiatrie is uniek.
      .
      Mijn straf??? Tja, als je hier weer ziet hoe ervan uit wordt gegaan dat die rector te lijden zal hebben van die publiciteit…. Is dat zo, of roept iemand dat zelf af?
      Je noemde die eerste indruk op mijn site…. Die idioot, waar eMpTy (slachtoffer) het over heeft, die slachtoffers en daders wil laten samenwerken, met alle respect, die idioot ben ik. Vervolgens noemt hij me een mens.
      BT is gestart door één slachtoffer en één dader, inmiddels bestaat team Broken Tulip uit zes moderatoren. Laat het maar kalmpjes groeien. Toen ik daarmee begon, wilde ik vooral iets geven, iets terug doen voor het leed wat ik veroorzaakte. Je zult echter makkelijk kunnen ontdekken dat ik veel meer krijg, dan wat ik ooit kan terug “betalen”
      En dat juist en vooral van de kant van slachtoffers.
      .
      Ik zie het strafrecht niet als en oplossing voor de gerezen problemen. Neem die situatie hier met die rector. Ja, afgestraft. Maar als dat meisje nou eens één jaar ouder was geweest……….. Dan was er geen vuiltje aan de lucht, toch? Niks mis mee, toch? Had die afhandeling niet anders gekund?
      Misschien is dat eigen straatje schoonvegen wat hier door mensen wordt genoemd wel een optie, maar dan wel letterlijk.
      Zolang als de veroordeelde zich in zijn verdediging hult, zal hij alom op veel weerstand stuiten.
      Ik kies voor die openheid. Op onze site kun je veel meer vinden als je aanmeld,…. maar van mij mag het allemaal in dat openbare deel. Welke vraag mensen ook willen stellen of welke kritiek ze me willen leveren, ik zal mijn best doen om naar waarheid te antwoorden. Ik loop niet weg voor mijn verantwoording. En dat is eigenlijk omdat ik precies dat wat jij noemt: “Mijn situatie is mijn “straf”voor mijn daden”, precies zo heb aanvaard als hoe jij het omschrijft.
      Kijk dan eens goed wat er van die “straf”overblijft, kijk eens wat ik aan leven krijg wat ik nooit had….
      .
      Wat er in een pedo fout gaat, dat laat zich niet vangen in leeftijds grenzen. Het is niet te vatten in daden die wel en daden die niet door de beugel kunnen. En met een aanval op zijn persoontje trekt hij zich verder terug in zijn gelijk.
      Ik kies voor een ander geluid. Ik ga voor die openheid en de praktijk laat al zoveel zien… Ik heb werk, bouw een vriendenkring op, heb een vaste oudere vriend en ik mag dankbaar zijn voor die vele warme reacties die ik via mijn werk krijg. Die maatschappij kotst me niet uit, ik krijg die kansen,… zoals gezegd, ik krijg meer dan ik ooit kan geven
      .
      loveUall
      Jean

  15. Als het voor de docente duidelijk was dat het verkrachtingsverhaal niet klopte, dan was er in ieder geval niets mee mis geweest als ze het meisje had aangeraden om tegen justitie hierover de waarheid te vertellen. Aanklacht geheel intrekken hoeft natuurlijk niet, want de rector was sowieso strafbaar wegens seks met een minderjarige.

    Of de docente als vertrouwenspersoon verder had mogen gaan is een lastige vraag.

    Stel je eens voor dat je als vertrouwenspersoon te weten komt dat er echt helemaal NIETS zou zijn voorgevallen tussen het meisje en de rector. Zou je dan van de zijkant moeten toekijken hoe een onschuldig persoon te gronde wordt gericht door een valse beschuldiging? Dat lijkt me toch moeilijk te aanvaarden.

    In dit geval was er wel wat voorgevallen, maar dat betekent toch niet dat de rector moet worden veroordeeld voor iets dat nog erger is dan hij gedaan heeft? We zouden hem bijvoorbeeld toch ook geen moord in de schoenen willen schuiven die hij helemaal niet heeft gepleegd, alleen omdat hij zo fout is geweest om seks te hebben met een minderjarige? Waarom dan wel een verkrachting die er (kennelijk) niet is geweest?

  16. @,

    Ik heb twee reacties verwijderd. In deze reacties worden namen genoemd van personen die zich laakbaar zouden hebben gedragen in deze kwestie. Tijdens de rechtszaak zijn deze namen niet genoemd.

    Ik ben terughoudend in het verwijderen van reacties. Maar het in diskrediet brengen van mensen valt buiten de spelregels van dit weblog.

    rob zijlstra

    • Terechte actie Rob. En hierbij ook even mijn respect voor het feit dat je juist niet makkelijk dingen verwijdert.
      Waar je mogelijk weinig aan kunt veranderen is dat via de email-notificatie de inhoud van die postings dus toch de deur uit gaat…. maw de namen liggen in mijn postvak, en dus niet alleen bij mij….
      Kun je (zou ik zelf moeten uitvogelen) niet zo instellen dat er alleen een melding komt van een nieuwe posting,… zonder dat de inhoud wordt weergegeven?
      n.b. Ik heb mijn wordpress account uitsluitend aangemaakt om herkenbaar met foto te kunnen reageren.
      Broken Tulip draait intussen (binnen zes maanden na de start) op een eigen gehost forum. Dit soort fratsen kunnen wij met de gevoeligheid van ons onderwerp niet gebruiken… sorry voor wordpress

  17. En gaat de door de rechtbank schuldig verklaarde oud-rector in het kader van de hem opgelegde taakstraf nu zijn eigen straatje schoon vegen?

  18. Hij is zeuventig jaar en kan toch niet meer vegen?
    en dat de man, die in de woonomgeving enige bekendheid geniet, ook is gestraft door de publiciteit over de zaak.
    Er is altijd wel wat publiciteit en ik heb geen enkele bekendheid, dus moet ik de cel in?
    Een veegbeweging maken gedurende 240 uur zelfs in het eigen straatje ten overstaan van iedereen die je kent? Is dit zo moeilijk voor iemand die aan anderen lak heeft? Nee, een plezier. Een groot plezier. Wanneer begin ik te vegen?

  19. Het psychiatrisch rapport is later afhandig gemaakt. Onder het mom van een etentje, dan praten we er nog even over.
    En dat er veel over gepraat is betwijfel ik niet.
    Toen die ‘boerenmeid’ (weet ik veel) vertrokken is, kwam het aan de gang. Uiteraard werd ter zijner spoed de toekomstige veger ingelicht, voorheen Rokko Sifredi op sokken. Het zit allemaal in kannen en kruiken, en daar is nog even over nagebabbeld en de vertrouwenspersoon koesterde gedurende enige tijd het kostbare kleinood onder haar hoede alvorens het als een vlieger op te laten.
    Bravo.

  20. Beste Jean,

    Toch even repliek op je antwoord n.a.v. mijn vraag waar de wijsheid vandaan komt dat “iedere Nederlander wordt geacht de wet te kennen”

    Eerste vind ik je antwoord nogal belerend. Ik durf te beweren dat je de bedoelde uitspraak nergens kunt vinden en daag je uit om mij het tegendeel te bewijzen.

    Jan Renkema, hoogleraar tekstkwaliteit Nederlands te Tilburg, beschouwt het als volgt:
    “Een ieder wordt geacht de wet te kennen” is geen wetsartikel maar een juridisch beginsel. Het betekent ongeveer dat je bij een veroordeling geen
    strafvermindering kunt krijgen omdat je niet wist dat jouw handeling strafbaar was.”

    Voorts merk je op dat ik waarschijnlijk wel eens van Google
    gehoord zal hebben, in het geval dat ik je niet geloof.
    Ik kan je de garantie geven dat ik zeker weet wat Google is.
    Via Google heb ik nagenoeg de meeste site’s met links bezocht, doch nergens de bron van de bewering gevonden.
    Zelfs de door jou aangehaalde OvJ kan mij het niet zeggen. Meerdere OvJ’s en rechters die ik de vraag voorlegde wisten geen antwoord.
    Op je vraag of ik weer wat geleerd heb kan ik je zeggen dat ik nog elke dag leer.
    “Ik weet dat ik niets weet” (Socrates)

    Tenslotte kan ik je zeggen dat ik 57 jaar ben en ruim 30 jaar bij de politie werk.

    groet,
    Jur

    • @Jur
      Waar komt het vandaan dat deze zegswijze ergens in de wet moet staan?
      Dat heb ik in elk geval niet beweerd. Ik heb duidelijk laten zien waar het op slaat alsmede dat het een meer dan algemeen bekende zegswijze is. Het is zoals jezelf aangeeft een juridisch beginsel, vandaar dat ik ook aangaf dat de uitleg dat jij je niet aan de wet hield als redenatie juridisch een beetje krom is

      Mijn reactie was belerend bedoeld. Absoluut
      Google en vindt, tientallen malen. Daarmee heb ik meer dan voldoende laten zien waar ik die wijsheid vandaan heb, en ik heb (orgineel) laten zien dat ik de strekking volledig begrijp.
      Bovendien heb ik blijkbaar met mijn belerende manier van posten weten te bereiken dat ik een gevoelige snaar raakte.
      Daardoor kan iedereen eens zien hoe een politieman daarop reageert. Hoe je de zaken uit hun verband gaat trekken en mij dat even in wil wrijven.

      Laat mensen als je blief eens goed naar je reactie kijken. Misschien kunnen ze een inschatting maken van wat er is gebeurd achter die deuren toen jouw soort mij in hun macht had, afgezonderd van de buitenwereld en ik hen het bloed onder de nagels vandaan haalde…..
      Waarmee ik wil zeggen dat de schuld van wat er allemaal is mis gegaan zeker niet aan één kant moet worden gezocht….
      Van het verleden kunnen we allemaal leren, Socrates niet meer, die is niet meer en met zijn “Ik weet dat ik niets weet” heeft hij letterlijk niets gezegd. Dus waarom zou ik hem nog citeren ipv van zelf orgineel zijn?

      Oh en Jur, vergeet niet dat hetgeen wat onder mijn postings staat ook voor jou en je collega’s geldt. Mijn persoonlijke wrok neem ik wel mee en verreken ik met iemand die mij meer dan lief is
      loveU&all
      Jean

  21. Jean,

    Wij zijn nog lang niet uitgeluld, maar het lijkt mij wenselijker dat we onze discussie voortzetten op het forum van Broken Tulip. (ja, ik heb hem gevonden)
    Wanneer je zegt dat je daartoe geen behoefte voelt, respecteer ik dat en heb er vrede mee.

    groet,
    Jur

    • @Jur
      Bij deze heet ik je alvast van harte welkom.
      Op Broken Tulip heb je de mogelijkheid om te registreren, hetgeen je meer zicht geeft op gesprekken tussen de members.
      Ik hoop dat je je registreert, maar ik nodig jou en anderen ook van harte uit om vragen en eventuele kritiek naar mijn persoontje juist te plaatsen in dat openbare deel.
      Voor mij is die openheid een deel van mijn leven geworden en dat heb ik nog geen moment hoeven te betreuren.
      Waarvan akte, als men beweert dat wij nooit meer kansen krijgen, dat gaat toch even iets anders.
      loveUall
      Jean

  22. Er zijn dingen die niet mogen.
    Ik heb het even nagetrokken. De gemene deler van Kees en Jacob is een klok.
    Er zijn dingen die mogen in anoniemiteit, in duisternis, in verlaten leslokalen. Wat geen licht verdraagt mag geen licht ontvangen. Een vleermuis laat men toch met rust in zijn kerker, in zijn grot? Daar laat men toch geen lichtje op schijnen? We gaan die beestjes toch niet bang maken?
    Goed, maar deze vleermuis manifesteerde zich hoofdzakelijk in vol daglicht.

    • @Jacob, heerlijk stukkie beeldspraak. Als je goed kijkt zit er zelfs iets in wat tot nadenken kan stemmen op een manier die mogelijk wel wat meer in het licht mag worden geplaatst….
      Sommige beestjes zijn juist geen vleermuizen. Zou het niet goed zijn om die beesten in hun holen en grotten te vinden en juist wel bang te maken. En ze als ze uit hun schulp kruipen kansen te geven om dat daglicht te leren verdragen. Want zolang als we ze in dat daglicht meer angst aanjagen dan in het duister van hun grotten komen ze vast nooit uit dat hol. Dan blijven die donkere hoeken van onze samenleving vol gevaar. Beestachtige gedachte,…toch?

      @Jur
      Ik mis Jur nog altijd op broken tulip. Wie dertig jaar bij de politie werkt zal toch wel eens een vrije dag verdienen om aan te melden en door te gaan met lullen. We waren niet uitgeluld…. Ook mooie beeldspraak. Maar Jur,ook als je kort van stof bent in dit onderwerp, dat maakt toch niet uit. Zolang je maar met steekhoudende argumenten over de brug komt……
      loveUall
      Jean

  23. Ik vind het ronduit stuitend dat dit echtpaar nu probeert om net te doen alsof er niks gebeurd is. Zijn echtgenote mag dan wel een begaafd docente zijn, maar het is net alsof ze doen alsof er niks gebeurd is. Zo komt het voor dat die man op gelegenheden komt , waar andere mensen hem ook tegenkomen en daar helemaal geen zin in hebben. Zijn vrouw sleurt hem overal mee heen en heeft geen idee hoeveel impact dat op de omgeving heeft. Zij realiseren zich niet dat deze hele affaire pas publiek is sinds 3 maanden en dat veel mensen, waaronder ik zelf totaal geen zin hebben om met deze man te worden geconfronteerd.
    Met de tijd zal dit wel slijten,. Deze mensen hebben totaal geen gevoel van verhoudingen. dachten dat ze boven en onder de wet stonden en gedragen zich ook als zodanig/. Ik ken ze allebei redelijk goed , maar ik begrijp niet dat ze niet een beetje in de luwte blijven. Kortom het doet niet allen hen pijn, maar de mensen om hen heen ook en daar hebben ze totaal geen oog voor.
    Ik kan het niet opbrengen om dit te gaan zeggen tegen ze, volgens mij hebben ze allebai hulp nodig, want zeg nou zelf; als jij een gelukkige relaie hebt, dan ga je toch niet 3 jaar achter een meiske aan, wat je kleinkind zou kunnen zijn.

  24. @Alexia
    Wat mooi dat je dat hier zo schrijft.
    Ik kan me je gevoelens zo goed voorstellen.
    Ze zullen niet alleen jou maar ook anderen pijn doen.
    Ik ken die situatie. Ik deed zo ook mensen pijn.
    Het was een stuk angst. Die grote bek moest de angst verbergen om onder de voet te worden gelopen als ik zou toegeven, buigen.
    Misschien willen deze mensen wel liever wat op de achtergrond blijven na alles wat er gebeurd is, maar durven ze niet.
    Zoals je zegt zouden ze eigenlijk allebei hulp moeten hebben.
    Je kan het niet opbrengen om dit tegen ze te gaan zeggen,…. daarmee geef je aan dat je het nut ervan wel ziet. Je laat ze ook niet voor de toekomst helemaal dood vallen.
    Als ik het je nou vanuit mijn hart vraag, zou dat mogelijk iets helpen om het wel te kunnen opbrengen. Desnoods print je deze draad uit stopt hem in een enveloppe en duwt hem in hun bus.
    Voor meer info kunnen jij en zij eens kijken bij brokentulip in nl of wereldwijd op .com
    Het kan een wereld van verschil betekenen als je hen wel laat blijken dat je dit gedrag niet fris vindt, maar dat er als ze hulp aannemen, er ook zoiets als een toekomst bestaat
    loveU&all
    Jean

  25. aan de heer zijlstra, weet u ook of een van de partijen hoger beroep in deze zaak heeft aangetekend en zo ja wanneer dan de volgende rechtszitting plaats vindt? met vr.gr.

  26. Nogmaals: GGZ-rapportage wordt niet geschreven om in een rechtszaal te gebruiken.
    Zover ik weet doet de GGZ niet aan waarheidsvinding bovendien.

Laat een reactie achter op Anoniem Reactie annuleren

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s