Een misdaad hoeft niet zo heel groot te zijn om het strafrechtelijke apparaat toch een middag bezig te houden.
De officier van justitie heeft zojuist de verdachte beschuldigd van het verduisteren van 150.000 euro.
Voor de strafzaak is een heel dagdeel uitgetrokken, zoals dat ook gebeurt bij kwesties van moord en doodslag.
Het doet vermoeden dat hier sprake is van een ernstige aangelegenheid.
Maar tijdens de zitting wil de misdaad maar niet echt groot worden.
De verdachte is mevrouw Minoes.
Ze is 63 jaar.
Veertien jaar lang was zij aan de stichting Kat in Nood in Noord-Groningen verbonden.
Ze was voorzitter en daarnaast, met ziel en zaligheid, beheerster.
Haar woning maakte op een kamertje en twee kasten na, deel uit van de opvang.
Ze werkte zeven dagen per week, ook ’s avonds en verdiende er geen geld mee.
De ongeveer honderd katten in nood hebben het er niet slecht.
Er zijn mensen die geld geven aan de kattenopvang omdat ze zo’n beest hebben geadopteerd, er zijn donaties, eenmalige giften en legaten.
Er komen forse bedragen binnen.
De stichting beschikt over een keurmerk (KGB) dat gulle gevers het vertrouwen moet geven dat hun giften goed worden besteed.
Vorig jaar meldde zich een man bij de politie in Zuidhorn die verhaalde over fraude bij de stichting Kat in Nood.
De politie zei dat hij eerst maar eens wat op een rijtje moest zetten en – zonodig – daarna terug mocht komen.
Dat deed de man en de politie begon vervolgens een onderzoek wat uiteindelijk leidde tot de arrestatie van mevrouw Minoes.
Ze zat drie dagen, in dezelfde kleren, in een politiecel.
Ze zou tussen 2001 en halverwege vorig jaar geld van de stichting hebben gebruikt voor privé-zaken.
Volgens het stichtingsbestuur gaat het aantoonbaar om 150.000 euro.
De rechters zeggen in het dossier gelezen te hebben dat mevrouw de verdachte, soms aangeduid als dierenactiviste, goed voor de poezen zorgde, maar dat het financieel gezien een chaos was bij de stichting die feitelijk opereerde als een bedrijf.
Mevrouw Minoes: ‘Deels klopt dat wel, de financiën waren niet op orde.’
Ze vertelt dat ze de administratie altijd in de avonduren deed, dat dat haar een beetje boven het hoofd groeide, dat de ogen ook wat minder werden en dat ze, in 2001 al, eens hulp had ingeroepen, maar dat ondertussen de achterstanden opliepen.
Dozen vol.
Het inschakelen van een administratiekantoor was overwogen, maar het kantoor adviseerde dat ze te duur was voor zoiets.
De rechters zeggen dat het bestuur volgens de statuten twee keer per jaar diende te vergaderen en dat eenmaal per jaar een financiële verantwoording moest worden afgelegd.
Mevrouw Minoes: ‘Dat is nooit gebeurd, alles gebeurde in de wandelgangen.’
Ze had een eigen auto, maar tankte op kosten van de stichting.
Vrijwilligers mochten dat soms ook.
Ze kocht bouwmaterialen bij de Gamma en de Hubo, deed met de kattenbankpas boodschappen bij de Aldi.
Ook haar nota’s voor gas, water en licht kwamen voor rekening van de stichting.
De rechters: ‘U regelde van alles, zonder met het bestuur te overleggen. Heeft u nooit gedacht dat dat niet de handigste manier was?’
Mevrouw Minoes: ‘Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik oneerlijk bezig was.’
Ze tankte op kosten van ‘de zaak’, omdat ze vrijwel nooit privé reed.
Zegt dat haar woning op één kamer na de opvang was, dat het dus niet zo raar was dat de stichting opdraaide voor onderhoudskosten.
En dat, om diezelfde reden, de afspraak bestond dat de stichting gas, water en licht betaalde.
Dat dat met haar voorgangster, dus al voor 1995, net zo ging.
Het klopte dat ze vrijwilligers soms betaalde, met vijf euro per uur of – vanwege de belastingen – in natura.
Dan kocht ze voor hen sherry en sigaretten.
Voor de man die de 750-meter lange hobbelige oprijlaan naar de noodopvang met zijn shovel weer netjes had gemaakt, had ze op kosten van de stichting een pan erwtensoep gemaakt.
En het was ook nog eens zo dat ze met eigen geld dingen kocht voor de katten.
Ze zegt dat alles een beetje door elkaar liep.
De advocaat kleurt het verder in en zegt dat dit alles gebeurde zonder dat het bestuur iets deed.
Het bestuur stond erbij en keek er jaren naar.
Wist van de hoed en de rand.
En toch zitten de secretaris en de penningmeester hier vanmiddag op de publieke tribune en alleen de voorzitter in de verdachtenbank.
Ook zegt de advocaat te vinden dat de politie de aantijgingen van de andere bestuursleden wel heel klakkeloos voor waar heeft aangenomen.
De stichting Kat in Nood wil hoe dan ook de 150.000 euro van de gevallen voorzitter terug.
Ze hebben een claim ingediend bij de rechtbank.
De officier van justitie vindt de vordering veel te ingewikkeld.
De stichting moet dat maar uitzoeken bij de civiele tak van de rechtspraak.
De officier van justitie vindt wel dat mevrouw Minoes de goede doelen-sector een slechte dienst heeft bewezen.
Nu moeten de goede doelen spotjes op radio en telvisie uitzenden om het beeld dat er te veel aan de strijkstok blijft hangen, recht te zetten.
Nee.
Ze gelooft niet dat mevrouw Minoes zichzelf heeft verrijkt.
Maar ze heeft wel met haar chaos het risico genomen dat het fout zou gaan.
En daarin schuilt deze middag de misdaad, een misdaad met de beste bedoelingen, maar nog altijd goed voor een strafeis van 180 uur werken en vier maanden voorwaardelijke gevangenisstraf.
Rob Zijlstra
.
UPDATE – 21 oktober 2010 – uitspraak
Minoes heeft zich schuldig gemaakt aan verduistering in dienstbetrekking. Niet alles wat justitie haar ten laste legde kan haar strafrechtelijk worden aangewreven. het gedoe rond het gas, water en licht bijvoorbeeld niet. Ook is ze niet altijd even diplomatiek geweest. Niet handig, schrijven de rechters in het vonnis. Maar ook is het zo dat het bestuur de chaotische administratie altijd heeft gedoogd. Het bestuur heeft ook boter op het hoofd. Maar het belangrijkste dat de rechtbank vaststelt is dat Minoes zich niet heeft verrijkt. Er is geen sprake geweest van financieel gewin. De straf: Minoes is schuldig, maar krijgt geen straf opgelegd. Ze hoeft ook niets (terug) te betalen.
HET VONNIS [volgt]
(
zittingszaal 14 | 2004 - 2022 
Tja, het is in dit land niet altijd goed genoeg als je goed probeert te doen. Alles moet wel strikt volgens de regeltjes. Wat een treurige boel is het hier in Nederland wat dat betreft toch af en toe.
Ik hoop dat deze mevrouw haar werkstraf mag doen bij haar eigen kattenopvang. Dan is het zo te lezen niet eens echt een zware straf voor haar.
De andere bestuursleden, secretaris en PENNINGMEESTER helpen natuurlijk ook om de straf te voldoen!
Verbaasde groet uit Amsterdam-Zuidoost.
Tja,
Het is nog redelijk nieuw dat bestuursleden van rechtspersonen strafrechtelijk kunnen worden vervolgd als blijkt dat zij op ongeoorloofde wijze een bedrijf of stichting hebben bestierd. Denk aan de talloze bv’tjes die ooit werden op- en ingericht, van alles werd aangeschaft, de meest utopische deals werden gesloten, de bv failliet werd verklaard en de bestuurder/eigenaar met allerlei geld en goederen niet kon worden aangesproken omdat hij of zij het gewiekst had ingekleed.
Met deze achterliggende gedachte las ik dit alles.
Naar mijn bescheiden kennis is het zo dat het voltallige bestuur aansprakelijk is voor het doen en laten van een stichting. Ik hoop maar dat ze in de statuten of via verzekering dit goed hebben afgedekt, anders kan het zijn dat ze persoonlijk moeten zorgen dat er een bedrag terugkomt. In het ergste geval kan persoonlijk faillisement volgen. Dat zal in een civiele procedure moeten worden beoordeeld. Het verhaal wat hierboven staat zal wellicht zijn nuances hebben. Blijkbaar maakte deze mevrouw het in de ogen van politie en justitie het wel erg bont en wordt ze nu strafrechtelijk vervolgd.
’t is en blijft een verhaal wat niet al te sterk is inderdaad. Het staat vast dat deze mevrouw heel veel katten heeft verzorgd. Ook staat vast dat zij daarvoor bijna haar hele huis beschikbaar heeft gesteld en heel veel tijdsinvestering heeft gedaan. Dus dat zij met het geld aan de haal zou zijn gegaan om er zelf rijker van te worden, niet erg aannemelijk. Op zich zou binnen een stichting het prima kunnen worden geregeld dat gas water licht en huisvesting aan mevrouw wordt vergoed. Blijkbaar heeft men niet veel gesnopen van bedrijfsvoering en goede boekhouding. Met de beperkte informatie hier gegeven lijkt het op goede wil, maar niemand die heeft ingegrepen toen overduidelijk werd dat het mensen over het hoofd begon te groeien. En daar bedoel ik niet alleen mevrouw, maar zeker ook haar mede bestuursleden mee.
Is dit genoeg voor een strafrechterlijke veroordeling? Ik vind van niet. Ik zou het op een civiele zaak houden. Ook dan kan het zijn dat zowel mevrouw als haar mede bestuursleden na een beschikking zich kapot moeten werken een eventueel vastgesteld bedrag terug te kunnen betalen.
Ik neig een beetje naar: justitie, had toch beter je onderzoek gedaan en had het dan overgelaten aan de civiele rechter. Dit is niet waar de wetswijgiging voor bedoeld is.
Toch even een korte reactie op dit snik-traan-verhaal. Rob Zijlstra had toch even in zijn eigen geheugen moeten graven. Hij heeft al eerder over een incident met deze mevrouw geschreven: http://blogger.xs4all.nl/kixkix/archive/2005/04/08.aspx. Toen hield zij al een zielig verhaal (lekkere hapjes voor de poezen kopen, terwijl er al meer dan voldoende geld op de bank stond). Deze mevrouw maakt geen onderscheid meer tussen stichtingsgeld en eigen geld. Uit persoonlijke ervaring weet ik dat je per maand hooguit een avond hoeft uit te trekken voor de administratie (dit is inclusief btw-aangifte). Mevrouw heeft niet alleen de goede naam van de stichting (en andere soortgelijke stichtingen) bezoedelt, maar heeft daarnaast de belastingdienst en het UWV getild. Naar mijn mening heeft zij veel geld willens-en-wetens voor privé-doeleinden gebruikt. De door de officier van justitie gevraagde straf vind ik persoonlijk veel te laag.
@Michiel,
Dat wist Rob Zijlstra nog wel hoor.
Ik schrijf mijn verhalen op basis van wat ik in de rechtszaal hoor en zie. Dat is omdat ik rechtbankverslaggever ben. En tijdens deze zitting ontstond toch wel een beetje een beeld dat er hier en daar ook wat boter op het hoofd lag van andere betrokkenen.
Nu ik toch bezig ben: iemand anders was een beetje boos omdat ik de kat een beest had genoemd. Voor de goede orde: ik vind katten leuk (en honden niet).
Rob Z.
Honden zijn veel leuker!! :@
Als ik het verhaal zo lees heb ik maar een vraag: waarom worden de andere bestuursleden niet alsnog aangeklaagd door het OM? Ook zij zijn deel van het falend bestuur en hadden mevrouw dwingend ter verantwoording moeten roepen. Desnoods had de penningmeester de rekening(en) moeten laten blokkeren totdat de financiele zaken op orde waren.
Nu zal na een eventuele veroordeling de gehele veroordelings- en schuldenlast op de schouders van deze vrouw terecht komen, terwijl een eveneens falend bestuur buiten schot blijft.
Het vieze gevoel bekruipt mij een beetje dat het bestuur langzaam begon in te zien dat het juridisch en civielrechtelijk onherstelbaar fout ging lopen, en toen maar besloten heeft mevrouw aan te geven in een poging zo zelf buiten schot te blijven.
Nog eens het artiekel van Rob lezend besef ik nu dat Mevrouw zelf bestuurslid, penningmeester en voorzitster was. Dan heeft ze dus -alle goede bedoelingen ten spijt- een probleem.
Ik ben blij om te lezen dat ook de rechter inziet dat het hier niet om boze opzet gaat, maar meer om onkunde van deze mevrouw.
Ik heb van een tweetal ex vrijwilligers gehoord dat juist het bestuur er alle belang bij had om mevr.”minoes” weg te werken, omdat er plannen lagen om de stichting over te nemen en zo het levens werk van deze dame te niet te doen.
Zo was de aangever uit Zuidhorn na betrokken bij het bestuur!
heeft kat in nood nu een nieuw pand van ongeveer 600.000 euro, en werd alles van het terein weggehaald van “minoes”(ook de prive giften die niks met de stichting te maken hadden) n hebben er een zootje achter gelaten.(hier zijn foto’s van gemaakt)
Door al deze gebeurtenissen ïs deze oude dame in het ziekenhuis terecht gekomen met een hartaanval.
Gelukkig gaat het inmiddels weer beter met haar, maar ik vind dat je als bestuur van een stichting niet zo mag handelen zoals hier is gebeurt!!!!
Even voor de goede orde, het geen wat hier nu geschreven is, staat bekend bij de politie en er ligt ook een uitspraak van een kort geding die tegen het bestuur is aangespannen om het matriaal en de katten niet van het oude terein aftehalen (zoek het es na zou ik zeggen)
Even een reactie op sien spieker. Ik ben nog steeds vrijwilliger bij de Stichting en zie hoe goed de katten het hier hebben in het nieuwe pand. Let wel de Katten!!, want daar draait het allemaal om bij Kat in Nood.
Elk verhaal kent 2 kanten. Mevrouw had tóch wel een hartinfarct gekregen, aangezien ze al menige jaren door de nodige drank / 2 pak sigaretten per dag / hoge bloeddruk en weinig beweging haar lichaam niet echt een top-conditie had.
Dus schilder mevrouw niet als slachtoffers af als ze 2 keer schuldig is bevonden door de rechters.
Het bestuur had eerder aan de bel moeten trekken daar is iets voor te zeggen, maar zien we soms allemaal, in de naam van vriendschap, niet dingen door de vingers tot dat er een grens bereikt is.
Het bestuur is echter niet degene die de verduistering heeft gepleegd. Er heeft maar één persoon geprofiteerd van het geld en dat is Minoes, niet de andere bestuursleden.
In mijn visie ben en blijf je te allen tijde verantwoordelijk voor je eigen handelen! Ook al ben je opgebrand. Dat het bestuur zo gehandeld heeft was enkel om de belangen van de katten veilig te stellen. Anders had de stichting niet meer bestaan en waren de katten de dupe geworden van de rampzalige manier van beheren
van Minoes. Alleen met een goed “hart” run je geen
Stichting! Daar komt meer bij kijken.
Ten aanzien van het zogenaamd niet netjes achterlaten zou ik zeggen; Kijk even in het vernieuwde zwervertje [ voor de oude prijs 🙂 ]
h**p://katinnood.nl/content/images/stories/pdf/zwervertjewebsitenr12010.pdf
Vervang ** met tt
Daar staan foto’s in hoe de boel is achtergelaten.
Minoes heeft er zelf er een puinhoop van gemaakt en moet daar als een volwassen iemand de consequenties van dragen. Maar ze moet niet als een kind met de vinger gaan wijzen “zij ook”!
hallo Veritas Praevalebit “zeker weten!”
Dat de hoofd zaak de katten is dat staat uiteraard boven alles…hier ben ik het met je eens,maar als je gaat beweren dat alles correct is verlopen dan moet ik toch tegen spreken.
Zoals te lezen is bij de uitspraak van rob,heeft “minoes”zich niet zelf verijkt en heeft ze daarom ook geen straf gekregen.(iets om over na te denken.)
Dat ze zowiezo een hartaanval had gekregen door haar levens steil dat slaat nog kant nog wal natuurlijk,alleen de doktoren kunnen zoiets vertellen en jij natuurlijk niet.
Dat de stichting zonder deze overname niet meer had bestaan…dat is speculatief, iets waar niemand iets zinnigs over kan zeggen.
De foto’s van het zwervertje lijken totaal niet op de kleurenfoto’s die ik heb gezien,en deze foto’s zijn gemaakt door Tjibbe (jullie wel bekend).
Zoals je weet heeft hij zich ook jaren ingezet voor deze stichting en is zo bevriend geraakt met dit gezin.
Ik zelf heb mijn mening gevormd door de bewijzen die ik zie en gespekken uit eerste hand,en dat is helaas niet echt netjes.
Er zullen nog wel meer rechtzaken volgen en ik zal ze allemaal op de voet blijven volgen,ik hoop jij ook.
Goh, gezien de samenvatting van Rob over de uitspraak, zat ik behoorlijk goed. (hm. toch maar weer beginnen met juridische opleiding misschien)
Ik ken Minoes al zeer vele jaren als een zeer harde werker, die zich 24 uur per dag, 7 dagen per week heeft ingezet voor de dieren van de stichting. Een privé leven was er vrijwel niet. Dat ze administratief de boel niet op orde had, heeft te maken met het feit, dat ze altijd voor de dieren aan het werk was, waardoor alles misschien niet zo handig is aangepakt. (de rechter heeft dit goed gezien) Ze heeft inderdaad in het verleden om hulp gevraagd voor de administratie, maar dit is nooit van de grond gekomen, ook niet toen de huidige nieuwe bestuursleden jaren geleden in beeld kwamen. Al het geld, dat op de bankrekening van de stichting stond, o.a. verkregen door erfenissen van donateurs en giften, is nu opgegaan aan een nieuw pand in een andere provincie, dicht bij de woonplaats van de nieuwe bestuursleden, waarbij de huidige beheerster in een soort dienstwoning woont.
Als Minoes inderdaad zichzelf willens en wetens had willen verrijken ten koste van de stichting had ze van dit geld een luxe leven kunnen leiden ergens ver weg van al het werk wat ze deed.
Ze heeft misschien alles niet zo handig aangepakt, niet iedereen is een genie en van alle markten thuis, maar het huidige bestuurd heeft haar zo door het slijk gehaald, ook in de media, dit geeft geen goed beeld van de werkelijkheid.
Zij hebben zeker boter op het hoofd, er is een soort coupe gepleegd.
Minoes, dit heb je niet verdiend voor al het werk, dat je al die jaren hebt verzet. Ook nu nog, na al deze ellende denk je nog steeds aan de gevolgen van deze verhuizing e.d. voor alle poezen.
ik hoop, dat de omgeving waar je woont ook spoedig weer je goede naam zal respecteren.
Hallo C
Ik ben het 100% met je eens.
Als ik het stuk van Veritas Praevalebit
nog es nalees dan staat daar eigelijk dat het bestuur wel degelijk op de hoogte was van de administratie maar dat ze onder de noemer “vriendschap” het maar lieten gaan tot een grens berijkt is!!!
Met zulke vrienden heb je geen vijanden nodig!!!
groetjes sien
Ja, doordat ik Joke Ottenhof gekend heb, denk ik ook anders.
Zonder er verder meer van te weten, ben ik in eerste instantie voor Minous.
Ik denk namelijk dat mensen die echt hart hebben voor dieren, vaak andere kanten/plichten verwaarlozen.
Wel, dat moeten anderen dan maar doen als ze dat beter kunnen.
Maar die anderen moeten nou ook weer niet gaan denken dat ze de héle toko over kunnen gaan nemen.
Want het gaat de echte dierenliefhebber niet om het overnemen van iets maar om het welzijn van de dieren.
Het lijkt hier alsof het hart uit de stichting gerukt is.
Hopen dat er iemand weer een hart inbrengt.
@Veritas Praevalebit:
Als je zegt dat Minous ‘als een kind met de vinger gaat wijzen’ bedoel je dan dat jij met een volwassen vinger wijst?
‘Veritas Praevalebit’…
Prachtige naam ‘Het recht zal zegevieren’. Maar zo’n beladen en pretentieuze kreet c.q. pseudoniem lezend denk ik dan al gelijk: “Met welk doel moet wat hier welke lading dekken?” Als ik dan vervolgens ook nog eens het wel erg gekleurde stukje lees dat onder die naam geschreven staat weet ik het zeker; Hier moet het gaan om een bang pseudo-juridisch brein dat waarschijnlijk ook dacht beter te worden (of al is geworden) van de Stichting maar nu de darm al aardig begint te voelen en de broek maar vast van zeemleer voorziet.
Daarom beste V.P.; Ik wil het niet inwrijven voordat het in je slip hangt, maar er zijn al meer advocaten met minder pretenties harder op hun muil gegaan om minder. En je kent tenslotte vast ook het Engelse spreekwoord “He who defends himself has a fool for a lawyer”. En als je dat laatste ook nog eens doet op een forum als dit vrees ik dat je het O.M. wel erg gemakkelijk in je eigen richting lokt…
Vertaling: Dikkens vindt P.V. niet leuk maar zegt dat wat omslachtig.
hallo dat van die coupe lijkt me wel duidelijk,
de nieuwe beheerder/bestuur kwam erachter hoeveel dr eigenlijk op de bank stond (dat was veel een ton of 6/7)
zochten een stok om mee te slaan, en werkten minous dr uit en gaven dr een schop na.
kopen een nieuw veel te duur pand, met dito woning.
woon je als beheerder mooi luxe, je schrijft jezelf een dik salaris toe en declareerd alles wat los en vast zit.
en dat mag wel. wie verijkt zich nu met zon stichting minous of de nieuwe beheerder?
Deze katte opvang is nog niets verandert. De nieuwe Beheerster r.j.
zit met haar man ook in de drugs. wiet bende. mijn dochter mag daar niet meer komen. zielig voor die vrouw van 63 je leest gewoon dat haar onrecht wordt aan gedaan.
mvg karel