Met enige regelmaat duiken malle onderzoeken op die vertellen hoe vaak wij aan seks denken.
Kranten maken daar ter verstrooiing steevast kleine nieuwsberichtjes van, omdat er al genoeg ellende valt te melden.

Dus dan willen wij u doen geloven dat u, man, 13 keer per dag aan seks denkt en u, vrouw, 5 keer.
Of 34 keer.
Volgens recent Brits onderzoek is dat omgerekend een uur per vrouw per dag.
Het zal zo wezen.

In de zalen van het strafrecht speelt seks een grote rol.
In zittingszaal 14 gaat het vaker over seks dan over drugs, woninginbraak of gewapende overvallen.
Seks kent misschien ook wel meer variaties dan de misdaad.

Bloednerveus stapt Leo (20) donderdag zittingszaal 14 binnen.
Hij zegt dat hij altijd van het ergste uitgaat.
In dit geval van tbs.
De rechters proberen hem een beetje gerust te stellen.
Ze zeggen dat als je een ontwikkelingsstoornis hebt, dan heb je die.
‘Daar kun jij niks aan doen.’

Leo knikt.
Er hadden vorig jaar verhalen over hem in de krant gestaan, over de aanrander van het Noorderplantsoen in Groningen.
Want die is hij.
In september en oktober werden in het plantsoen joggende vrouwen, steeds op vrijdagochtend, lastiggevallen.
Ze werden plotseling vastgegrepen en dan betast en beknepen.
Daar bleef het bij, maar de impact was er niet minder om.

Leo had tegen de politie gezegd dat hij het een keer of vijf had gedaan.
Justitie houdt het op drie keer, gelijk het aantal aangiftes.
Leo vertelt dat nadat het was gebeurd, hij kwaad was op zichzelf.
En dat hij op het moment zelf net zo bang was als misschien wel die vrouwen.
Dan vroeg hij zich af: waar ben ik nou mee bezig?

Gedragsdeskundigen hadden hem bestudeerd en concludeerden dat bij Leo sprake is van frotteurisme.
Daar hadden de rechters ook nog nooit van gehoord, maar Wikipedia had hen iets wijzer gemaakt.
Een frotteurist raakt seksueel opgewonden door lichamelijk contact met onbekenden.
Even aanraken is al voldoende.
’t Schijnt op popfestivals veel voor te komen, aldus Wikipedia.

De rechters: ‘Als je die neiging niet kunt onderdrukken, dan is er dus iets aan de hand. Want het is niet normaal.’
De officier van justitie: ‘Dit moet in de toekomst worden voorkomen.’

Dat wil Leo ook.
Hij ervaart, zegt zijn advocaat, een zware lijdensdruk.
De advocaat zegt dat Leo nu 89 dagen vastzit en dat hij eind januari terecht kan voor een intakegesprek voor behandeling.
Dat het nu dus qua straf mooi genoeg is geweest.
De officier van justitie wil hem nog een maand vasthouden en eist daarom tien maanden celstraf waarvan zes voorwaardelijk.

De rechters zeggen dat ze er over zullen nadenken.

Zo zenuwachtig Leo de rechtszaal was binnengekomen, zo rustig is Kees (21).
Kees wordt verdacht van het in bezit hebben van kinderporno en dat is ook zo, zegt hij.
Hij was gaan zoeken en verzamelen.
Niet goed, daar niet van, maar hij had er toen hij begon niet bij stilgestaan.

Hij maakte op zijn laptop filmpjes voor de zangclub en toen deed de laptop het niet meer.
Hij bracht het apparaat naar de winkel en daar ontdekte de reparateur tussen 19.000 bestanden op de harde schijf de ranzigheid (213 foto’s en 88 films).
De reparateur belde de politie, want dat zijn afspraken, en de politie nam de laptop in beslag.
Negen maanden later werd Kees gearresteerd.

Alsof het een sollicitatiegesprek betreft, vertelt Kees de rechters dat hij op een moment wel besefte dat wat hij deed niet goed was.
Dat die kinderen, in zijn geval jongens van een jaar of tien, twaalf, op ernstige wijze zijn misbruikt om die trieste foto’s en films te kunnen maken.

Rechters: ‘Maar u ging er ondanks dat besef wel gewoon mee door.’
Kees: ‘Het besef ebde ook wel weer eens weg.’

De rechters hadden in het strafdossier gelezen dat Kees, die rechten studeert, een stoornis heeft op het autistische spectrum en een intelligente jongeman is met ambitieuze dromen voor de toekomst.
Rechters: ‘Maar waarom speelt u dan zo met uw toekomst? U kunt diploma’s halen bij de vleet, maar met een aantekening op uw strafblad is het voorbij.’

Kees begrijpt dat.
Hij is in behandeling.

De officier van justitie zegt dat ze bij wijze van uitzondering geen gevangenisstraf zal eisen, maar een taakstraf van 200 uur met vier voorwaardelijke maanden cel als stok achter de deur.
Ook dat begrijpt Kees: ‘Want ik heb gedaan, kan natuurlijk niet.’

De advocaat van Kees: ‘Gelukkig kennen we geen minimumstraffen. Nog niet tenminste.’

Voor Kees stond Herman terecht.
Herman (40) had, eerst in het park en later thuis, een keer of tien orale seks gehad met een 12-jarige plaatsgenoot.
De eerste keer had hij het initiatief genomen, maar daarna was de jongen voor een tientje per keer blijven komen.
Herman: ‘En ik zei geen nee.’
Zijn verhaal stond de afgelopen week in alle kranten en op alle nieuwssites.

Herman is onderzocht in het Pieter Baancentrum en daar zijn geen stoornissen vastgesteld.
Ook geen pedofilie.
Er was wel een alcoholverslaving, in combinatie met een leeg bestaan.
Wat er is gebeurd, hebben de gedragswetenschappers van het PBC niet kunnen verklaren.
Hij heeft altijd vriendinnen gehad van zijn eigen leeftijd.

De officier van justitie vindt een gevangenisstraf van een jaar netto gepast.
De rechtbank veroordeelde hem drie dagen later al tot tien maanden wat betekende dat hij donderdag naar (een) huis mocht.
Herman heeft bijna twaalf maanden in voorarrest gezeten.

Tussen alle bedrijven door zei de officier van justitie dat het aanbod aan zedenzaken momenteel zo groot is dat de zedenpolitie het werk (opnieuw) nauwelijks tot niet aankan.

Soms wil je er niet aan denken.

Rob Zijlstra

.

strafbare feiten:  artikel 246 (Leo) – artikel 240b/1 (Herman) – artikel 245 (Kees)

extra: parafilie (frotteurisme) – Brits onderzoek

.

UPDATE – 28 januari 2011 – vervroegde uitspraak
Inzake Herman
HET VONNIS

 

UPDATE – 31 januari 2011 – uitspraak
Kees krijgt een lagere straf: een taakstraf van 240 uur waarvan de helft voorwaardelijk.

UPDATE – 3 februari 2011 – uitspraak
Leo is conform de eis veroordeeld tot 10 maanden celstraf waarvan 6 voorwaardelijk.
HET VONNIS

.

.