Hij belde wel vaker.

Gewoon om even een praatje te maken of om te vertellen hoe het hem vergaat.
Of dat hij, met het oog op zijn rechtszaak in hoger beroep, weer een andere advocaat had genomen.
Maar ditmaal klinkt het telefoontje van Ronald V. (35) anders.
Hij zegt: ‘Ik heb iets doms gedaan.’

Ronald V. die in de gevangenis hoort te zitten, is ontsnapt.
Toen zijn begeleider even een broodje ging halen, nam hij de benen, vervolgens een taxi naar Amsterdam waar hij op de trein stapte, het land uit.

Een woordvoerder van het ministerie van justitie in Den Haag bevestigt desgevraagd dat Ronald V. er vandoor is gegaan.
De zaak is in handen gegeven van het openbaar ministerie.
Het bijbehorende protocol is in werking gezet.
Vermoedelijk is er een internationaal opsporingsbevel uitgevaardigd.

In oktober 2009 werd Ronald V. veroordeeld tot zes jaar celstraf wegens een serie gewapende overvallen die begin dat jaar op tankstations in onder meer Groningen, Ten Post, Putten, Barneveld en Hoevelaken werden gepleegd.
Hij ontkent de overvaller te zijn.
Later dit jaar dient de strafzaak in hoger beroep.

Het is een wanhoopsdaad, zegt Ronald V.
Waar hij verblijft, wil hij door de telefoon niet zeggen.
‘Laat ik zeggen, ver weg. Ze zullen me wel zoeken.”
Hij lacht.
Zegt dan: ‘Maar vrolijk word ik er niet van. Eigenlijk is het diep triest. Ik zit nu nog meer in de shit. Ik ben nu een kat in het nauw.’

Hij zegt dat hij geen andere keuze had.
Zegt dat het juist de goede kant met hem opging.
Dat hij dacht zijn plekje te hebben gevonden in de forensische psychiatrische kliniek in Heiloo, Noord-Holland.
Maar dat ze hem terug wilden plaatsen naar de gevangenis in Heerhugowaard.
‘Nou, dat zag ik dus even niet zitten.’

Hoe lang hij op de vlucht denkt te blijven?
Ronald V.: ‘Ik heb geen flauw idee. Ik moet mij rustig houden en geen gekke dingen doen. Voorlopig red ik mij wel.’
Vraagt: ‘Wat denk je, zou de rechter mij willen begrijpen?’

Na een tijdje in de gevangenis in Heerhugowaard, werd hij detentieongeschikt verklaard en overgeplaatst naar een gesloten afdeling van de forensische psychiatrie in Heiloo.
Het ging daar niet alleen goed.
Hij zag, zegt hij, misstanden om zich heen.
En voelde zich bedreigd.
Dat wilde hij aan de kaak stellen.

Zegt: ‘Daarom wilden ze me kwijt, mij lozen. De winst van acht maanden behandeling zou in een keer teniet worden gedaan.’

Ik vraag, was dat moeilijk, ontsnappen?
Ronald V.: ‘Welnee. Mijn begeleider ging even een broodje halen. Toen zag ik mijn kans. Ik heb mij verstopt op het toilet van een cafeetje. En toen heb ik een taxi besteld.’

Ik zeg dat ik wel eens heb gehoord dat het niet eenvoudig is voortvluchtig te zijn. Dat ik wel eens een verdachte die ook de benen had genomen in de rechtszaal heb horen verzuchten dat hij opgelucht en blij was toen hij uiteindelijk weer werd opgepakt.

Zal hij zich vroeg of laat melden?
Ronald V., diepe zucht: ‘Ik weet het niet. Ik moet nu voor mezelf kiezen. Maar als ik mijn oude plek terug kan krijgen, dan ben ik er zo weer. Geen enkel probleem.’

Rob Zijlstra

.

In oktober 2009 schreef ik een rechtbankverslag over de strafzaak van Ronald V. In dat verhaal heet hij Ruud. Door zelf op dat verhaal te reageren, koos hij er toen voor zijn echte naam aan dit verhaal te verbinden. Vandaar dat Ruud in het bovenstaande verhaal ook gewoon Ronald V. heet.

Of hij de werkelijke dader van de acht overvallen is of onschuldig vastzit (zat) weet ik niet. Hij heeft de schijn tegen, maar het keiharde bewijs ontbreekt. Er is ook ruimte voor twijfel.  Tijdens de rechtszaak beriep V. zich op zijn zwijgrecht. In de contacten die ik na zijn veroordeling met hem had, verklaarde hij tijdens de behandeling van de strafzaak in hoger beroep opening van zaken te zullen geven. Dit zal hem, zo is zijn stellige overtuiging, vrijpleiten.

>> suzuki-swift (inclusief vonnis)

.

UPDATE – donderdag 10 februari 2011 ( 15.30 uur) – terugkeer
De voortvluchtige Ronald V. uit Groningen gaat zich aanstaande maandag of dinsdag melden bij de politie in Amsterdam. Dat liet hij vanmiddag (donderdag) vanuit het buitenland telefonisch weten.
Door vrijwillig terug te keren hoopt V. duidelijk te maken dat zijn vlucht een wanhoopsdaad is geweest.
Ronald V.:  ‘Als ik op de vlucht blijf, zal ik mezelf in de vingers snijden, denk ik.’

Hij heeft ook de politie geïnformeerd over zijn terugkeerplannen. Er is een internationaal opsporingsbevel tegen hem uitgevaardigd.

.

UPDATE – donderdag 17 februari 2011 – terugkeerplannen
Ronald V. heeft zich nog niet gemeld, maar verblijft nog altijd in het buitenland. Donderdagochtend meldde hij zich wel telefonisch met de mededeling dat hij druk bezig is met terugkeren. Vandaag of morgen, zei hij. ‘Honderd procent.’

UPDATE – donderdag 24 februari 2011 – terugkeer
Ronald V. heeft zich  afgelopen dinsdag bij de politie in Amsterdam gemeld.  Zijn advocaat heeft bevestigd dat V. weer ‘binnen’ is. Hij heeft hem persoonlijk afgeleverd.

UPDATE – 30 september 2011 – hoger beroep
Voor Ronald V. is het zuur. Het gerechtshof in Leeuwarden heeft hem niet alleen vijf jaar celstraf opgelegd, maar ook de maatregel tbs met dwangverpleging. V. had zelf hoger beroep ingesteld. Op 13 november 2012 is het cassatieberoep verworpen.

UPDATE – 23 november 2016 – verlenging tbs
De rechtbank heeft de tbs-maatregel met 2 jaar verlengd. V. is goed bezig, maar voor een beëindiging is het nog te vroeg.