Het zou de nachtmerrie moeten zijn voor iedereen die aan het verkeer deelneemt, voor automobilisten in het bijzonder: artikel 6 van de Wegenverkeerswet.
Dat klinkt wat suf, maar wie zich schuldig maakt aan dit artikel 6, maakt zich schuldig aan een misdrijf.
Artikel 6 zegt vrij vertaald dat het verboden is je in het verkeer zo te gedragen dat door jouw schuld een verkeersongeluk plaatsvindt waardoor een ander wordt gedood of zwaar lichamelijk letsel oploopt.
Het is een akelig en gemeen artikel: het misdrijf wordt meestal in een fractie van een seconde gepleegd.
Maar de gevolgen zijn onomkeerbaar en zullen ook nooit meer verdwijnen.
Vaak zeggen verdachten in de rechtszaal dat ze de klok zouden willen terugdraaien.
Als dat kon.
Maar dat dat niet kan.
Bijna altijd vertellen verdachten tegen hun rechters dat ze het niet met opzet hebben gedaan.
Dat ze niet hebben gewild wat er toch is gebeurd.
Maar zo eenvoudig is het niet, zo gemakkelijk kom je er niet mee weg.
Want je kunt volgens de wet iets zonder opzet doen en toch schuldig zijn.
En hartstikke strafbaar.
Geen opzet betekent niet dat er geen sprake is van verwijtbaarheid.
Je stapt in de auto, misschien wel een paar keer per dag, cd’tje er in, andere zender, telefoontje, routine, beetje haast, beetje gas en al jaren schadevrij.
Ineens is daar die fietser, een voetganger die je in die fatale fractie van een seconde nooit hebt gezien.
Maar de fietser, de voetganger, die was er wel.
Die kwam niet uit de lucht vallen.
Als je niet ziet wat er wel is, dan heb je niet goed gekeken.
En dat is verwijtbaar.
Dat is wat artikel 6 zegt.
Het artikel kent drie gradaties van verwijtbaarheid.
Je kunt roekeloos zijn geweest, bijvoorbeeld door sneller te rijden dan mag of verantwoord is.
Je kunt ook ‘aanmerkelijk onvoorzichtig’ zijn geweest.
Het telefoontje.
Of heel simpel, eventjes onoplettend, even afgeleid.
Het blijft een misdrijf.
Op 12 juni spelen twee vriendinnetjes, twee meisjes van tien jaar, bij de brug aan de Rietgors, in de waterrijke woonwijk Langebosch in Wildervank.
Kinderen spelen daar vaker, want de plek nodigt uit om er onbekommerd te spelen.
De stenen brug bolt.
Wie aan komt rijden, heeft geen zicht op de andere kant.
En terwijl de meisjes er spelen, komt de dan 21-jarige Robert aangereden in zijn auto. De twee meisjes worden geschept.
Floortje overlijdt ter plaatse, vriendinnetje Sanne-Mei vier dagen later in het ziekenhuis.
De politie heeft een reconstructie van het ongeluk uitgevoerd om de toedracht te achterhalen.
Robert, zegt het openbaar ministerie nu, heeft te hard gereden, dan wel heeft hij zijn snelheid onvoldoende aangepast aan de situatie.
En hij had een zodanige zithouding dat hij onvoldoende zicht had op het weggedeelte, direct achter de brug.
De weg naar het bruggetje toe, is breed, lang en recht en nodigt niet uit tot het rijden met dertig kilometer per uur.
Direct achter het bruggetje houdt de weg op, verandert de weg in een weggetje, in een lus rond parkeerplaatsen.
Het openbaar ministerie zegt dat Robert zeer goed van de plaatselijke situatie op de hoogte is geweest en dus ook kon weten dat daar vaak kinderen spelen.
Want hij woont daar.
De rechters zullen maandagochtend in de rechtszaal zeggen dat wat zij er ook van vinden, straks bij de uitspraak over veertien dagen, het een feit is dat er iets vreselijks is gebeurd op die 12e juni.
Een vreselijk drama, voor de ouders, de familie, de vrienden, ja voor iedereen.
Maar dat dat ook geldt voor de jonge verdachte die ook verder moet met zijn leven.
Aan deze jonge verdachte zal worden gevraagd wat hij die dag heeft gedaan en wat de dag daarvoor.
En hoe hij zich toen voelde.
Tegen de rechtszaal, tegen de aanwezigen, zullen de rechters zeggen dat het vandaag draait om een strafzaak en dat er details moeten worden besproken die pijnlijk zijn om te horen.
Dat ze het daarom niet erg vinden als mensen de rechtszaal even willen verlaten.
Dat ze dat dan gewoon moeten doen.
Nabestaanden zullen misschien wel een verdrietige slachtofferverklaring voorlezen.
Het zal dan ongemakkelijk stil worden in zittingszaal 14.
De verdachte zal het hoofd buigen, wil dan ter plaatse het liefst door de grond zakken.
Maar ook dat kan niet.
De officier van justitie zal, voordat zij een strafeis formuleert, refereren aan die verdrietige verklaring om vervolgens iets zeggen in de trant van dat geen straf recht doet aan wat er is gebeurd.
Maar dat er, indien bewezen, wel een straf moet volgen.
Meestal volgt dan een eis tot een taakstraf in combinatie met een rijontzegging.
Dat Robert met zijn toen 21 jaren een beginnende bestuurder is, zal een rol spelen.
De lichtvoetigheid waarmee wij onze auto’s soms van A naar B sturen, staat altijd in schril contrast met het immense verdriet dat bij dit soort strafzaken in de rechtszaal voelbaar is.
Ik ben er zondagmiddag even, voorzichtig, naar toe gereden.
Om er te kijken en om te zien.
Om de kille feiten die maandagochtend tijdens de rechtszaak in de rechtszaal worden gepresenteerd, beter te kunnen begrijpen.
Het bruggetje is nog steeds een bruggetje en voldoet, zei de gemeente kort na het ongeluk, aan alle veiligheidseisen.
Het bruggetje wel.
Ik zag vlakbij het bruggetje, in het gras rond een boom, ietwat van kleur verschoten windmolentjes staan.
Die zijn daar een half jaar geleden machteloos neergezet, ter nagedachtenis.
En die molentjes draaien maar door.
Rob Zijlstra
.
Het rechtbankverslag staat hier.
De situatie ter plaatse: de Rietgors
Artikel 6 van de Wegenverkeerswet 1994
.
UPDATE – 7 maart 2011 – de strafeis
Het openbaar ministerie heeft vanochtend een werkstraf van 180 uur geëist. Naast de werkstraf is een maand voorwaardelijke celstraf geëist en een rijontzegging van 24 maanden waarvan 8 voorwaardelijk. Volgens het openbaar ministerie heeft Robert vermoedelijk te snel gereden en had hij door zijn zithouding, iets onderuitgezakt, geen goed zicht op de weg. Overigens heeft technisch onderzoek de exacte snelheid niet kunnen vaststellen. De twee slachtoffertjes waren bij de brug, en op het wegdek, aan het spelen met een wave-board. Uit een analyse blijkt dat de automobilist het ongeluk had kunnen voorkomen, aldus het openbaar ministerie. De verdachte zegt daarentegen dat hij de kinderen niet heeft gezien.
uitspraak op 21 maart
.
UPDATE – 7 maart 2011 – filmpje
Op onderstaand filmpje is te zien hoe een (mijn) auto over het bewuste bruggetje rijdt. Zet het filmpje stil bij de 17e – 18e seconde: de automobilist heeft dan een goed zicht op de weg voor hem. De meisjes werden aangereden op 12 meter, berekend vanaf het hoogste punt van het bruggetje. De bestuurder zegt dat hij de kinderen niet heeft gezien. Terechte opmerking (zie hieronder) is dat het filmpje niet exact laat zien wat de bestuurder heeft kunnen of moeten zien. Het geeft een indruk.(het filmpje is zondagmiddag gemaakt).
zittingszaal 14 | 2004 - 2022 
Zoals uit de tabel op http://www.om.nl/onderwerpen/verkeer/overtredingen/snelheid/snelheid_reactie_en/ blijkt, heb je zelfs bij ‘maar’ 36 km/h al meer dan die 12 meter nodig om tot stilstand te komen. Bij 50 km/h al meer dan het dubbele.
Dat betekent dus dat je het bruggetje eigenlijk niet anders dan stapvoets kunt passeren. Iets wat iemand die ter plekke bekend is zou moeten weten.
Rob, prettig te zien dat je ons duidelijk probeert te maken met een filmpje hoe de situatie er ter plekke is.
Als jouw filmpje de situatie weergeeft bij een normale snelheid en een normale zithouding en de camera op ooghoogte, dan vind ik het zicht als je op het bovenste punt van de brug staat zonder meer goed te noemen.
Je mag echter wel verwachten dat iemand de brug stapvoets oprijdt, want voordat je hem oprijdt zie je abslouut niet wat zich aan de andere kant bevind, aangezien de brug plm. 1,5 meter hoog is.
Wat de straf voor de automobilist ook moge wezen….hier heb je alleen grote verliezers; de ouders die nu hun kind kwijt zijn en oneindig veel verdriet is aangedaan, en de chauffeur die de rest van zijn leven met de wetenschap wakker wordt dat hij ongewild twee kinderen heeft gedood. Ik zou niet graag in zijn schoenen staan!
Misschien een idee voor de betreffende gemeente om er dan toch maar voor en na de brug een verkeersdrempel of een “oog van de naald” aan te leggen. Het is nu helaas een bewezen feit dat het een uiterst gevaarlijk punt is, dus laten we proberen om een herhaling simpelweg uit te sluiten.
Ik ben zelf nog nooit door die buurt gereden.
Wel heb ik uiteraard gelezen en van dichtbij het verdriet gezien wat dit teweeg bracht,aan beide partijen.
Wel nu ik dit filmpje zie,zie ik ook dat de –dader– voldoende zicht gehad heeft.
Door snelheid of onoplettendheid zijn deze twee jonge meiden overleden,daar ben ik nu wel van overtuigt.
Al neemt niet weg dat de bestuurder ook erg jong is,en de rest van zijn leven dit op zijn schouders heeft.
die camera is wel erg dicht tegen het raam geplaatst niet ? je rijd toch ook niet zo met het gezicht zowat tegen het raam?
#Ikke,
Nee, de beelden zullen niet exact dat laten zien wat de bestuurder heeft kunnen dan wel moeten zien. Het gaat om een indruk.
rob z
Het gaat volgens mij ook niet om wel of niet voldoende zicht hebben. Ook bij onoverzichtelijke situaties mag je veilig gedrag verwachten van weggebruikers. Iedereen die dat bruggetje nadert moet beseffen dat je daar de snelheid fors moet verminderen om de veiligheid op de weg te bewaren omdat als je het bruggetje op rijdt je pas vrij laat zicht krijgt op de andere kant.
Het valt me op dat veel autobestuurders een verkeerde zithouding hebben. Mannen van onder de 30 zie je bijna nooit rechtop rijden. Meestal hellen ze over, 1 arm gestrekt aan het stuur, de andere op de versnellingspook. En zowel mannen als vrouwen zie je vaak erg onderuitgezakt rijden. Gisteren nog een klein Surinaams mevrouwtje ingehaald, die kwam net met haar ogen boven het stuur van haar BMW uit.
Zijn er eigenlijk geen verkeersregels hoe je hoort te zitten? Deze zaak laat maar weer zien hoeveel invloed dat kan hebben. Want ik heb je filmpje twee keer goed bekeken en vind dat je uitstekend zicht hebt vanaf de brug.
Heeft Robert eigenlijk wel geremd? Want uit een andere zaak van je kan ik me herinneren dat de snelheid niet gereconstrueerd kan worden als de automobilist niet geremd heeft.
Nee, Robert heeft niet geremd.
Er zijn geen remsporen op het wegdek aangetroffen.
Naar eigen zeggen merkte hij pas iets toen hij de meisjes overreed.
rob z
als het om een indruk gaat had ook de camera op z,n minst op de hoorgte van de bestuurdersstoel moeten zitten en niet tegen het raam
O.g.v. het filmpje is het inderdaad een punt waar je op enig moment als bestuurder niet kunt zien wat er zich achter het hoogste punt afspeelt. Snelheid matigen is geen overbodige luxe. De bestuurder zal wat moeten hebben uitleggen wat niet uit te leggen valt.
Het standpunt van de gemeente zal misschien kloppen, dat het bruggetje en de weg aan de vereisten voldoet. Toch zou de gemeente beperkende maatregelen kunnen nemen. Met de wetenschap dat sommige weggebruikers bewust of onbewust dit bruggetje met een te grote snelheid passeren en er blijkbaar separatie voor langzaam verkeer en voetgangers ontbreekt, zou ik als gemeente direct of indirect het niet op het geweten willen hebben dat in de toekomst een vergelijkbaar ongeval zou kunnen gebeuren.
De openbare weg is geen speelparadijs. Dat wel, maar als je weet dat er doorgaans gespeeld wordt is het een ander verhaal.
Pingback: Twee spelende meisjes [2] « ZITTINGSZAAL 14
Ik wil totaal niet goed praten wat die jongen heeft gedaan, denk dat zijn straf (elke dag wakker worden en wetende dat je 2 meisjes hebt doodgereden) al erg genoeg is. zie reacties nav het filmpje dat je toch wel goed zicht hebt. Na het filmpje gezien te hebben ben ik het daar wel mee eens, het is alleen zo dat de meisjes althans 1 liggend op een wakeboard van het bruggetje afgedaald is waardoor je diegene dus nog later ziet dan een staand persoon.
Geen van de beide meisje hebben liggend op een waveboard het bruggetje afgedaald. Dat is niet eens mogelijk op het type dat de meisjes hadden.
En gezien de reacties van de bestuurder in de rechtzaal heeft hij er niet zo heel veel last van, bovendien stunt hij nog steeds met zijn auto. Dit tot grote woede van heel veel buurtbewoners
Prima gedaan Rob. Het filmpje geeft prima weer hoe het wegbeeld en de situatie ter plekke is. Ik neem aan dat de gereden snelheid ca. 30 km per uur is?
Echter zijn er meerdere details van invloed op dit drama. Snelheid, type auto, zithouding, weersgesteldheid, ervaring en (on)bekendheid met de situatie ter plekke zijn maar een paar van deze details.
Als ik daar zou rijden (en ik rijd beroepshalve veel!) weet ik niet of ik daar stapvoets zou rijden. Mogelijk dat ik me aan 30 km/u zou houden, dat is daar immers de toegestane snelheid (toch?).
Persoonlijk vind ik de situatie daar best wel onoverzichtelijk, ik prijs me gelukkig dat ik in een hoge auto rijd, alwaar ik behoorlijk rechtop zit en een beter zicht op de weg heb dan in een sedan. (Al geeft dat natuurlijk geen garantie dat mij nooit iets zou kunnen overkomen!)
De deskundigen zullen hier een behoorlijke klus aan hebben.
Hoe je het ook went of keert een drama voor alle betrokkenen.
@Johan: Ik ben het helemaal met je eens. Vaak zie ik mensen in de auto “liggen” waarvan ik denk: “Kun je het allemaal wel zien?”
Vaak hoor je dan ook nog zware Basedrums. Dan is het horen en zien je letterlijk “even” vergaan.
Misschien moeten we met z’n allen eens gaan nadenken dat motorvoertuigen gevaarlijke dingen kunnen zijn, we zien het nog te vaak als een soort speelgoed.
Ik wil en zal geen mening over de bestuurder geven, ik ben er niet bij geweest en ken de zaak alleen uit de media.
ik vind het ongeluk vreselijk de ouders zijn ineens hun kind kwijd.maar bedenk wel het was een ongeluk zei waren op het verkeerde tijdstip op de verkeerde plaats zoals zovaak met zulke ongelukken.zoon plek is bij kinderen ook niet aantebevelen.maar ja het blijven kinderen en ook al zijn ze door hun ouders gewaarschuwt.kinderen doen wel eens iets wat ze beter niet hadden kunnen doen.maar staat iemand eigenlijk wel stil bij de bestuurder.hij woond daar ook nog en zijn ouders ook vrezelijk toch.hij kende de meisjes misschien zelfs wel.het was een ongeluk en iedereen doet wel eens iets verkeerd in de auto en ja ook naar 32 jaar nog wel.dat je denkt naarderhand zo dat was stom.die jongen moet straks verder met zijn leven in de wetenschap ik heb 2 meisjes gedood.hij kan naar mijn gevoel ook beter verhuizen iedereen blijft hem erop aankijken .want het gaat toch zo van kijk dat was die jonge die ze toen dood heeft gereden.kortom de ouders blijven hun hele leven hun dochter missen en hij ziet meisjes van die leeftijd lopen en denkt zijn hele leven dat hadden zei kunnen zijn.kortom voor alle betrokkenen heel traumaties.sterkte allemaal ouders van slachtoffers,ouders van dader het zou je zoon maar wezen sterkte en ook de dader sterkte met dit traumaties ongeluk met grote gevolgen.