Voor de strafzaak van Ruurt is weinig belangstelling.
De publieke tribune is op een paar mensen na leeg.
Het is eigenlijk ook een strafzaak van niks.
Ruurt heeft eind vorig jaar dingen vernield, zoals een hek om grazende Hooglanders heen en hij had met bakstenen ruiten van clubgebouwen en scholen ingekeild.
Uit een tuin pikte hij een vogeldrinkbakje en in zijn woonplaats Zuidhorn stak hij met een aansteker een bord aan de gevel van zwembad De Waterborgh in de fik.
Het openbaar ministerie heeft het passend gevonden deze misdaden voor te leggen aan de meervoudige strafkamer, met drie rechters.
De officier van justitie spreekt van een reeks aan strafbare feiten, gepleegd in december vorig jaar, januari dit jaar.
Ruurt is vroegtijdig van school gestuurd, is nu 19 jaar en die paar mensen op de tribune zijn zijn ouders.
Het zijn zijn heel verdrietige ouders.
Als de strafzaak is afgelopen, vraag ik naar de bekende weg.
Hoe het is, je zoon zo te zien zitten, hoe het voelt dat je zoon van 19 nu al drie maanden van zijn leven verdoet in de gevangenis?
De vader verbijt zich, de moeder zegt dat het vreselijk is.
Samen zeggen ze dat ze zich ontzettend machteloos voelen.
Was het maar niet zo.
Misschien dat op zijn slaapkamertje nog ergens in de kast een bak vol lego staat, waar hij vroeger graag mee speelde.
Of dat aan de muur nog posters hangen, van Messi of van Maradona.
Posters van voorbeelden.
Ruurt deed het niet alleen.
Er was een groep jeugd in het dorp, een man of 15, 16, die drank zoop als limonade. Lurkend aan joints sjouwden ze, 13, 14 jaar jong, verveeld door het dorp.
Ze droegen allemaal dezelfde petjes.
De rechters: ‘Was u de leider van de pettengroep?’
Ruurt, resoluut: ‘Nee.’
Rechters: ‘Heeft u zich schuldig gemaakt aan de verwijten die de officier van justitie u maakt?’
Ruurt: ‘Ja. Dat klopt.’
Rechters: ‘U heeft een wak gemaakt in het ijs van de ijsbaan.’
Ruurt: ‘Dat deden de anderen, die begonnen.’
Rechters: ‘Treurig voor de mensen die de volgende dag wilden schaatsen.’
Ruurt: ‘Wie ben ik om over anderen te oordelen?’
Waarom hij het vuur niet had geblust, willen de rechters weten.
Het antwoord is kort en helder.
Omdat hij niets had om mee te blussen.
Rechters: ‘U bent een eigenzinnig mens.’
Ruurt: ‘Ja, klopt.’
Rechters: ‘Eenmaal komt u weer vrij. Wat zijn dan uw plannen?’
Ruurt: ‘Ik weet het niet.’
Rechters: ‘U bent niet meer welkom bij uw ouders. Waar gaat u wonen?’
Ruurt: ‘Geen idee.’
Met de reclassering wil hij niets te maken hebben.
De reclassering wilde hem in een hokje stoppen, zegt hij, in het hokje ‘slechte mensen’.
Ruurt: ‘Terwijl ze eigenlijk dingen voor mij moeten doen.’
De rechters proberen wat.
Ze zeggen dat het in de wereld van de grote mensen zo is, dat je soms iets moet.
Dat je niet altijd kunt zeggen dat je niet en niets wilt.
Dat zij deze ochtend naar de rechtbank zijn gekomen, niet omdat ze er geen zin in hadden, maar omdat het nu eenmaal moet.
Ruurt: ‘In principe heb ik wel spijt.’
Zijn verdrietige ouders: ‘We kunnen niet meer tot hem doordringen.’
Wanneer de rechters vragen of het ooit weer goed komt tussen hem en zijn ouders, zegt hij van niet.
Nu niet, nooit niet.
Hij zegt: ‘Het heeft geen zin mij daar druk over te maken.’
De rechters willen weten waarom hij met die jonge kinderen optrok, waarom niet met leeftijdsgenoten?
Ruurt: ‘Bij hen voel ik mij niet thuis. Mijn leeftijdsgenoten gebruiken allemaal cocaïne en pillen en dat wil ik niet.’
Ik moest denken aan die nare gebeurtenis, acht jaar geleden, ook in Zuidhorn.
Op een parkeerplaats overleed een 19-jarige jongen, na een nacht vol drank, cocaïne en pillen vol drugs.
Er volgde een onderzoek door het openbaar ministerie naar de lokale gebruiken onder de jeugd.
De uitkomst luidde een paar maanden later dat in Zuidhorn geen drugsprobleem bestond.
Wat verontrustend leek, bleek reuze mee te vallen, stond in het persbericht dat destijds de wereld werd ingestuurd.
De krant kopte, misschien wel tegen beter weten in: ‘Gebruik van drugs in Zuidhorn valt mee’.
De burgemeester had opgelucht gereageerd, want burgemeesters zijn altijd blij met krantenkoppen die meevallen.
Terug bij Ruurt.
De officier van justitie: ‘Vernielingen, een voltooide brandstichting die net zo goed uit de hand had kunnen lopen.’
Ze zegt dat het er niet best uitziet voor Ruurt.
Hij weet niet wat hij wil, heeft geen schoolopleiding afgemaakt, heeft geen werk, geen plek om te wonen.
De officier van justitie zegt dat de vernielingen door de pettengroep bij veel mensen in Zuidhorn tot woede en frustratie hebben geleid.
En dat ook de minderjarigen hun straf niet zullen ontlopen.
Ruurt hoort tien maanden gevangenisstraf tegen zich eisen.
De helft mag voorwaardelijk.
De vader: ‘Volgende week wordt hij 20. Ik zou hem zo graag bezoeken. Maar hij wil dat niet. En dan kan het niet.’
Ouders van zonen, het valt niet mee.
Rob Zijlstra
.
UPDATE – 10 juni 2011 – uitspraak
Ruurt is conform de eis veroordeeld: 10 maanden waarvan 5 voorwaardelijk. Daarnaast moet hij aan de gemeente Zuidhorn een schadevergoeding betalen voor zover zijn mededaders dat nog niet hebben gedaan: 7.519,20 euro. Volgens de rechters heeft Ruurt met zijn handelen totale minachting getoond voor het bezit van anderen.
Heftig. Ik ben zo blij dat mijn 7 jarige zoon nu nog heel knuffelig is ingesteld. Mij zijn knuffelpapa noemt. Maar owee owee, wat rampzalig als je kind als jongvolwassene niet wil deugen en ieder contact met jou als vader verbreekt. Dat zou mij door merg en been gaan.
Je angst bij het lezen van zo’n artikel kan ik me voorstellen.
Misschien, sta je er eens bij stil, dat gevaar…
Als het tijd wordt voor seksuele voorlichting zetten we die knuffel al snel aan de kant.
Daarmee bedoel ik niet, dat het wenselijk zou zijn om die harde kanten van volwassen seksualiteit naar voren te halen, maar dat je kind mag begrijpen dat dat iets toevoegt, en dat het helemaal niet de bedoeling is om die knuffel periode af te sluiten en het te vervangen door die theoretische berg “viespeukerij” die hij als “seksualiteit” krijgt voorgeschoteld.
Straks, als je kleine een jaar of dertien is, dan ligt dat gevaar op de loer. Te groot voor die knuffel en te klein voor de seks. En in dat gat wat dan onstaat groeit die druk om te gaan voldoen aan dat “huisje boompje beestje syndroom”
Die angst voor wat komen gaat, en wat zeker voor kinderen veel te hard wordt voorgeschoteld, ontdaan juist van die charme van die knuffel, in combinatie met het gemis van juist diezelfde knuffel…
zou wel eens de oorzaak kunnen zijn dat mogelijk ook jouw zoon zich een keer omdraait en dat zoekt wat niet meer bestaat, het mogelijk tracht te vinden in de wereld van die kinderen.
Ik wens je veel wijsheid en ik hoop dat je zoon mag beseffen dat ook jij het fijn vindt om hem eens vast te pakken, dat hij een stukje troost is als dingen eens tegenzitten, en dat zijn armen om je nek je laten voelen waarom je je de hele dag loopt uit te sloven. Kans dat hij dan emotioneel ook volwassen wordt.
loveUall
Jean
Misschien kan Ruurt (als hij weer vrij komt) een paar dagen met ons mee op survival kamp wil. Samen met nog een paar jonge “gasten” met bepakking en kompas wat struinen over de hei, tentje opzetten, potje koken, voeten wassen. Allemaal erg basaal, maar je leert de smaak van water weer waarderen, je komt erachter hoe fijn eten is en hoe lekker het is om een droge slaapplek te hebben. Na een paar dagen kom je in de velden meestal jezelf wel tegen en dat levert soms verrassende inzichten op. Eerst even terug naar de basis en uiteindelijk moeten ze het zelf gaan verzinnen. Wat en hoe ga ik het verder doen? In de velden leer je afzien, doorzetten, volhouden, samen werken. Je leert wat woorden als:”vriendschap, loyaliteit, helpen, en trots”, werkelijk inhouden.
Beste Gerard,
Niet een paar dagen maar toch wel een maand of drie minimaal. Er zijn hulpverleningsprogramma’s waarin hij in nederland en in het buitenland aan de slag kan, de rust vindt, en zich tegelijkertijd kan beraden op wat hij werkelijk wil (qua opleiding, werk, contacten met vrienden en familie.) Maar dat moet hij wel willen natuurlijk. Ben benieuwd hoeveel zogenaamde vriendjes uit de pettenclub hem zullen bezoeken in de gevangenis. Een groot deel van zijn identiteit is opgebouwd onder groepsdruk. Of hij het deel wil vinden wie hij echt zelf is hangt van hem af. Binnen een paar jaar valt die groep uiteen, dat valt te voorspellen omdat het gebeurt bij alle pettengroepjes.
Het lijkt me vreselijk voor de ouders dat Ruurd geen contact wil. Familiaire bemoeizucht kan vele gezichten hebben, en een (meest voor de hand liggende) daarvan is liefde.
Bedoel je misschien dat het helemaal zo gek nog niet zou zijn om van elke jong-volwassene te verlangen dat hij een periode afstand doet van alles, zijn trots aan de kant zet en als monnik leert om vanuit die totaal andere situatie ook zijn eigen te bekijken. Ervaren wat het betekent om te vertrouwen op de steun van anderen en hoeveel
(zelf)waardering het oplevert om voor anderen klaar te staan.
Of zou dat een cultuurshock te weeg brengen in een beschaving. 😉
Hallo jgmopdenkamp,
Wat je schrijft is een mooie gedachte. Het zou in mijn ogen een verrijking zijn als er vrijwillige maatschappelijke stages zouden zijn voor jongeren om bijv in het buitenland op een dienstverlenende (en prettige) manier ervaring op te doen. Zoiets als druivenplukken in Frankrijk maar dan liefst toch wat nuttiger. Die punten die jij benoemt zijn die van een mentale groei. Voor Ruurt zal die lat minder hoog gelegd moeten worden. Meer duidelijke afspraken, minder “ik wil niet”, en dan kijken wat Ruurt wel wil met zijn leven en hoe hij dat denkt te bereiken. Heel praktisch: huisje boompje, beestje. Deze jongen vermoed ik, moet eerst zijn identiteit vinden voordat hij vanuit compassie kan handelen.
Nou,…
Of mijn gedachten altijd zo fraai zijn?
Ik maakte vooral ook een verwijzing naar een andere cultuur waar het heel gewoon is dat jonge mannen een zekere periode van hun leven als monnik doorbrengen. Het westen heeft weinig oog voor juist die factor stage in dat gebeuren en ziet het teveel als een overtrokken geloofsbelijdenis. Dat terwijl het inderdaad veel meer inhoud heeft; strikte leefregels, ontdaan van materiële luxe en een stuk respect wat naar twee kanten werkt -krijgen en geven-
Ik woon in Azië (Vietnam), en heb een achtergrond om juist daarom heel veel verdenkingen naar mijn hoofd te krijgen…
terwijl de brulpapen hier zo vreselijk veel zouden kunnen leren als ze open zouden staan voor een andere cultuur
wat een diep, diep triest mannetje en dat moet nog een volwassen man worden?
Tja Blondy wat triest hè. Het lichaam wordt volwassen.
De geest bevat helemaal nog niet wat dat lichaam wil. Met leeftijdsgenoten gaat het niet lekker en de druk op huisje boompje beestje van uit de volwassen/familiekring is te groot.
Bij kinderen voelt hij zich thuis.
Al snel wordt zoiets een “seksuele afwijking”, maar waarom noemen we het niet gewoon een emotional disorder,…
en proberen er iets aan te doen.
Erg moeilijk waarschijnlijk voor Ruurt, want de tijd dat hij als kind had kunnen leren om met dergelijke emoties om te gaan, om te leren dat lichamelijk contact ook een vorm van taal is, kortweg om te leren functioneren als een volwaardig mens… die tijd is voor hem verloren gegaan.
En we durven het nog cultuur te noemen ook, die “beschaving”
Wat een triest mannetje en zijn leeftijdsgenoten snuiven ?ik ben een leeftijds genoot en een vriend van hem en de enige die cocaine gebruikt is die mongool zelf ik hoop dat ze hem 20 jaar opsluiten net als de rest van zuidhorn
@Piet Porno
Jij komt op een anderen manier aan je … trekken???
Leeftijdsgenoten mogen we hopen.
En laat mij eens gokken,… Jij komt niet uit Zuidhorn
Wat mij betreft zou een onderzoek naar “gebruiken” standaard mogen zijn in gevallen waar het OM de inzet van een meervoudige kamer wenselijk acht.
Het biedt de rechter een duidelijker beeld van de verdachte.
Speculaties krijgen minder kansen en het geeft zelfs de verdachte kans op meer inhoud (of juist minder) van zijn woorden.
n.b. De term “Mongool” is uit de tijd jongen, dat heet nu “Inwoner van het land van Down”.
Maar ja, ik ben ook uit de tijd, soms weet ik het zelfs bij termen als “vriend” niet meer 😉
@ piet porno:
Is het echt zo dat hij als een van de weinigen snuift en z’n leeftijdsgenoten niet?
Was het dan enkel een verzonnen verhaaltje van hem of z’n advocaat?
Zo ja, niet te best.
Als ik rechter was dan zou ik namen van z’n vrienden willen weten en of ze wel of niet aan de drugs zijn.
Als ik rechter was dan zou ik niet alles voor zoete koek slikken.
Ik heb zelf ook voor 3 maanden vastgezeten voor diezelfde zaak en niemand hier gebruikt cocaine. Het enige wat gebruikt wordt is alcohol en een enkele wiet en dat onderzoek is er al geweest en ik kom wel werkelijk uit zuidhorn jij waarschijnlijk niet en die advocaten kunnen beter sprookjes boeken gaan schrijven want verhaaltjes kunnen ze wel uit hun duim zuigen daar zijn ze goed in!
Snap ik niet helemaal die opmerkingen. Hierboven beschuldig je je “vriend” ervan dat hij gebruikt en dat ging wel degelijk over cocaïne.
Verhaaltjes zijn één ding, (advocaten zijn er inderdaad goed in) maar duidelijkheid, eerlijkheid en openheid zijn wat meer dan een verhaaltje.
Je moet voor jezelf beslissen waar je mee komt. Maar drie maanden kunnen vreselijk hard aankomen. Het zal wel voorarrest zijn geweest, en als verdachte -onschuldig tot het tegendeel bewezen is- heb je in hotel NL.bv niet echt een luxe kamer. Die luxe is er pas voor de vaste gasten.
(Omgedraaide wereld).
Valt het je nu ook op hoeveel er op tv is met cellen, boeien, politie, rechtzaken etc etc Als je merkt dat je in het programma blad gaat kijken om dat te ontlopen, of liever een film opzet waar je de inhoud van kent…
wees op je hoede, want de schade van die drie maanden kan aanzienlijk zijn.
Openheid kan helpen,…
Dat jij er nu om roept om twintig jaar opgesloten te worden zal ik dan ook maar niet al te serieus nemen.
info voor jou: En dan even geen grote praatjes. Ik heb eens drie maanden en later een vol jaar in voorarrest gezeten. Het waren de eerste vier dagen politiecel die me de das om hadden gedaan en nu ruim een jaar geleden stampte mijn psieg die deuren open, tweeëntwintig jaar na dato. Ik hoop dat het je beter vergaat
Ernstig Piet, dat die rechters dat niet goed hebben uitgezocht.
Althans zo lijkt het nu.
Rechters horen dat uit te zoeken.
Ze hebben die plicht.
Maar soms zitten rechters wat te slapen.
Terwijl ze zèggen wakker te zijn.
Net als obers: die zeggen altijd tijdens het weggaan dat ze er aan komen.
Je kunt er maar weinig aan doen maar jammer is het wel.
En die jongen wordt donderdag nog 20 ook wat een leuke verjaardag maar ja dat moest ik door hem ook missen
Ach een verjaardag van een sneu iemand missen is toch niet zo’n probleem?
door onze vrienden en met hun blauwe pet en hun grote mond. als die eens een onderzoek goed doen en de echte daders oppakken zou het niet zon groot probleem en een jaartje staathotel is niet zo heel erg als je tenminste niet in een hvb verblijft.maar ja als je 22 jaar geleden een x een jaartje in voorarrest hebt gezeten moet je niet gaan jammeren want dat heb je waarschijnlijk zelf gedaan.en voor de rest als je vaste gast bent heb je inderdaad een betere tijd en waarom zou je de tv films en series gaan ontlopen?wat heeft dat voor reden.en btw ik zit al op 43 maand.
enne die ruurt heeft nog wel meer op zijn kerfstok. en dat hij niet op zijn verjaardag thuis was heeft hij zelf gedaan togh?
ps: en niet iedereen met zon ralph lauren petje is crimineel en behoort tot die groep. er zit nog normale jeugd tussen niet veel maar wel een paar
PPdK
Is dat nog dezelfde als P.P.?
Voorarrest is meestal in een HvB. Met jouw ervaring zou je dat weten.
Zelf gedaan, met alleen maar voorarrest, de zaak staat niet eens op mijn strafblad
Jaartje staatshotel is niet zo erg zeg je… als je tenminste niet in een HvB verblijft.
Gooi je eigen woorden niet door elkaar, maak nou eens een duidelijk punt. Probeer niet de grote jongen uit te hangen met je 43 maanden.
Maar kom op, ga door. We krijgen zo stilaan een duidelijker beeld van die “normale jeugd” of wat het gemiddelde dan ook zijn mag.
Ik van mijn kant beklaag jou bijzonder als je leven buiten die muren niet meer is dan dat erachter. En dat is in feite precies wat jij ons hier omschrijft
Voel je niet zo aangesproken jgm,
Punt dat Piet Porno maakte, is, volgens mij, dat het onderzoek niet deugt en dat daardoor de resultaten van dat onderzoek ter discussie staan. Hij zegt er zelfs bij op welke punten het onderzoek niet deugt.
En dat zijn er niet veel die dat doen.
Niet zo terzake als Piet dat doet in ieder geval.
Jullie beiden gaan er nu ineens andere zaken bijhalen.
(Jullie eigen eergevoel of wat dan ook.)
Enja, dan gaat het nergens meer heen.
Wake up.
Wat was nu eigenlijk je bedoeling hier?
Hmm er is iets veranderd hier.
En toen werd ik ineens anoniem.
Dat komt niet door mij maar door deze site.
Ik ben Henk in ieder geval.
@Anoniem of Henk
Mijn bedoeling was mogelijk om Piet een beetje uit zijn tent te lokken. Intussen zien we een beeld van iemand die het maar ruig vindt zo’n 43 maanden. Daarnaast blijk jij blind voor mijn vraagstelling wat er nou eigenlijk mis is met het leven van dergelijke jeugd als het leven buiten in vrijheid niet meer te bieden heeft als achter die muren. De vraag naar wat vrienden dan eigenlijk zijn in hun kringen.
Ik vind jouw vraagstelling vanaf de eerste woorden (voel je niet zo aangesproken) een behoorlijk negatief sfeertje vertolken
Wakker ben ik, vandaar na dit antwoord nu de vraag naar jou:
Wat is nu eigenlijk je bedoeling hier?
Vraag je dat nu aan mij?
PietPorno wijst erop dat het onderzoek (en het resultaat ervan) niet deugt.
En hij onderbouwt het ook nog.
Het is op zich best een punt.
Ik zou PietPorno niet verder de tent uit lokken.
Zéker niet voor zijn punt duidelijker is.
Pas dáárna kunnen we ons de vraag stellen hoe de vriendenkring van de verdachte er uitzag?
Na nalezing heb ik pas het idee iets van je laatste vraag te begrijpen (wat is nu eigenlijk je bedoeling hier?)
Jij begon te kutten met PietPorno met je tig maanden voorarrest en hij brandt je daar vervolgens op af.
En terecht want het doet niet terzake hoelang je in voorrarrest hebt gezeten in verband met het ergens een punt mee hebben.
Hij gaat dan ook nog wat roepen en uiteindelijk gaat het nergens meer over.
Allemaal persoonlijk leed.
Het is hier mijns inziens niet de plek om voor persoonlijk leed een podium voor te vinden.
Niet zolang je niet tot de kennissen van verdachte of slachtoffer in een zaak als beschreven behoort. Vind ik.
Doe maar een eigen site net als die rare rechter uit Leeuwarden.
Want het ging ergens anders over en je wilde daar niet op ingaan.
Je wilde wèl ingaan op waar je mee zat.
Maar dáár had PietPorno het niet over.
Ik denk dat je niet op PietPorno had moeten reageren.
Ik heb ook het idee dat PietPorno in dit ene geval verder is dan jij.
Sorry.
@Henk,
Het lijkt er een beetje op dat je het met Piet eens bent dat een dergelijk onderzoek niet erg volledig is.
Van Ruurt en zijn “vrienden” begrijpen we weinig. Maar Piet geeft zelf aan dat hij tot die kring behoort.
Hij noemt zijn vriend een mongool en hoopt dat ze niet alleen die vriend maar ook hemzelf voor twintig jaar opsluiten. Hij komt immers ook uit Zuidhorn, dus hoort hij bij die rest.
Als je alles nog eens goed naleest krijg je een beetje een beeld van die vriendenkring
Jij mag het dan mogelijk niet eens zijn met mijn manier van posten, dat is dan wederzijds.
De uiterst negatieve benadering van mijn postings kan volgens mij moeilijk stoelen op het on-topic deel van deze draad.
Je instelling indeze past mij ook geheel niet.
Daar kun je het mee doen. Verdoe een ander zijn tijd maar.
@ jgm:
Uit PietPorno’s verhaal blijkt dat de vriendenkring van de verdachte er wel eens anders uit kan zien dan wat de rechter op z’n bordje kreeg.
En omdat me dàt een punt van belang leek, maakte ik er een punt van.
Tegen jou heb ik niks.
Heb geen lange tenen kerel.
@Henk,
Ik heb geen lange tenen.
Maar dat vriendenkringetje van verdachte zou best eens eigenaardige trekjes kunnen hebben.
Dat die rechter daar niets mee heeft gedaan, daar kunnen jij en ik hier niets aan veranderen.
Maar dat inmiddels één van die vrienden een keer wat meer van zijn snoet heeft laten zien, dat we een idee krijgen wat ze daar onder “vrienden” verstaan…
Dat komt meer door mijn inbreng dan door dat negatieve van jou.
Dat jij ergens een punt van maakt is één, maar dat je niet door hebt dat een ander dat ook doet, sterker nog dat jij even gaat bepalen wat hier wel en niet terzake doet,…
Dat zijn geen lange tenen maar gewoon een concludering dat je daarmee behoorlijk over de schreef gaat.
Daarbij moet je zelf met een nieuwe posting uit de hoek komen als je dingen nog eens hebt nagelezen.
Ik zou je persoonlijk aanraden om het eerst allemaal nog eens tien keer te lezen, het proberen te snappen en dan na te denken of je nog wat te melen hebt.
Voorbeeld:
***En die jongen wordt donderdag nog 20 ook wat een leuke verjaardag maar ja dat moest ik door hem ook missen***
Ik lees hier dat Piet Porno zijn eigen verjaardag ook achter de tralies heeft mogen doorbrengen en niet dat hij treurig is dat hij die donderdag niet naar het feestje van Ruurt kon
Beetje vreemde reactie dus van jou
***Ach een verjaardag van een sneu iemand missen is toch niet zo’n probleem?***
maar mogelijk wel een rake belediging.
Ik mag je wel jgm.
Maar zeg je nu dat je verder kijkt of bent dan ik? Dat is een rake belediging hoor.
Maargoed, het is je weerwoord.
Jij ZEGT dat sommige mensen rare trekjes hebben en IK probeer erachter te komen OF dat zo is. Wellicht hebben we allebei onze eigen manieren om ergens achter te komen?
Maar welke manier deugt? Is beter? Geen idee. Dat blijkt pas achteraf.
Als een rechter ook af en toe z’n ballen zou tonen om ergens achter te komen dan zou er misschien wat veranderen.
Maar rechters die pas achteraf presteren, zijn niet geliefd?
@Henk
Ik denk niet dat die rechter vanuit zijn positie rechtsmiddelen ter beschikking heeft om een onderzoek te gelasten naar eventueel drugsgebruik in die vriendenkring, zeker voor zover deze personen geen verdachten zijn in onderhavige zaak.
Als een rechter in de rechtszaal zijn ballen gaat tonen haalt dat zeker de krant.
Maar aangezien ook hij zich aan de wet dient te houden zal hij weinig nuttigs bereiken met een dergelijk vertoon 😉
Of ik verder ben of kijk dan jou ga ik hier niet beweren.
Ik laat die dingen aan de mensen.
Stel je gerust, mijn loveUall onder veel postings geldt ook jou.
Maar lezers hoeven hier maar terug te kijken en kunnen constateren dat ik het niet ben die jou het posten op jouw manier wil verbieden/ontraden en die dan schrijft:
***Maar welke manier deugt? Is beter? Geen idee. Dat blijkt pas achteraf.***
Ik kijk ver, en ik kijk terug…
Kijk je mee?
loveU&all
Jean
jgm zei: ‘Ik denk niet dat die rechter vanuit zijn positie rechtsmiddelen ter beschikking heeft om een onderzoek te gelasten naar eventueel drugsgebruik in die vriendenkring.’
En daar ga je fout kerel.
Moet ik jou ècht nog gaan vertellen dat de rechter voldoende rechtsmiddelen tot zijn of haar beschikking heeft om het onderzoek (ttz) goed te doen? Je denkt dus fout, die rechtsmiddelen èn bevoegdheden heeft de rechter dus wèl. En zolang het terzake doet zéker. Onafhankelijk van wat voor plattelandsadvocaatje er ook voor zijn of haar neus de zaak staat te verprutsen. De strafrechter heeft óók nog plichten (naar de verdachte en naar de maatschappij toe), weet je.
Dat een rechter vanuit preutsheid of vanuit andere zwakzinnige menselijkheden daar soms aan voorbij gaat, doet daar niets aan af.
Ik wacht op de rechter die -als het er op aankomt- dermate doorvraagt op de zitting dat er wat gebéurt. Iets dat in ieders voordeel is.
En soms gebeurt dat wel hoor, maar soms ook niet en dan verschijnt hier weer zo’n stukje.
(En dan vraag ik me ook nog eens terzijde af waarom Rob in dàt geval minder moet verdienen dan zo’n knullige rechter.)
Dat bedoelde ik 😉
@Henk,
Zo snel laat ik me niet aanpraten dat ik in de fout ga.
Om een gerechterlijk onderzoek te starten naar vermeend drugsgebruik van mensen die in een zaak niet als verdachte gelden zou die rechter toch wel over buitenaardse wetten moeten beschikken.
Zelfs van een gerechtvaardigde verdenking kan geen sprake zijn als er slechts de verklaring ligt van één verdachte die voor het bankje uit zijn nek staat te l***** en daarbij niet eens verpicht is om de waarheid te spreken.
Ik zie ze al aan de deur staan zeg. “Uw buurman staat voor het gerecht en heeft gezegd dat U cocaïne gebruikt. De rechter heeft bevolen dat u urine en bloed moet afstaan en u bent ook verplicht om toestemming te geven voor een huisdoorzoeking.”
“Waarom heeft U geen huiszoekingsbevel meegebracht?”
“Dat kon niet, daarvoor is een gerede verdenking noodzakelijk en die is er niet. Werkt U nou maar snel mee anders wordt de rechter boos”
Ik handhaaf mijn opmerking dat de rechter die mogelijkheden onder de gegeven omstandigheden niet heeft om daar zinvol onderzoek naar te laten doen.
Dan zul je toch met concretere feiten moeten komen dan me alleen maar even vertellen dat je gelijk hebt.
Het is maar goed dat jij en ik hier niet betaald krijgen anders zouden we daar ook nog onderscheid in moeten maken 😉
Er zijn een aantal moordzaken waarbij mensen zijn gevraagd om DNA af te staan (wattenstaafje met mondslijm). Dat gebeurt op vrijwillige basis, iemand mag weigeren. Zo’n onderzoek is niet niks en zal ook niet gebeuren bij vernielzucht. Ik denk dat Henk in dit geval de plank misslaat. Ik begrijp ook niet waarom Henk mee gaat in de redenatie van iemand die zichzelf porno the king noemt en al helemaal niet waarom hij op grond van een opmerking ( dat Ruurt de enige is die cocaime gebruikt) bij een boel jongeren een drugstest wil laten afnemen.
Volgens mij hebben we een goede kans gehad om meer van Piet te genieten dan goed is voor diens reputatie.
Ik heb inderdaad een jaar in voorarrest gezeten. Van 8 dec ’96 tot 5 dec ’97
Ik heb ze zien komen en gaan, want echt de meesten verblijven daar niet zo lang.
Ik ken de grote praatjes en ik weet hoe vaak ze breken. Er zijn daar maar weinig celletjes waar niet af en toe tranen vloeien. Naarmate het ook de bewakers ging opvallen met welk gemak ik daar doorheen brak werd het een stil spel. Dan mocht iemand die het te kwaad had een uurtje extra uit zijn cel, bijvoorbeeld om het celwerk te verdelen of op te halen.
Samen met mij. En als we dan ook eens een uurtje niks deden of alleen een babbeltje maakten, de bewaarders vonden het prima
Ik ben niet onder de indruk van Piet en zijn praatjes en ja, ik weet precies welke zwakke kanten ik laat zien om die bluf los te krijgen.
Ikzelf werd trouwens verdacht de leider te zijn van een groot kinderpornonetwerk. We zouden aanzienlijke hoeveelheden van die rommel via internet uitwisselen.
Daar ben ik van vrijgesproken. Toen ik thuiskwam heb ik een pc aangeschaft en ben ik voor het eerst in mijn leven online gegaan.
Ik heb gezocht naar datgene waar ik al voor betaald had en ben dus kinderporno gaan downloaden. Dat is niet fris, maar dat is wel de waarheid. Een waarheid over mezelf die ik van mijn levensdagen nog nooit verstopt heb.
Ik hoef die rotzooi niet meer, heb heel veel van die ellende achter me gelaten. Maar spijt dat ik dat gedaan heb, NEE. En ontkennen doe ik het al evenmin.
Ik sta nog altijd voor wat ik doe, ook als mijn opvattingen veranderd zijn. Ik durf ook mijn zwakke kanten te laten zien. Daar hoort bij dat ik niet “celbestendig” ben.
Die eerste keer (12 weken 4 dagen) had dingen in me kapot gemaakt waardoor ik echt niet meer als volwaardig mens functioneerde. Ik heb hulp nodig gehad, heb die gezocht en gekregen.
Ik ben chemocastraat, alles behalve een echte vent misschien.
Maar intussen heb ik meer ballen in mijn lijf dan een praatjesmaker als Piet.
Zoals gezegd, ik heb ze zien komen en zien gaan, het was dweilen met de kraan open.
En ik, watje, ben mans genoeg om geen kerel te zijn.
Ik ben ook mans genoeg om te zeggen waar het op staat. Ik hoef niet kwaad te worden op Henk. Maar zijn insteek om mij te komen vertellen hoe ik niet moet/mag reageren gaat voor mij de perken van het fatsoen te buiten. Hij en jullie hoeven maar terug te lezen.
Dan zie je wat ik Piet flikte, en dan zie je ook die negatieve inbreng van Henk
Ik vind zijn reacties, specifiek zijn kritiek naar mijn manier van posten niet gepast.
Vaak vertoef ik op forums waar ik helemaal geen illusies koester dat het maken van een dergelijke opmerking resultaat zou hebben.
Hier doe ik dat wel, omdat ik zowel Henk als de andere reageerders hoger inschat dan het niveau van bijvoorbeeld een spitsnieuws
Miischien een nadenkertje om niveau op niveau te houden
Een bijzonder verhaal jgm, lef om het te schrijven, toch ook voorzichtig met jezelf zijn. Wat Henk betreft.. ik lees met aandacht jullie beider berichten en een discussie moet zich niet op de persoon gaan richten. Zowel jij als Henk doen stof tot nadenken opwaaien. Wat ik merk aan Henk is dat hij uitspraken doet als dat hem persoonlijk iets wordt verweten, hij kleurt intenties in die er niet zijn en blokt vervolgens dat af met een persoonlijke aanval. Alleen zijn er geen “tegenstanders/vijanden”op dit forum. Niemand is verplicht om te reageren, niemand hoeft antwoorden te geven. Henk identificeert zich meer met de “slachtoffers” van een systeem. Dat plaats ik met aanhalingstekens omdat iemand zichzelf als slachtoffer kan zien, maar ook als iemand met eigen verantwoordelijkheid die pech heeft in dingen. Waarin voor Henk die link ligt weet ik niet. Slachtofferschap dat leer je niet op school, dat leer je in je jeugd als je als kleine jongen of meisje de schuld krijgt terwijl verantwoordelijke volwassenen het beter hadden moeten weten.Opkomen voor jezelf wordt afgestraft. Op latere leeftijd zijn het vrouwen die roepen: Jij zorgt ervoor dat ik me rot voel, jij bent diegene die me in de ellende heeft gebracht. Mannen doen dat ook op hun manier: jij zorgt ervoor dat ik je wel een tik moet geven, ik heb je alles gegeven en krijg niets terug. enz. Als je daarmee opgroeit dan klinkt dat volstrekt normaal, trek je mensen aan die je daarin begrijpen. Dan ben je slachtoffer van een ex met rotstreken, slachtoffer van je baas, slachtoffer van de maatschappij enz. Het zijn geen onprettige mensen, zeker niet, alleen wordt discussieren wat moeilijker. Ik denk dan ook dat Henk zeker andere plezierige kanten heeft! Voor jou zie ik dat een verhaal wat met je doet, net als Henk, maar dan met een andere invalshoek. Jij gaat in het verhaal mee en betrekt daar je eigen gevoel in. invoelingsvermogen is een mooie eigenschap zolang je beseft welk deel van dat gevoel bij jou hoort en welk deel niet. Ik begeef me op hellend vlak maar liefde, lust, iets graag willen, je verbonden voelen hoort bij een persoon. Dat gevoel zal niet van een ander zijn, ook al is de ander gelijkgestemd. Jij bent die ander niet. Je kunt alleen voor jezelf spreken, en dat is meer dan goed genoeg.
over het verblijf in de gevangenis: ik denk niet dat dat een pretje is en toch denk ik dat de structuur, de voorspelbaarheid wat er gebeurd binnen die muren ook rust geeft aan iemand die die buitenwereld hard , berekenend vindt waarin mensen buitenspel worden gezet. Deze maatschappij is ook hard voor mensen die niet ‘succesvol’ zijn in huisje,boompje, beestje. En als dat beangstigd, en je constant het gevoel hebt dat je wordt neergehaald dan is de gevangenis een plek om op adem te komen, om mee te draaien en mee te doen op een manier waarop je het wel kan. Dan zijn het geen tranen om het vastzitten, maar tranen voor jezelf.
@Nuance
Wat een heerlijk genuanceerd verhaal.
Ik krijg heel vaak reacties, maar zelden op dit niveau, thanks
Henk en ik moeten met het grootste gemak door één deur kunnen. Het is een groot goed om zo volwassen te zijn en intussen dat kind in ons die ruimte te geven om elkaar eens lekker in de haren te vliegen.
Wat je over die gevangenis zegt, daar zit een groot stuk waarheid in. Voor sommigen is dat ritme en de vaste contacten eens even goed om tot rust te komen. Maar daar gold ook mijn reactie richting Piet: “Je bent wel een bijzonder belabberd figuur als je leven buiten die muren niet meer waard is als daar binnen”. Als je dat dan nog niet tot je hebt laten doordringen na dat gedwongen verblijf en daar stoere praatjes over gaat lopen rond bazuinen, dan hadden ze mogelijk beter die befaamde sleutel weggegooid.
Stof tot nadenken: mag ik jullie wervelwindje zijn 😉
Lef.
Als je over de helft van je leven bent en de puinhoop beziet, genoeg hebt van dat verstoppertje spelen met wie je echt bent (of denkt te zijn), dan zou dat “lef” wel eens wanhoop kunnen zijn. Dan treed je naar buiten met je verhaal en je zoekt je hulp.
Ik heb dat een beetje (past wel bij me) rigoureus gedaan. Vond mijn weg naar de warme professionaliteit van die mensen die normaal gesproken op tbs niveau werken.
http://www.hoevenstichting.nl/client/1/?websiteid=1&contentid=1 (De Waag)
Terwijl ze zich daar in eerste instantie wezenloos schrokken toen ik naar buiten alle schermen liet vallen, hebben we met zijn allen heel veel zien gebeuren en nog meer bijgeleerd. Ik heb leren zien welke schade die verrekte klem van huisje boompje beestje heeft aangericht. Ik heb ook leren inzien dat ik veel beter gewoon echt mezelf kan zijn. Mijn kwetsbare kantjes accepteren en er lekker zijn voor anderen, waar maar mogelijk.
Huisje boompje beestje, thuis is waar ik mijn jasje hang, mooie bomen over de hele wereld en die beestjes die weten mij wel te vinden. Katten zitten nog eerder op mijn schoot dan kinderen. Daarnaast hebben zowel ik als de Waag een reactie vanuit de maatschappij gezien die eigenlijk geen mens meer voor mogelijk hield.
Warmte, een klap op je schouder, mooie gesprekjes en een berg morele steun. De camera’s (KRO) door de straat. Hier woont er zo eentje, en nee, die hoeft niet weg.
Anonimiteit (na een delict) is een leugen. Zeker als pedoseksueel!!! Wat wil je toch een eerlijke nieuwe kans opbouwen als je vanaf de basis verplicht bent tot liegen.
Van af de eerste nieuwe kennismakingen mensen een rad voor hun ogen draaien, je mooier voordoen dan het was en je nieuwe wereldje zien groeien met die angst dat het ooit uitkomt, dat dat verleden de kop op steekt en terecht weer alles vernield.
Terecht ja. Ik schrijf hier terecht. Want als dat gebeurt, heb je daadwerkelijk weer die nieuwe vrienden en kennissen tekort gedaan. Je bent niet eerlijk geweest en dat werkt door in die angst die hen om het hart slaat als ze van een ander (flyer) moeten horen wat je op je kerfstok hebt. Hoe moeten zij je vertrouwen als je niet te vertrouwen bent?
Voorzichtig met mezelf? Wat lief van je. Maar kijk eens goed naar die veranderingen in mijn leven, die nieuwe contacten, de steun en bemoediging, kansen…
dat alles is begonnen op het moment dat ik die voorzichtigheid met het huisvuil heb mee gegeven. En dat was wanhoop, en geen lef
@Nuance
Ik zou dit stuk uit jouw tekst graag gebruiken op http://www.brokentulip.nl
***“slachtoffers” van een systeem. Dat plaats ik met aanhalingstekens omdat iemand zichzelf als slachtoffer kan zien, maar ook als iemand met eigen verantwoordelijkheid die pech heeft in dingen. Slachtofferschap dat leer je niet op school, dat leer je in je jeugd als je als kleine jongen of meisje de schuld krijgt terwijl verantwoordelijke volwassenen het beter hadden moeten weten.Opkomen voor jezelf wordt afgestraft. Op latere leeftijd zijn het vrouwen die roepen: Jij zorgt ervoor dat ik me rot voel, jij bent diegene die me in de ellende heeft gebracht. Mannen doen dat ook op hun manier: jij zorgt ervoor dat ik je wel een tik moet geven, ik heb je alles gegeven en krijg niets terug. enz. Als je daarmee opgroeit dan klinkt dat volstrekt normaal, trek je mensen aan die je daarin begrijpen. Dan ben je slachtoffer van een ex met rotstreken, slachtoffer van je baas, slachtoffer van de maatschappij enz. Het zijn geen onprettige mensen, zeker niet, alleen wordt discussieren wat moeilijker. ***
Uiteraard met bronvermelding en de specifieke verduidelijking dat jij het hier niet expliciet over slachtoffers van misbruik hebt, maar over een “slachtofferrol” in het algemeen.
Heb ik daarvoor je toestemming?
‘Ik begrijp ook niet waarom Henk mee gaat in de redenatie van iemand die zichzelf porno the king noemt ‘
Ik had dat al aangegeven: Piet Porno had een punt.
Een punt waar de rechter aandacht aan moet schenken.
Ik lette niet op de naam van de poster maar op z’n boodschap.
En daar zei ik iets over.
Ik neem het wel eens vaker op voor mensen die ‘het tegen hebben’ inderdaad.
En de zucht naar nietszeggende randverschijnselen van de rest van NL maakt het mij daar erg makkelijk mee.
Sans rancune, hoor 🙂
En JGM praat graag over zichzelf.
Geen probleem mee.
Doe ik ook vaak.
@G.
Wat stom.
Dank je wel.
robz
@Rob
Onder de kop ‘uitspraak’:
veroordeelt moet zijn veroordeeld.
Groet,
G.
Het gaat momenteel een beetje raar hier. robz die als ‘anoniem’ wordt weergegeven. Mijn reactie kan ik aanvullen of overschrijven. Gaat het wel goed?
@robz
Zo stom is het nu ook weer niet. Ruurt zou ik bijvoorbeeld logischerwijs als Ruurd hebben geschreven. Ruurt, veroordeelt, what’s in a character…
Beste Jgmopdenkamp,
Je kan het gebruiken maar dan zonder bronvermelding. Daar heb ik twee redenen voor:
1. Nuance is een nickname, ik ben anoniem. Ik heb gemerkt dat mijn nickname ook vaker wordt gebruikt op nieuwsforums door andere posters. Ik distancieer mij daarvan.
2. Ik ben geen ervaringsdeskundige en ben ook niet professioneel deskundig genoeg om daar waarde aan te hangen. Wat ik schreef is ook niet exclusief.
Wat ik je zou willen aanraden is om dan ook daarin de link te maken naar het anders denken, eigen verantwoordelijkheid nemen. Wat een ander over mij zegt, dat zegt meer over hem/haar dan over mij. Ik laat (niet meer) toe dat een ander mij kwetst.
Dat kan heel groot en heel klein zijn; van grove aantijgingen en psychisch neerhalen tot ” jij bent diegene die nu chagerijnig is, ik niet”.
Wat kinderen ook kunnen meemaken is dat ze veel teveel rekening moeten houden met de gevoelens van hun vader en moeder. Dan leer je niet rekening houden met je eigen gevoel, je eigen wensen en behoeftes, Zon kind bouwt geen stevige identiteit maar een schim op.
Iedereen maakt het bovenstaande in meer of mindere mate mee (dat iemand iets rotigs over je zegt, dat je rekening moet houden met een ander), en dat is goed ook. Het is een gezonde wisselwerking. Het raakt je in je contouren. Wat bij seksueel misbruik van kinderen gebeurd is dat het direct volop naar binnen slaat. Waaaam,baf, direct als zware bliksem in het centrum (van de psyche). En dan knakt er iets voordat een tulp tot bloei kan komen. Dat kan aan de buitenkant gestut worden maar moet van binnenuit helen.
Wat deskundigen niet durven is de gevolgen van seksueel misbruik neer te zetten. Logisch, er zijn er die uitgroeien tot succesvolle mensen, laatbloeiers, en ook genoeg die in de knop geknakt blijven. Een pedovereniging doet daar zijn voordeel mee “dat de schade allemaal wel meevalt, en zetten hun eigen vervormde (geweldige en fijne (zum kotzen)) ervaringen daar tegenover.
De Waag kan daar zoveel meer goede informatie in geven wat er op jullie website is te gebruiken. Veel succes met jullie website!
Soms schrijf ik ellenlange reacties, dat weet je, soms volsta ik in alle respect met:
“Dank je”
Het zou mooi zijn om meer van jou te zien op BT dan alleen de aangehaalde tekst
loveUall
Jean