De in Delfzijl geboren en getogen Kadir (29) rijdt in zijn blauwe Opel Astra naar de haven.
Ergens op de kade parkeert hij de auto, tuurt over het zoute water en luistert sigaretten rokend naar muziek.
Op datzelfde moment, maar dan 35 kilometer verderop, ergens in Groningen, maken twee vrouwen zich op, om uit te gaan.
Er is een feest.
Een van die vrouwen is Faya.
Ruim twee jaar lang hadden Faya en Kadir een relatie gehad.
Op een voor Faya slecht moment wilde Kadir niet verder.
Het vuur was gedoofd en hij maakte het uit.
Faya is verdrietig over deze breuk en zoekt voortdurend contact met Kadir en met zijn vrienden.
Kadir wil dat niet.
Het is 20 februari, avond en het wordt half twaalf.
Kadir heeft het wel gezien in de haven en wil wegrijden.
Accu leeg.
Hij belt zijn broer.
Die komt en samen krijgen ze de auto weer aan de praat.
Kadir rijdt naar huis, in Delfzijl-noord.
Het is dan inmiddels half een.
Kadir gaat douchen en wil dan nog even op stap.
Weer doet de auto raar en hij besluit naar het vlakbij gelegen Farmsum te rijden, naar familie met een garage.
Omdat sleutelen aan auto’s zijn hobby is, zoekt hij naar het euvel.
Het is dan een uur in de nacht.
Nu gaat er iets heel raars gebeuren.
Want rond dat tijdstip stapt Faya de deur uit om naar het feest te gaan.
Plotseling wordt ze omver geduwd, ze valt op de grond.
Ze ziet nog hoe hij een stekende beweging maakt en voelt dan iets kouds en een heftige pijn in haar buik.
Ze gilt, hij gaat er vandoor.
Faya: ‘Kadir.’
Om drie uur die nacht wordt Kadir aangehouden.
Bij de familie in Farmsum met de eigen garage.
En zo gebeurde het dat Kadir al drie maanden in het huis van bewaring zit opgesloten en nu terechtstaat in zittingszaal 14 op verdenking van een poging tot moord.
Kadir zegt dat hij onschuldig is, dat hij onschuldig vastzit.
Door de rechters wordt hij stevig ondervraagd.
Niet omdat, zo zeggen de rechters, zij al een mening hebben, maar omdat ze de waarheid op tafel willen hebben.
En de waarheid kan niet zijn dat Kadir in Delfzijl Faya in Groningen heeft neergestoken.
Waarom had Kadir daar op de kade in de haven het kaartje van zijn telefoon in tweeën gebroken? Waarom juist die avond?
Waarom zegt de tante dat u heel de avond bij haar was, terwijl u zelf zegt dat u in de haven bent geweest?
Waarom heeft u msn-berichtjes naar Faya gestuurd?
Op z’n minst wel een beetje vreemd allemaal, zeggen de rechters.
Ze zeggen ook dat Faya, ook nadat ze aangifte had gedaan, nooit lelijke dingen over hem heeft gezegd.
En dat hun relatie altijd een goede relatie is geweest.
Dat had Faya zelf aan de politie verteld.
Rechters tegen Kadir: ‘U bent geen man die vrouwen slaat. Toch?’
Kadir knikt.
Zo is het.
Rechters: ‘Maar waarom zegt ze dan dat u haar heeft neergestoken?’
En ook: ‘Er zat wel een gat in haar buik.’
Kadir zegt dat Faya hem in de gevangenis heeft bezocht.
Toen had hij de verwonding mogen zien.
‘Een klein plekje maar, als een puistje.’
Hij zegt ook dat hij brieven van Faya heeft gekregen.
Waarin staat dat ze hem mist.
De rechters knikken, dat hebben ze ook gelezen.
Kadir zegt dat hij haar geen berichtjes heeft gestuurd.
En dat tante geen Nederlands spreekt, dat er sprake is van een taalprobleem, van een misverstand.
De officier van justitie krijgt het woord.
Zij zegt: ‘Het belangrijkste bewijs is de aangifte van Faya. Maar dat is niet voldoende. Wat verdachte over de msn-berichtjes zegt, is niet geloofwaardig. Familieleden verklaren verschillend. Dat telefoonkaartje in tweeën, juist op die avond. Vreemd.’
Een buurtonderzoek leverde niets op, in die zin dat niemand Kadir en zijn auto bij de woning van Faya heeft gezien.
Er is onderzocht of hij misschien onderweg, haastig tussen Delfzijl en Groningen door het rode licht is geflitst.
Nee.
De zendmasten die mobiele telefoons registreren, hebben de telefoon van Kadir niet in Groningen gesignaleerd.
Op de verse sigarettenpeuken voor de woning van Faya is niet het DNA van Kadir aangetroffen.
De officier van justitie: ‘Het onderzoek ondersteunt de aangifte niet. Er zijn alternatieve scenario’s mogelijk.’
En dus vordert de officier van justitie vrijspraak.
Ook verzoekt zij de rechtbank de voorlopige hechtenis van Kadir per direct op te heffen.
Rechters: ‘Heeft u de eis begrepen?’
Kadir: ‘Nee.’
De rechters trekken zich terug voor beraad.
Na tien minuten zijn ze er uit.
Ze zeggen dat de verdenking dat Kadir zich schuldig heeft gemaakt aan een poging tot moord nu niet meer zodanig is dat hij langer vast moet blijven zitten.
Dat hij nog wel even met de politie mee moet naar het huis van bewaring in Ter Apel, maar dan om zich uit te laten schrijven.
En dat hij daarna, dus vanmiddag nog, naar huis mag.
Rechters: ‘Begrijpt u het?’
Kadir: ‘Ik ben blij, ik weet niet wat ik moet zeggen.’
Rechters: ‘Uitspraak over twee weken.’
Rob Zijlstra
.
UPDATE – 20 juni 2011 – uitspraak
Het was te verwachten: Kadir is vrijgesproken van al hetgeen hem ten laste was gelegd.
zittingszaal 14 | 2004 - 2022 
Het geeft me tòch hoop dat rechters zeggen (volgens jou) eindelijk de waarheid op tafel te willen hebben terwijl het OM die waarheid al aangeleverd had moeten hebben.
Dat getuigt toch van lef van die rechters.
Ook leuk dat een OvJ toegeeft de term ‘alternatief scenario’ te kennen.
Hulde aan Crombag, Van Koppen en Wagenaar!
Leuke Ex pffffff
welke van de twee?
het verbaast me dat het OM vrijspraak eist maar niet al zelf de beslissing heeft genomen om hem op vrije voeten de behandeling af te wachten. Ze moeten in de loop van die 3 maanden toch meerdere keren verlenging van de hechtenis aangevraagd hebben? Is er dan nergens een moment geweest dat ze dachten “het bewijs is toch wat mager”. Voor wat betreft de eis zijn ze wel tot die conclusie gekomen.
Als zelfstandige zou 3 maanden hechtenis voor mijn bedrijf een zware of zelfs definitieve klap zijn. Wil trouwens niet zeggen dat zelfstandigen eerder op vrije voeten moeten komen.
@Martijn,
De officier van justitie zei tijdens de zitting dat ze haar eis had laten afhangen van het verloop van de strafzaak. Kennelijk heeft de ontkenning van Kadir tijdens de zitting haar gesterkt in het idee dat er geen overtuigend bewijs is.
Een en ander neemt niet weg dat de rechtbank er heel anders over kan denken. Maar het feit dat de voorlopige hechtenis per direct werd opgeheven, maakt het niet heel aannemelijk dat de man alsnog wordt veroordeeld in die zin dat hij zich straks weer bij de gevangenispoort moet melden.
rob zijlstra
Dat begrijp ik op zich wel maar ik neem aan dat de verdachte in die drie maanden niets anders gedaan heeft dan ontkennen zoals in het begin en nu aan het eind. Als je het op een rijtje zet is er behalve de verklaring van het slachtoffer, die nog steeds vriendelijk tegen de verdachte is, geen aanwijzing dat Kadir op de plaats delict was. GSM bewijs, buurtonderzoek en andere indicatoren (eventuele flitsboetes). Nu lijkt het er op dat het OM gewoon hoopte dat Kadir op zitting zou bezwijken onder de druk dat is een behoorlijke gok met iemands vrijheid.
Al moet ik na wat nakijken mezelf nog even tegenspreken want het is mogelijk dat er direct om een voorlopige hechtenis van 90 dagen is gevraagd wat ik niet weet. Dan nog zou het netjes zijn om iemand vrij te laten als je het idee hebt dat je misschien vrijspraak gaat eisen. Netjes om het te doen maar niet verwijtbaar om het na te laten.
Misschien zit ’t ‘m in de moeilijkheid dat justitie eerst ‘moet’ kiezen wie dader is en wie slachtoffer en dat ze daarna naar die keuze (er is een dader nja verdachte) moeten handelen? Dat speelt mee hoor.
Hoi Henk,
Ik zou Kadir niet direct als slachtoffer willen zien. Alhoewel Faya opmerkelijk gedrag laat zien zegt dat nog niets over Kadir. We weten niet wat hij heeft gedaan om haar aan het (hopeloze) lijntje te houden. Het zou me niets verbazen dat Kadir niet even netjes, open en duidelijk is geweest naar Faya. In de rechtbank zegt hij weliswaar dat hij geen berichtjes heeft gestuurd (die ver wel zijn) maar Kadir zegt wel meer dingen die ik persoonlijk raar vind. En de hoofdgetuige om je vinger winden daarvoor is veel stroop om de mond nodig, Kadir staat op 20 februari (!), om 23.30 uur over het zoute water te turen. Ik vermoed dat hij niet veel heeft gezien en het best wel koud heeft gehad, zonder de motor draaiende. En om 3.00 uur snachts is hij zijn auto aan het repareren. Hij breekt die avond zijn telefoonkaart, de getuigenis van zijn tante klopt niet, en er is een meisje met een wond in haar buik die hem heeft herkend. Zo fris lijkt het verhaal van Kadir ook niet.
Het gaat mij er niet om hoe fris het verhaal van Kadir klinkt.
Het gaat mij er om dat je hem niet als slachtoffer wilt zien, als je het toch aan mij vraagt.
Denk je nou dat je God zèlf bent?
Nee, het ging mij om het punt dat justitie eerst moet kiezen wie slachtoffer is en wie dader (en dat gaat soms mis) en dat gaat vooraf aan jouw verhaal.
Vandaar.
Ik vind dit een hoog “Tessa en Martijn”gehalte hebben. Het riekt teveel naar dubbele belangen. Mijn nekharen gaan omhoog staan als ik lees dat Faya haar exvriend vergeeft en heel veel moeite doet om hem terug te krijgen terwijl die exvriend haar aan de kant heeft geschoven (op zelfs nog een ongelukkig moment voor haar, dat zou haar dan extra hard gekwetst moeten hebben) en haar heeft geprobeerd te vermoorden. Faya strijkt wel heel snel met haar hand over haar hart. Nu zijn er genoeg vrouwen die naar hun geweldadige partner terug keren, maar dat gebeurt dan met een hoop mooie beloftes en ‘ik kan niet zonder je”-liefdesbetuigingen. Maar Kadir heeft zoals ik het lees geen behoefte er aan om opnieuw te beginnen met Faya. Een crime passionel zal het dan niet zijn. En toch hebben ze telkens elkaars contact gezocht en elkaar getriggerd. het is voor ons niet duidelijk hoe dat contact is verlopen voor de aanhouding en terwijl hij zijn lot zat af te wachten in Ter Apel. Op een gebroken telefoonkaart zijn de smsjes ook niet meer te achterhalen. En om de zendmasten te ontwijken kan je net zo goed je telefoon thuis laten liggen, hoe geloofwaardig is zo’n alibi? 🙂
Ik proef de wens van Faya om een spijtbetuiging te horen, Kadir voor jaren in het gevang daar heeft zij ook niets aan. Genoeg alternatieve scenario’s. En Kadir en Faya…..zand erover?
Was het niet oorspronkelijk de bedoeling dat het recht slechts dáár ingrijpt waar mensen er onderling niet meer uitkomen?
En: waarom zou de rechtspraak zich met iets willen bezighouden waar niemand zich eigenlijk mee bezig wil (laten) houden?
Tessa en Martijn, mis ik nu een oude zaak die ik niet gelezen heb of moet ik me aangesproken voelen? ; )
oeps, grijns. stamel, eh, nee, niet jou martijn!
Tessa is onder de vingerdruk van een pervers gelukkige malloot met kil diabolisch vernuft bezweken. Een vergelijk met andere gevallen doet het niet. Nuance mag wat mij betreft in de hoek gaan staan en daar blijven totdat zijn nekharen tot bedaren zijn gekomen en de grond hebben bereikt. Schaamteloos te spreken over dubbelbelangen waar er geen enkel belang meer was.
Ik zeg: in de hoek.
Maar als Kadir niet de dader is, wie is het dan wel?
Of heeft de rechtbank ook vastgesteld dat er geen sprake is van een misdrijf?
Of is het onderzoek nog/weer in volle gang?
Ik blijf toch maar mooi met de vragen zitten.
Staat dit vonnis op rechtspraak.nl?