Jan is een omgekeerde winterschilder.
Hij schildert in de zomer en is in de winter zonder werk.
In die werkeloze maanden heeft hij zorgen.
Hij heeft dan de zorg voor zijn dochtertje en zorgen over geld, want moeder incasseert de kinderbijslag.
En omdat zijn dochtertje in de winter toch ook moet eten en drinken, zo hield hij de rechters voor, deed hij iets wat niet goed is te praten.
Hij zegt: ‘Ik wil mijn dochtertje ook niet als excuus gebruiken. Maar toch.’
Jan ging met de rug tegen de muur uit stelen.
Hij ging inbreken en bedrijfsauto’s kraken.
De buit, vaak gereedschap, verkocht hij op Marktplaats.nl.
Eenmaal kraakte hij een lokauto van de regiopolitie Groningen.
De opvallend zichtbare TomTom die hij buitmaakte, verpatste hij ook.
Hij bestelde ook goederen bij Bol.com die hij niet betaalde, maar doorverkocht.
Zo probeerde hij de winter door te komen.
Tuurlijk ging het op een dag mis.
Vanmiddag zat hij daarom in de verdachtenbank van zittingszaal 14.
Hij draait er niet om heen: ‘Wat ik heb gedaan, is fout.’
En tijdens de rechtszaak gaat het nog een keer fout.
Weer omgekeerd.
De officier van justitie eist twaalf maanden celstraf waarvan negen maanden voorwaardelijk.
De officier van justitie zegt: ‘Ik heb uitgerekend dat hij vandaag precies honderd dagen vastzit. Over twee weken, op de dag van de uitspraak, zit hij dan 114 dagen vast en dan heeft hij dus nog zes dagen te gaan.’
De advocaat fronst en zegt heel voorzichtig dat hij de berekening van de officier van justitie niet helemaal kan volgen.
De advocaat zegt dat als twaalf maanden waarvan negen voorwaardelijk de eis is, je dan drie maanden echt moet zitten. Drie maanden is negentig dagen. En Jan zit er al honderd, dus dat is al tien dagen langer dan nu wordt geëist.’
De rechters: ‘Tja, wij zijn meer alfa dan bèta.’
De officier van justitie begint nu druk te rekenen en roept na een tijdje (bij wijze van spreken): ‘Eureka, ik heb een foutje gemaakt.’
De officier van justitie had twaalf maanden waarvan acht voorwaardelijk willen eisen.
In dat geval had Jan 120 dagen moeten brommen.
De rechters tegen de officier van justitie: ‘Wilt u uw strafeis aanpassen?’
De officier van justitie: ‘Nee. Ik heb geëist wat ik heb geëist.’
De advocaat: ‘Mooi. Dan heeft Jan nu zijn straf uitgezeten, tien dagen te lang zelfs en dus kan hij naar huis.’
En dat mocht.
Rob Zijlstra
UPDATE – 30 juni 2011 – uitspraak
Jan heeft tien dagen te lang vastgezeten en dat geld kosten. De rechtbank veroordeelde hem conform de sportieve eis van de officier van justitie: 12 maanden waarvan 9 maanden voorwaardelijk.
zittingszaal 14 | 2004 - 2022 
Ik ga er maar van uit dat dit foutje van de officier serieus is gemaakt, en dan is het niet best gesteld met basiskennis rekenen. Verder komt de eis ook heel vreemd over als de officier die laat afhangen van de lengte van het voorarrest. Ik dacht dat het ging om de zwaarte van het delict en de persoon van de dader.
ah, creatief boekhouden 🙂 Jan heeft korting gekregen, zal hij wel blij mee zijn. En hem nu nog voor 6 dagen terug te laten gaan?… als hij nu maar op het rechte pad blijft. Het verhaal is net een moderne smartlap.
Ik hoop niet dat het nu zo is dat hij recht heeft op schadevergoeding voor de dagen die hij “teveel” heeft gezeten?
Hahaha, te gekke fout!
Marco@,
In zo’n geval heet het schadeloosstelling.
In de gevangenis loop je geen schade op. Je bent beschermd.
Wel is het zo dat je tijdens de detentie andere dingen had kunnen doen die een bepaalde waarde zouden kunnen hebben.
Voor dit gemis wordt je schadeloos gesteld, wat mij logisch overkomt.
Begrijp ook niet Marco waarom je “teveel” tussen de tekens zet. Misschien wil je zeggen dat de OvJ de hem/haar verdiende gelden voor deze povere verschijning maar beter aan de zomerschilder kan overdoen?
Maar ook dit komt er niet uit.
Alleen maar wat populistisch gehoop.
Inderdaad, polulistische post.
En waar gaat het eigenlijk om?
Erg duidelijk wordt het niet.
Maargoed, wat we wèl leren:
Alfa’s maken (meer) fouten (‘ja, we zijn nu eenmaal alfa’s’) en de verdachte is de sukkel waar het strafrecht om/op draait.
Geen probleem mee verder.
Behalve dat deze kerel TEVEEL sukkel is.
Een gevangenisstraf is niet passend voor hem, er had voor hem gecollecteerd moeten worden.
Voor rechters die zich associëren met foutenmakende OvJ’s zou misschien óók gecollecteerd moeten worden. Waar is hun waardigheid?
Ik zou mijn post niet zozeer populistisch maar eerder cynisch noemen. Zo moet mijn teveel ook gelezen worden. De OvJ was van plan iets anders te eisen enkel door de fout van de OvJ en het niet willen terugkomen op die fout heeft hij teveel gezeten. Als je uitgaat van wat de eerste bedoeling was heeft hij niet teveel gezeten maar een gelukje gehad. In dat licht lijkt een schadevergoeding of schadeloosstelling (of populistisch gesteld een zak geld krijgen) me overdreven. Het lijkt me ook niet effectief om een gedragsverandering bij het OM te bewerkstelligen. De officier voelt niet dat er wat uitgekeerd moet worden. Helaas heb ik geen pasklare oplossing hoe je het OM beter kan afrekenen op hun werk.
Maak je geen zorgen Martijn. Het gaat uiteindelijk om het vonnis.
Overigens vind ik ‘een zak geld krijgen’ een populaire uitdrukking, van banale aard. Of je met dergelijk vocabulair het volk ‘de populatie dus’ meekrijgt, om er een istisch fenomeen van te kunnen maken, popullistisch dus, lijkt mij buitenspel, en zonder gevolgen bijkans.
Volgens mij bedoel je het wel goed. Maar je laatste post is ook weer niet zo denderend. Allemaal losse zinnen zonder voeling. Alsof je niet voelt dat er wat gezgd wat gezegd moet worden.
jacob.. wie is marco?
Marco is toendertijd door Rob dus Martin genoemd. Eigenlijk was het dus geen Martijn, maar Martin waar Rob dus weer Marco van maakte in een latere upgedate post. Namen zijn verzonnen de is yous niet.
Rob zegt: ‘UPDATE – 30 juni 2011 – uitspraak
Jan heeft tien dagen te lang vastgezeten en dat geld kosten.’
Ik vind het wel wat onduidelijk gesteld. 🙂
Een reden voor ‘financiële vergoeding’ voor de teveel gezeten dagen, zie ik niet.
Of is de wetgeving op dit punt gewijzigd?