Strafrechtadvocaat Henk Voors had twee uren op de stoel en naast de verdachte gezeten en nauwelijks wat kunnen zeggen.
Maar nu het zijn beurt is, zal hij het eens even haarfijn uit de doeken doen.
Dat doet hij met verve.

Hoe, zo vraagt hij hardop, is mijn cliënt in de wereld van de hennep terechtgekomen?

Cliënt is de verdachte Cor, 63 jaar, voormalig handelsondernemer en betonpompmachinist te Amsterdam.

De advocaat zegt dat het zo zit.
Cor is een man die altijd voor anderen klaar staat.
Daarom bezocht hij gedetineerden en zo kon het gebeuren dat hij in contact kwam met ene Stanley.
Stanley is een zeer zware jongen uit het Amsterdamse criminele circuit.
Hij zat in de gevangenis veertig maanden op te knappen vanwege een gijzeling.
In mei 2007 mocht deze zware jongen, deze kidnapper, zowel de gevangenis als Nederland verlaten.

Cor, hulpvaardig hij is, nam zijn bezittingen mee naar huis om die tijdelijk op te slaan.
Stanley werd met alleen een tandenborstel in de broekzak op het vliegtuig gezet.

Maar Stanley is Stanley en dus duurde het niet lang of de uitgewezen crimineel stond bij Cor op de stoep.
En Cor, typisch Cor, verleende hem onderdak.
Zo werden ze vrienden.

Op een dag ging Cor op vakantie en toen hij terug kwam, stond in zijn schuur een grote zeecontainer.
In de container was een hennepkwekerij ingericht.
Dat zinde hem niets, maar hij wees zijn nieuwe vriend ook niet direct de deur.
Er kwamen steeds vaker vreemde mannen over de vloer.
Doorsnee mannen uit Joegoslavië in een dure Mercedes.

En Stanley veranderde, hij werd dominanter en steeds minder vriend.
Na een tijdje bepaalde Stanley wat er gebeurde en deed Cor wat van hem werd verlangd. Hij was niet langer de baas in eigen huis.

Komt nog wat bij, zegt advocaat Voors.
Cor had tussen de bezittingen van Stanley diens strafdossier gevonden en daar had hij wat in zitten snuffelen.
Toen was hij zich rotgeschrokken.
In het strafdossier zaten foto’s van een vreselijk toegetakelde man.
Cor zag zichzelf al zo naar en bebloed liggen.
Hij wist nu zeker: nee zeggen tegen Stanley, die altijd vol trots littekens liet zien, is geen veilige optie.

Het leven van Cor, dat altijd goed was geweest, veranderde in een bestaan vol angst.
Met de aanwezigheid van een zeecontainer vol hennep in zijn schuur moest hij niet alleen uitkijken voor die linke Amsterdammer, maar ook voor de Groninger politie.

Op 8 maart vorig jaar stonden de agenten op de stoep.
Er was een tip binnengekomen vanuit de criminele inlichtingen eenheid: in Niebert is een hennepkwekerij.
De politie had Enexis metingen aan het stroomnet laten verrichten (zeer hoge afname) en experts van de KLPD hadden rond de woning warmtemetingen uitgevoerd.
De agenten belden aan, telden 445 hennepplanten en vonden in de slaapkamer tien zakken met in totaal 4.410 gram geoogste hennep.
Onder het toetsenbord van de computer lag 950 euro cash.

Cor werd aangehouden.
Vreselijk opgelucht.
Stanley was op het moment van de inval niet van de partij.

Advocaat Henk Voors: ‘Geachte leden van de rechtbank, dit en niet anders is de waarheid.’

De officier van justitie, in vrije vertaling: ‘Je reinste quatsch.’
De officier van justitie denkt dat er helemaal geen akelige Stanley bestaat, dat criminele Stanley is verzonnen.
Nee, foto’s zeggen haar niks.
De officier van justitie denkt dit omdat Cor bij de politie eerst een heel ander verhaal vertelde.
Een verhaal dat veel geloofwaardiger is, maar waarin Cor ook meer schuld draagt.

Dat verhaal ging over schulden van een vriendin en een kennis uit Amsterdam die een oplossing wist.
Cor zou maandelijks 600 euro krijgen in ruil voor opslag in zijn grote schuur.
Toen Cor ontdekte dat het om hennep ging, eiste hij 5.000 euro per oogst op. Ondertussen gaf hij de plantjes water.
Het zijn ook mooie planten, had Cor nog tegen de agenten gezegd.
En ook dat hij het toegezegde geld nooit heeft gezien.

Dat hij zelf ook werkzaamheden had verricht in de kwekerij – wat dus volgen de advocaat niet zo is – had Cor aan de politie verteld om het verhaal wat geloofwaardiger te doen klinken.
De rechters willen weten waarom hij aan de politie een verhaal vertelt dat niet waar is. Waarom hij niet direct de waarheid op tafel heeft gelegd?

Cor zegt dat hij die kennis uit Amsterdam, ook een Stanley, de hand boven het hoofd wilde houden.
De advocaat: ‘Zie je wel, dat is Cor, altijd anderen willen helpen.’

De officier van justitie blijft bij haar lezing.
Cor heeft actief een hennepkwekerij gerund en is geen slachtoffer van een vage crimineel uit Amsterdam die niet is te traceren.
Ze wil Cor een jaar in de gevangenis hebben met daar bovenop zes maanden voorwaardelijke celstraf.

En ze wil dat Cor zijn winst afdraagt aan de Staat der Nederlanden.
Eerst had ze die winst begroot op 434.882 euro.
Na een herberekening bleef daar 32.742 euro en vijftig eurocent van over.
Dat is met aftrek van de kosten.

Advocaat Voors probeert het nog één keer.
Hij zegt dat Cor de zorg heeft voor twee jonge kinderen, niet zijn, maar kinderen van zijn ex. Die kinderen kunnen nergens anders heen. Mocht u, geachte voorzitter, leden van de rechtbank, mijn cliënt naar de gevangenis sturen, dan is niet hij gedupeerd, maar zijn vooral die twee kinderen de dupe. Dat zou heel erg zijn.’

Rob Zijlstra

 

UPDATE – 20 oktober 2011 – uitspraak
De rechtbank gelooft de officier van justitie, maar tilt er minder zwaar aan. Geen lange gevangenisstraf voor Cor, maar een taakstraf van 240 uur met 6 maanden voorwaardelijke celstraf als de bekende stok achter de deur. Veder heeft de rechtbank de winst van Cor berekend op 9000 euro. Daarvan moet hij de helft aan de Staat der Nederlanden afdragen. Waarom dat zo is, staat in het vonnis.

het vonnis volgt