Abdel is een van de vaste klanten van zittingszaal 14.
Tussen 2005 en 2009 moest hij zes keer komen opdraven.
Voor diefstallen, soms met geweld en een keer voor een poging tot doodslag.
Hij werd door de rechtbank van Groningen vier keer veroordeeld, een keertje vrijgesproken en een keer ontslagen van alle rechtsvervolging (noodweer) inzake de poging tot doodslag.
Abdel kwam als 8-jarige jongetje in z’n uppie vanuit Hargeisa, Somalië, naar Nederland.
Hier werd hij een alleenstaande minderjarige asielzoeker en nu is hij dertig.
Hij wil eigenlijk bouwkunde studeren.
Nee, maakt u zich geen zorgen, hij hoeft na al die jaren het land niet uit.
Abdel heeft andere pech.
De laatste keer dat hij werd veroordeeld, was in november 2009.
Dat was wegens een overval op een woning en vier straatroven.
Het openbaar ministerie eiste vier jaar celstraf.
Hij had alles ontkend.
Wie overvallen pleegt, is niet goed bij zijn hoofd, zei de welbespraakte Abdel tegen zijn rechters.
Zijn advocaat zei dat Abdel misschien de schijn tegen zich heeft, maar keihard bewijs is er niet. Niet uitgesloten kan worden, dat anderen het hebben gedaan.
De officier van justitie zag het anders.
In zijn laatste woord zei Abdel: ‘Vier jaar onschuldig de gevangenis in? Nee. Dat zal ik niet kunnen verkroppen.’
De rechters geloofden de officier van justitie.
Abdel werd op 30 november 2009 veroordeeld tot 42 maanden gevangenisstraf.
Om die reden verscheen hij in 2010 en ook dit jaar tegen zijn gewoonte in niet in zittingszaal 14.
Door Abdel op te sluiten, was Nederland een ietsepietsje veiliger geworden, want wie vastzit, kan immers niets misdadigs uitvreten.
Abdel tekende hoger beroep aan.
In mei, juli en oktober 2010 en in januari en november 2011 boog het gerechtshof in Leeuwarden zich over de zaak.
De raadsheren oordelen na twee jaar dat de advocaat wel eens gelijk kan hebben.
Hun conclusie: er is onvoldoende bewijs voor een veroordeling.
Het gerechtshof sprak Abdel deze week vrij inzake de straatroven.
Wel kreeg hij drie weken celstraf opgelegd wegens heling.
Hij zou een van de bij de straatroven buitgemaakte telefoons in bezit hebben gehad, wetende ook dat het om een gestolen ding ging.
De advocaat zegt dat dit niet klopt.
Abdel is in een woning geweest waar een dag later die gestolen telefoon is aangetroffen.
Maar goed.
Het vonnis van de rechtbank Groningen leidde ertoe dat Abdel in totaal 20 maanden en twee weken daadwerkelijk achter de tralies heeft gezeten.
Het arrest van het gerechtshof in Leeuwarden vindt drie weken voldoende.
Maar het leed is al geleden.
Abdel heeft 19 maanden en drie weken te lang gezeten.
Normaliter wordt 80 euro uitgekeerd voor elke dag dat iemand ten onrechte zit opgesloten.
Voor Abdel zou dat neerkomen op een kleine 50.000 euro.
Maar hij heeft geen recht op schadevergoeding.
Omdat hij wel is veroordeeld.
Tot drie weken.
Advocaat Lidewij Wachters gaat in cassatie bij de Hoge Raad.
Gaat jaren duren.
Rob Zijlstra
.
.
zittingszaal 14 | 2004 - 2022 
De hoogte van een schadevergoeding hoort af te hangen van iemands voorgaand strafblad. Als Abdel een totaal onbeschreven blad was geweest had hij wat mij betreft recht gehad op 250 Euro per dag. Als je onterecht veroordeeld wordt en je verliest zo 20 maanden en twee weken van je leven -waar je er maar een van hebt- is dat een groot onrecht wat recht gezet moet worden.
Abdel is echter geen onbeschreven blad. Op zijn (straf)blad prijken zaken als overvallen, afpersing en -meervoudige- straatroof. Zonder uitzondering relatief ernstige geweldsmisdrijven waar forse straffen op staan. Rechters kijken -denk ik- bij de beoordeling “schuldig of onschuldig” ook naar een voorafgaand strafblad. Als je dan al een aantal geweldsmisdrijven op je naam hebt staan en er zijn aanwijzingen in jouw richting, dan kan ik het een rechter niet echt kwalijk nemen dat de balans naar schuldig uitslaat. Dat heb je dan ook grotendeels aan je eigen gedrag en de indruk die je nalaat te danken!
Wat ik echter lullig vind is dat de rechter hem vanwege die telefoon iedere vorm van schadevergoeding ontzegt. Eigenlijk heeft hij dus voor het helen van een telefoon negentien maanden en drie weken gezeten. Het zal mij benieuwen wat de gevolgen zijn als hij ook hier in hoger beroep van wordt vrijgesproken.
Naar mijn idee was een gereduceerde schadevergoeding (bijv. 30 of 40 euro per gezeten dag) eerlijker geweest.
onschuldig is onschuldig ongeacht je verleden. Wat mij betreft zou hij de schadevergoeding moeten krijgen als ieder ander en in de geest van de wet. Het is niet proportioneel om voor een (discutabele) veroordeling van 3 weken iemands rechten over bijna 2 jaar af te nemen.
Stel eens dat hij wel schadevergoeding kreeg…
19 maanden en drie weken…
Zou je ze willen zitten voor die 50.000 euro ?
Ik niet.
Doe maar een tegoedbon,
of kan dat misschien ook niet?
Tsja, en dan heb je 50.000 euro, dan komt eerst de belastingdienst even langs. Want die ziet dit gewoon als loon uit arbeid (al is die arbeid -zitten- dan niet vrijwillig en naar keuze).
Ik weet niet wat je daarna precies overhoud, maar hoogstwaarschijnlijk minder als de helft.
DH, De belastingdienst komt niet langs bij dergelijke schadevergoedingen. Maar inderdaad dit gaat vele jaren duren voordat er wellicht recht zal worden gedaan of niet.
€50.000,– voor een recidivist die eerder veroordeeld is voor diefstallen met geweld? Hoe zullen z’n slachtoffers die door hem wellicht hun leven leven in elkaar zagen vallen zich hierdoor voelen? Moet niet gekker worden. Risico van het vak. Moet je maar met je poten van (een) ander(mans spullen) afblijven.
Zou je dan willen dat mensen met een strafblad hun rechten kwijt raken. Dat mensen gevrijwaard worden van onterechte vervolging vind ik zo een fundamenteel recht dat je daar niet aan mag tornen ook niet als mensen in het verleden wel wat gedaan hebben.
80 euro per dag? 2400/2490 euro netto per maand? en dan ook een gratis advocaat? Ik vind dat in alle opzichten buitenproportioneel. Een schadevergoeding vind ik passend als het overeenkomt met de legale inkomsten uit werk of uitkering die er zijn op het moment van arrestatie. Als ik reken vanaf eind november 2009 dan is dat 24 maanden die er voorbij zijn gegaan tot uitspraak in het hoger beroep. Had hij ook al vastgezeten in voorarrest? Is hij op het moment van de veroordeling in november 2009 direct in hechtenis genomen? Of heeft Abdul de benen genomen en is later opgepakt?Een schadevergoeding vind ik niet passen als iemand na een veroordeling op “de vlucht” is opgepakt. En dan heeft Abdul zeker vijf keer aan de rechters van het gerechtshof uit kunnen leggen dat hij onschuldig is. Hun vragen kunnen beantwoorden. Als Abdul niet op zitting wil verschijnen dan boeit hem dat ook niet. Dat is helemaal raar als je vindt dat je onschuldig bent.
Maar okee, het zal niet zo lang duren voordat Abdul weer in het verdachtenbankje zit voor straatroven of overvallen. Maar als het mijn woning is? En als ik kind, huis en haard probeer te verdedigen… is het dan van zijn kant noodweer als hij mij op dat moment probeert te doden?