In maart 2008 zag ik een man in grote verwarring het gerechtsgebouw van Groningen via de voordeur verlaten.
Hij had elf maanden in voorlopige hechtenis gezeten en na uren in de verdachtenbank hoorde hij de officier van justitie vijf jaar gevangenisstraf eisen.
Maar een half uur later was Mart vrij man.
Ik schreef destijds: ‘Het was alsof het openbaar ministerie met 5 – 0 voorstond en de laatste minuut van de reguliere speeltijd was ingegaan. Bij het eindsignaal is het 5 – 6 , in het voordeel van de verdachte.’
Mart werd verdacht van doodslag.
Hij zou op 10 maart 2007 zijn acht weken oude zoontje om het leven hebben gebracht door het kind met kracht heen en weer te schudden.
Brian overleed aan hersenletsel.
Deskundigen spraken over het shaken-baby-syndroom
Onderzoek van de politie had aan het licht gebracht dat Mart, hoewel zorgzaam, de enige is die het gedaan kon hebben.
Brian wordt in januari 2007 negen pond zwaar en gezond geboren. Na een paar weken ontstaan complicaties.
Brian valt af en toe weg en is dan slap.
Het jongetje ligt vijf dagen ter observatie in het ziekenhuis.
Daar wordt niets bijzonders vastgesteld.
Vijf dagen later, op zaterdag 10 maart, wordt het kind ’s ochtends gevoed, om half elf krijgt het medicijnen – wat extra ijzer – toegediend.
Om kwart over elf gaat de moeder naar haar werk.
Mart verkoopt een auto, dat is zijn handeltje.
Om exact 11.21 uur wordt de auto op het postkantoor overgeschreven (blijkens het vrijwaringbewijs).
Daarna krijgt hij koffiebezoek van een vriend.
Vanaf kwart over twaalf is Mart alleen in de woning met de dan slapende Brian.
Hij gaat het huis schoonmaken.
Om 14.27 uur belt hij in paniek haar moeder: ‘Er is iets met Brian.’
Om 14.30 uur doet hij dat nog een keer.
De moeder zegt dat ze onderweg is, maar voor de verkeerslichten staat.
Om 14.34 belt haar moeder 112.
Mart doet dat om 14.37 uur.
De politie is snel ter plaatse, een agent doet een poging tot reanimatie.
Bij aankomst in het ziekenhuis stellen artsen vast dat de overlevingskans nihil is.
Kort daarna sterft Brian.
Tijdens de zitting geven twee getuige-deskundigen – gezaghebbende kinderartsen – toelichtingen op de door hen geschreven rapporten van bevinding.
Cruciale vraag: kan aan de hand van het geconstateerde letsel het tijdstip worden bepaald wanneer Brian krachtig door elkaar is geschud?
De ene deskundige: met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, een paar minuten tot enige uren voordat Mart in paniek zijn moeder belde.
De andere deskundige: mee eens, maar niet helemaal; geen minuten, eerder uren.
En dit – paar minuten, geen minuten – brengt de rechtbank aan het twijfelen.
Niet kan worden uitgesloten dat Brian krachtig door elkaar is geschud op een tijdstip dat Mart niet alleen met hem in de woning verbleef.
In theorie kan ook de moeder die de woning rond kwart over elf verliet hebben geschud.
Met die constatering van de rechtbank valt de bewijsconstructie van het openbaar ministerie in duigen: die luidt dat anderen het niet gedaan kunnen hebben en dat het daarom dus Mart wel moet zijn geweest.
Advocaat Jan Boone zegt dat een vader die zijn kind verliest hoort te rouwen en niet in de gevangenis hoort te zitten.
Elf maanden zitten terwijl je het niet hebt gedaan, is welletjes, moppert Boone.
De rechters gingen in beraad en na lang nadenken zeiden ze dat ze neigen naar vrijspraak.
Mart mocht naar huis.
Twee weken later, op 10 april 2008, volgde de definitieve uitspraak: niet is uit te sluiten dat iemand anders dan de vader het kind heeft geschud.
Vrijspraak.
De rechtbank uitte in het vonnis kritiek op de verhoormethode van de Groninger politie.
De verhoortactiek was niet gericht geweest op waarheidsvinding, maar was bedoeld om een ‘bekennende verklaring te verkrijgen’.
Het openbaar ministerie tekende binnen twee weken hoger beroep aan.
En dan blijft het bijna vier jaar stil.
Tot 9 februari 2012.
Aan het einde van deze middag eist het openbaar ministerie in hoger beroep geen vijf jaar zoals in Groningen, maar zes jaar gevangenisstraf tegen Mart.
Het openbaar ministerie stelt dat het boven redelijke twijfel is verheven dat de vader het fatale letsel heeft toegebracht. Met het schudden van de baby heeft hij welbewust de aanmerkelijke kans aanvaard dat de baby hierdoor zou komen te overlijden.
Rob Zijlstra
• Het bovenstaande verhaal is gebaseerd op het rechtbankverslag dat ik destijds schreef.
.
UPDATE – 23 februari 2012 – uitspraak
Het gerechtshof heeft Mart vrijgesproken. Het hof is van oordeel dat niet buiten redelijke twijfel vastgesteld kan worden dat het verdachte moet zijn geweest die de ten laste gelegde fatale handelingen heeft begaan. Het hof volgt hiermee de redenatie van de rechtbank Groningen die Mart eerder vrijsprak.
zittingszaal 14 | 2004 - 2022 
‘En dan blijft het bijna vier jaar blijft het stil.’ 🙂
Ik snap ’t niet dat er na vier jaren opeens een herbehandeling bij schijnbaar dezelfde rechtbank plaatsvind..
Het ‘ne bis in idem’ is toch nog niet aangetast?
Ik begrijp niet goed waar u leest dat de zaak bij dezelfde rechbank diende.
De zaak diende in hoger beroep, daar werd door het OM 6 jaar geeist: ergo bij het gerechtshof en niet bij dezelfde rechtbank. Dus ook geen schending van ne bis in idem.
Afschaffing van ne bis in idem wordt besproken in de media momenteel.
Het was een grapje van mij.
U heeft gelijk Dee, u heeft door dat de behandeling van het hoger beroep in dit geval de ongebruikelijke termijn van vier jaren duurde en ook dat de behandeling niet in de rechtbank Groningen kon plaatsvinden.
Maar niet iedereen is zo juridisch geschoold als u dat ze niet met vragen zouden kunnen blijven zitten. 🙂
In ieder geval was het mij niet gelijk duidelijk dat de behandeling niet hier plaatsvond. Want Rob is in Groningen de verslaggever en het was net of hij erbij was.
Babies kinderen schudden is meer vrouwelijk.Slaan meer mannelijk.
Dan is de bezoekende vriend geheel buiten beeld gebleven.Die was immers ook ter plekke en kan dat indien kwaadaardig ook heel wel gedaan hebben.
Indien moeder joodse asiatische afrikaanse of islamitische afkomst is wordt de kans dat zij dat gedaan heeft enorm veel groter.Die komen uit kinder verkrachtersculturen wat wil zeggen dat baas boven baas en “any witch way” de macht bezitten een enorme dwang is.
Vandaar dat die culturen bol staan van misdaad en geweld wat nog niets is vergeleken met het verborgen geweld.Hun kinderen mishandelen molesteren martelen om ze levenslang de baas te zijn is common.Die gezinnen zijn ook vaker meer heuze mafiagezinnen dat is als een familielid misdrijven begaat men de anderen ook wel kan bedenken met ma of pa aan de leiding.Als een jood in de misdaad of drugshandel zit is wel zeker de moeder er ook vaak bij betrokken cq zelfs de leider en zitten die er ook warmpjes bij. Eigen kinderen misbruiken verprostitueren misbruiken om via verprostitueringen afpersnetwerken aan te leggen is ook zeer veel voorkomende.
Ook is er al die tijd blijkbaar geen bekentenis van de man?
Dat zegt dan ook wel wat!
Ook heel vreemd dat justitie zó op de man gefixeerd is wat met de kritiek op hoe de ondervragingen verliepen ook al zich toont.Hebben behandelende leden justitie en vrouw of die genoemde vriend de zelfde afkomst?
Mischien dat u die Advocaat Jan Boone even moet informeren meneer Rob?
23ste is al snel.
Ik lees vaker ongenuanceerde commentaren, maar dit commentaar is ook niet mals. Hier scheert iemand even alles en iedereen over een en dezelfde criminele kam. Het slaat echt nergens op.
Shame on you ewsay@yahoo.com
ik ga even mijn kin van mijn bureau oprapen. Zover is mijn mond namelijk open gevallen bij het lezen van je commentaar.
Ken je deze mensen op de één of andere manier of is je “analyse” ergens anders op gebaseerd.
Zelf lees ik gewoon een verhaal van een gezin dat iets verschrikkelijks meemaakt. Het schudden van een baby is vaak een daad van wanhoop als na nachten van slaapgebrek het gehuil van je baby door merg en been gaat. Het is maar de vraag of je in een dergelijk geval echt had kunnen weten dat je handelingen de dood tot gevolg hadden kunnen hebben. Dat is toch wel een vereiste voor doodslag als ik het goed heb.
Wat een flauwekulverhaal van ewsay, een groot rascistisch trollenbraaksel waar meer dan de helft van de wereldbevolking wordt uitgemaakt voor crimineel. moordend en misbruikend. Zoals de waard is ….
Het is heel vreemd dat ze inderdaad zo gefixeerd zijn op deze man. Ik ken deze man persoonlijk en ik weet hoe zorgzaam hij is voor zijn kinderen. Ik weet ook hoeveel verdriet hij heeft om zijn zoontje die is overleden. Het is nu 5 jaar geleden dat zijn zoontje is overleden en al 5 jaar wordt het hem achtervolgt. En ik vind het ook belachelijk dat het eerst 4 jaar stil is voordat ze verder gaan. Er is van deze man nu 4 jaar al van zijn leven afgepakt en nu hebben ze eis gedaan. Willen ze van deze man dan nog meer jaren gaan afpakken voor iets wat die niet heeft gedaan?
Het is heeft niet bij dezelfde rechtbank plaats gevonden.
Wat ik bijzonder naar zou vinden voor deze ouders is als de dood van Brian niet met opzet is gebeurd maar door een opeenstapeling van omstandigheden en handelingen is gekomen. Dat het niet iemand in het bijzonder te verwijten is. Bij Brian was al eerder sprake van bewustzijnsverlies waarvoor hij in het ziekenhuis heeft gelegen. Als je je kind zo slap ziet en het reageert nergens op dan ben je als ouder behoorlijk in paniek. Hoe probeer je een baby wakker te schudden? Brian is nog net geen twee maanden, zijn hoofjde zal continue ondersteund moeten worden bij het optillen, dragen, voeden, verplaatsen enz. Niet elke ouder is daar even attent op. Als dat niet goed gebeurd dan kan een kind daar ook hersenletsel van krijgen. Ik kan uit het verhaal niet opmaken of Brian in zijn wiegje lag of door vader is meegenomen naar het postkantoor. In en uit de maxicosi/reiswieg en tegelijkertijd aan het werk zijn, even vlug dit en dat. Dat hoeft geen probleem te zijn. Mart kan daar in aangeven hoe hij hoe hij dat deed. Dan wordt Bran gereanimeerd door een agent. (Hoe lastig om een polsslag bij een baby te vinden!) In die tijd was het in de EHBO gebruikelijk om de nek ver achterover te duwen om de luchtweg vrij te maken voor de beademing. Maar bij babys vraagt een reanimatie zon voorzichtigheid. Hoe goed bedoeld ook van de agent, je moet toch wat, kan ik me voorstellen dat dat ook kwetsuren aan Brian zijn hoofd heeft gebracht met alle paniek om het kindje te verplaatsen naar een hardere ondergrond (nodig voor de reanimatie) en de paniek van vader om het kindje wakker te krijgen. De deskundigen hebben vastgesteld dat het nekje en het hoofdje die ondersteuning niet heeft gehad. Wel dat het de doodsoorzaak is geweest. Kent de rechtbank daar een hogere waarde aan dan aan de verhalen van de betrokken mensen (ouders,de eerste agent ter plaatse, het verhoor enz) wat en hoe de dingen zijn gegaan? Een tijd geleden stond er iemand terecht die zijn ex bij de sjaal pakte en trok waarop de ex een hartaanval kreeg. Aan die hartaanval kon hij niets doen en daarom was het geen moord. Ik zie misschien daar meer opzet in dan bij Brian’s dood. Wat een enorm triest!
Dit wil niemand horen, of daar ga ik maar van uit.
In het vrijspraak-vonnis LJN: BC9249, Rechtbank Groningen, 18/630143-07 (promis) dd 10-04-2008, wordt de naam van forensisch deskundige Bilo meermalen vermeld. Deze kinderarts wordt in het algemeen nog steeds gezien als dé deskundige in Nederland op het gebied van kindermishandeling. In dienst van het NFI, bleek hij in die tijd en zelfs tot begin 2011 ook de enige kindermishandelings-expert van dat landelijk instituut te zijn.
In hetzelfde vrijspraak-vonnis dat ik aanhaalde, staat met heel veel woorden vermeld wat Rob Zijlstra hier ook beschreef: namelijk dat de Rechtbank kritiek heeft uitgeoefend op de verhoormethoden van de Groninger Politie bij het verhoren van “Mart”, de vader.
Nou wil het toeval dat vandaag in de NRC het volgende bericht verscheen:
http://www.nrc.nl/nieuws/2012/02/11/rechters-om-strafzaken-gehaald-vanwege-onderzoek-integriteit/
Wie m.b.v. bijvoorbeeld Google eens naar achtergronden en ontwikkelingen in dat andere “shaken baby syndrome” drama gaat zoeken, komt al gauw in een soort van wespennest terecht waar weer de naam Bilo een grote rol speelt. En niet per definitie – mijns inziens – een positieve, een goede rol. Daarnaast blijkt Bilo ook al jaren ziekelijk te zijn, en daardoor maar zeer beperkt beschikbaar.
Een leek kan zich eventueel afvragen of er een “link” zou kunnen bestaan tussen Brian’s eerdere ernstige gezondheidsklachten (die aan stuipen doen denken en daarmee aan neurologie en ‘kortsluitingsverschijnselen’ in de hersentjes) en een mogelijk nog grotere kwetsbaarheid van zijn koppie dan bij een gezond babietje van pas iets van 2 mnd oud al het geval is. Eén stap verder en je realiseert je dat ook jonge babies een zware hersenbloeding kunnen krijgen, zonder fysiek mishandeld te zijn. (Dat overkwam i/h ziekenhuis in 1968 een te vroeg geboren jongetje, dat 5 uur na zijn geboorte overleed).
Over het reanimeren. Ik heb dat zelf ook geleerd bij ehbo en reanimatie cursussen en herhalingsavonden. Wat je vooral bijblijft is het “pufje” slechts waarmee je een baby mag beademen. Maar als er in de paniek te krachtig beademd zou zijn, had dat m.i. kunnen leiden tot schade aan de longen, niet de hersenen. En het hartje probeer je weer op gang te brengen met twéé vingers, en niet meer kracht dan dat!
Wij oefenden afwisselend met de babypop hetzij ruggelings op een tafel, hetzij gewoon op schoot. Want juist bij het reanimeren van een baby komt het niet op kracht aan, integendeel.
Dus wat hebben we al met al in de zaak “Mart”?
Een Politie Groningen die ernstig op z’n vingers is getikt vanwege z’n verhoormethode. En een kindermishandelings-deskundige van het NFI die in verband gebracht wordt, in een andere zaak uit laat 2009, met het “sturen” van de verdenking richting de vriend van de moeder. En een tweede deskundige over wie het vonnis van 10-04-2008 echter vermeldt “Van Nieuwenhuizen is immers, anders dan Bilo, niet dé deskundige op het terrein van het shaken baby syndroom.”
~
Er was tientallen jaren lang een Britse kinderarts die bijkans wereldwijd werd erkend als dé expert op het gebied van het Münchhausen by Proxy-syndroom, Sir Samuel Roy Meadow. Totdat zijn faam in 2005 omsloeg, zijn naam geschrapt werd van het “tableau” van de General Medical Council, en heel wat rechtszaken in heel wat landen herzien moesten gaan worden.
Daarmee wil ik hier niet suggereren maar informeren.
Ben, heel laf, blij dat ik niet in de schoenen van rechters en officieren van justitie hoef te lopen. Wat zijn dit ontiegelijk pijnlijke zaken: de dood van babies, en daar dan een verdachte bij zoeken en over hem/haar een oordeel moeten vellen… En wat zijn ouders/verzorgers óók kwetsbaar eventueel, voor justitiële dwaling en dat soort dingen.
Wij oefenden afwisselend met de babypop
Lotus babypop. Voorzien van de electronica om de kracht van het beademen & hartmassage door de ehbo/reanimatie cursist/herhalings gediplomeerde, exact te meten. En eventueel direct te bekritiseren. Want dáár leerde je van…!
Zie oa http://www.ehboforum.nl/index.php?topic=4279.0
Want Nederlanders, en dat zal ongetwijfeld ook voor Nederlandse politieagenten gelden, worden niet voor Jan Joker opgeleid in het redden van hun van naasten, van welke leeftijd & inherente fysieke kwetsbaarheid dan ook…
Aan de andere kant …. Uit een onderzoek van TNO komt naar voren dat een op de twintig ouders zijn baby heeft geschud, geslagen of gesmoord. Dat percentage ligt in grote steden meer dan tweemaal hoger. Ik schrok daarvan. Van de schrik bekomen verbaast het me ook niet echt. Kort geleden was er weer een nieuw (amerikaans) onderzoek waarin een verband werd gevonden tussen kindermishandeling en het IQ. Kindermishandeling haalt vaker de media. Op anonieme nieuwsforums lees je zoveel reacties waarin “de pedagogische tik of schop” wordt vergoeilijkt. Zelf hebben die mensen in hun jeugd ook het nodige aan klappen gekregen en volgens hen zijn ze er niet minder van geworden en wisten ze als kind dat ze fout waren. Dat geldt dan ook voor hun kind. Het zijn dan geen incidenten, het gebeurt vaker om zo “gehoorzaamheid” af te dwingen, soms wel een paar keer per week. Het is een meerderheid die het een goed opvoedingsmiddel vindt, als het gebeurd met de vlakke hand op de billen, rug of op het hoofd/gezicht. En om het hardst wordt geroepen dat dat geen kindermishandeling is. Want dat zijn de botbreuken en de psychische mishandeling van een gemene ouder. Er is heel veel begrip voor ouders die hun beheersing verliezen door een dreinend, lastig brutaal kind. In hun ogen een legitiem excuus. En met baby’s is het 6 en 13 procent dat geschud, geslagen of gesmoord wordt. Voor mij onvoorstelbaar hoog. Hoe is het mogelijk dat er zovelen zijn die hun meest kostbaarst “bezit” iets aandoen.
http://nieuwsuur.nl/onderwerp/219307-voorlichtingsfilm-tegen-babyschudden.html
Oh nuance (nuances ?)
Heb er heel de dag al aan lopen denken. M’n baby dochter, eerste kind 1982 = nog een hoop gebrek aan ervaring, die als baby van een paar maanden op m’n 2-persoons bed ongeveer in het midden gelegd, terwijl ik nog geen meter bij haar vandaan met m’n rug naar haar toe m’n tanden stond te poetsen, zich aan het omdraaien is gegaan. Voor het eerst in haar jonge leventje. Ik hoorde opeens een “boem”, en daar lag ze. Zo’n 50 cm lager op de grond.
Niks ernstigs, Goddank.
Maar wat had me als moeder anno 2012 aangerekend en vervolgd kunnen worden, als die val wel tot iets geleid had waar ik – uit in-zorgzaamheid maar verder zonder alteveel medische kennis – acuut de dokter voor had gebeld?
Beste Mieke,
Het overkomt heel veel mensen dat een (jong) kind valt als ze het niet verwachten. Die schrik blijft je bij. Ik heb ook weleens met diep schaamrood de dokter gebeld omdat mijn dochtertje een vergeten toetje helemaal achterin de koelkast had gevonden, die drie weken over datum was, en daar lekker van liep te smikkelen. Niks aan de hand achteraf, ze is er niet eens een klein beetje misselijk van geweest. Ik denk dan ook dat als een kinderarts of huisarts een groot vermoeden heeft van opzettelijkheid cq. kindermishandeling dat dan in een zorgoverleg (o.a. hulpverlening, politie) wordt ingebracht om meer in kaart te krijgen van de huiselijke situatie. Bij een onnatuurlijke dood van een kind wordt dat natuurlijk sowieso door de politie opgepakt. Voor wat betreft het verhoor, het is een taak van de politie. En zeker vreselijk als daarin een grove verdenking berust. Stel je voor: een hoogbejaarde eigenwijze dame die de trap oploopt en plotsklaps licht in het hoofd wordt en achterover valt. Een val waaraan ze overlijdt. Haar man waar ze 60 jaar mee getrouwd was had dit keer niet in de gaten gehad dat ze de trap opklom, normaliter liep hij achter haar uit voorzorg. Daar ligt een intens verdriet en schuldgevoel. En ook zal de politie in zon geval een verhoor moeten afnemen om er zeker van te zijn dat er niet was geduwd. Dat lijkt me een rotklus!
Ondertussen verder gegoogled en ook een lijst gevonden van alle pasgeboren babylijkjes die in de afgelopen jaren zijn gevonden in Nederland. Het zijn niet altijd vaders die dader zijn. Het aantal babydodingen is niet te achterhalen omdat deze baby’s bij toeval gevonden zijn. Dan hou ik mijn hart vast wat een werkelijk aantal zou kunnen zijn.
In 2011: 2
in 2010: 12
in 2009: 3
in 2008: 4
in 2007: 5
enz.
De lijst is trouwens van het vondelingenluik, een alternatief voor een dreigende babydoding.
http://www.vondelingenluik.nl/vondeling-leggen-in-nederland/overzicht-van-vondelingen-en-babylijkjes.html
Rob vroeg zich al eens eerder af waarom kindermishandeling zo weinig voorkomt in de rechtzaal terwijl de cijfers aangeven dat het juist vaak gebeurt.
Hij dacht misschien wel dat het even geen prioriteit had.
Ik geef het antwoord: er wordt geen punt van gemaakt omdat bijna elke ouder zich er schuldig aan maakt of zich er schuldig bij voelt.
Ook rechters, Officieren, politie-agenten en rechtbankverslaggevers en reaguurders op dit blog.
Daarom.
Niemand wil zelf gestraft worden.
Nergens voor.
Als je aan iedereen vraagt of ze oorlog willen dan zeggen ze; ‘ nee’ .
Als je aan iedereen vraagt of ze vrede willen dan zegt iedereen: ‘ ja!’
En toch is er steeds weer oorlog..
ewsay@yahoo.com
Waar heb jij het over!!!!! kinderverkrachters? Dat zijn jullie mensen. westerse
landen daar gebeuren die dingen de kinder verkrachters zitten zelfs in de rechbanken als rechters want als een idiooot een kindje verkracht dan krijgen ze hier een taak straf
doe dat maar eens in buiten land gelijk word je afgemaakt niet door de rechters?? dan wel door de criminelen in de gevangenis
‘jullie mensen’???
‘De mensen in westerse landen’ ?
Ik schud meewarig mijn hoofd, tegelijk vervuld van gramschap over zo weinig kennis van de ‘eigen cultuur’ die Yilmazzzz kennelijk heeft.
Je hebt een geweldige mening.