Met de handen in de broekzakken, het kruis van die veel te grote broek tussen te knieën, sjokt Angelo de rechtszaal uit.
Als je hem zo nonchalant ziet gaan, zou je niet zeggen dat daar een volwassen man sjokt.
Maar hij is al 18 jaar en dan ben je, ook met jongensgezicht, volgens de wet geen kind meer.

Angelo is de jongste verdachten die dit jaar in zittingszaal 14 moest komen opdraven.
De straf die de officier van justitie zojuist tegen hem heeft geëist, is er een van een grote kerel: zes jaar de bak in.

Ik denk wel eens wanneer er weer een melding op de redactie binnenkomt van een gewapende overval: lezen die gasten dan geen kranten?
Vrees van niet.
Vrees dat ze niet lezen dat een gewapende overval qua buit meestal niets oplevert, maar dat de consequenties van het tegen de lamp lopen, gigantisch zijn.

Angelo is in 1993 geboren op Curaçao, kwam op een dag met zijn moeder naar Nederland, ging naar school en werd toen hij 16 jaar was uit huis geplaatst.
Op zijn negende had hij de nederwiet ontdekt.
Toen hij 12 jaar was begon hij het ook te roken, de laatste jaren tien tot twintig joints per dag, rapporteert de reclassering.
Zelf zegt hij dat het iets minder is.

Rechters: ‘Verslaafd?’
Angelo, wijs: ‘De ene dag wel, de andere dag niet.’

Hij had geen geld meer.
Wat hij wel had was ruzie met zijn moeder en daardoor geen dak boven het hoofd.
Er waren schulden bij de zorgverzekeraar.
In die omstandigheid leerde hij Ronnie kennen.
Bij hem mocht hij slapen.

Angelo, niet meer naar school, overdag niks te doen, keek een beetje op tegen de acht jaar oudere Ronnie en was tegelijkertijd ook wel een beetje bang voor hem.
Een slechte combinatie.
Ronnie had het bedacht, eerst bij wijze van grap.
Toen ze klaar waren met lachen, werd het ineens menens.

Op zaterdag15 oktober, tegen tien uur in de avond, knallen ze cafetaria Quick ’n Tasty binnen.
Angelo draagt een panty over zijn jongenshoofd en heeft een mes in de hand.
Ronnie gaat schuil achter een soort masker dat keepers tijdens ijshockeywedstrijden dragen.
In zijn hand een stroomstootwapen dat knettert.

Ze roepen: ‘Waar is de kassa?’
Ze willen ook het kleingeld.
Met 672 euro gaan ze er vandoor.
Een speurhond vindt in de omgeving de panty met haren en speeksel.

Met het geld waren ze naar de woning van Monique gerend.
Monique, 20 jaar, kennisje van Ronnie, wist dat ze zouden komen.
Ze verdelen de buit, Monique krijgt het kleingeld, zo’n honderd euro.
Tegen de rechters zeggen Angelo en Monique dat het zo is gegaan.
Ronnie zwijgt, want dat recht heeft hij.
In de krant staat die maandag dat de politie op zoek is naar twee onbekende mannen.

De overval smaakt naar meer.
Ruim twee weken later dendert Angelo cafetaria The Corner binnen.
Nu draagt hij het masker, Monique staat met een bivakmuts over haar blonde krullen bij de deur.
Het is de vierde keer in korte tijd dat deze zaak doelwit is van overvallers.
De buit: wederom 50 euro.
The Corner is tweede keus, want ze wilden die avond New York Pizza pakken.
Omdat het daar te druk was, besloten ze elders hun geluk te beproeven.

Ronnie zou meedoen, maar haakte op het allerlaatste moment af.
Hoofdpijn.
Rechters: ‘Is dat zo?”
Ronnie zwijgt.

Omdat de opbrengst tegenvalt – wat koop je nou voor 50 euro? – gaan ze de volgende dag nog een keer op pad.
Ditmaal naar cafetaria De Grote Beer.
De medewerker denkt eerst dat hij voor de gek wordt gehouden, maar het knetterende stroomstootwapen doet hem beseffen dat hij aan de beurt is.
De buit: 167 euro.

Monique zegt dat ze De Grote Beer samen met Angelo heeft gedaan en dat Ronnie wist dat ze dat gingen doen.
Ronnie zegt niks, Angelo ontkent.
Hij oppert dat Monique misschien iemand buitenschot wil houden.
Absoluut niet, zegt Monique als de rechters haar daar naar vragen.

De politie stelt vast dat bij de drie overvallen steeds hetzelfde zwart-wit geblokte masker opduikt.
De beelden van de beveiligingscamera’s worden op het politiekanaal van YouTube geplaatst.
De reacties stromen binnen.
Medewerkers van jeugdgevangenis Het Poortje herkennen Angelo, die zagen dat zo.
De naam van Ronnie wordt genoemd.
In december worden ze aangehouden.
Monique meldt zich een paar dagen later, niet vrijwillig, maar wel uit zichzelf.

In hun woningen worden masker, stroomstootwapen en bivakmuts gevonden.
Op de door de speurhond besnuffelde panty zit het dna van Angelo.
Uit telefoongegevens blijkt dat ze tijdens de overvallen in de buurt van de cafetaria’s waren.
Telefoons van tegenwoordig weten dat.

De zwijgende Ronnie hoort veertig maanden gevangenisstraf eisen.
De strafzaak van Monique wordt aangehouden omdat gedragsdeskundigen haar nog eens willen bevragen en beoordelen.
Jonge, blonde vrouwen met bivakmutsen op zijn ongebruikelijk in het overvalcircuit.

Angelo zegt dat het nooit zijn bedoeling is geweest mensen schrik aan te jagen.
Hij hoopt in de gevangenis van zijn onregelmatige softdrugsverslaving af te komen.
Dat gaat ‘ie in z’n uppie doen.
Lukt het niet, dan belt hij de hulpverlening wel.
Lijkt hem beter.
Dan sjokt hij weg met zes jaar boven het hoofd.

Zijn toekomst?
Angelo wil ICT’er worden.

Rob Zijlstra

extra
Beelden van de politie (rtvnoord)

.

UPDATE – 12 april 2012 – uitspraken
Angelo is veroordeeld tot 4 jaar celstraf. De overval op cafetaria De Grote Beer heeft hij volgens de wetten van de rechtbank niet gedaan: er is onvoldoende bewijs voor betrokkenheid. Voor die zaak is hij dus vrijgesproken, hetgeen 2 jaar in straf scheelt. Ook Ronnie is vrijgesproken voor de overval op De Grote Beer om dezelfde reden. Quick’n Tasty heeft hij wel gedaan en aan de overval op cafetaria The Corner is hij – als verstrekker van het masker en de teaser – medeplichtig. Zijn straf is overigens conform de eis: 40 maanden. Monique moet zoals gemeld nog terechtstaan.

UPDATE – 14 juni 2012 – monique
Tegen Monique is door het openbaar ministerie een gevangenisstraf van 30 maanden waarvan 10 voorwaardelijk geeist. Volgens deskundigen is ze verminderd toerekeningsvatbaar. Uitspraak in haar zaak is op 28 juni.

UPDATE – 28 juni 2012 – uitspraak
Monique is veroordeeld tot twee jaar celstraf waarvan de helft voorwaardelijk. Volgens de rechtbank is haar rol kleiner dan die van de mededaders en was zij niet de initiatiefnemer. Ook speelt mee dat Monique, vinden de rechters, onder grote psychische druk stond.

HET VONNIS – zodra beschikbaar