Vrouwe Justitia kent vele gezichten.
Ik schreef op deze plek wel over de Groninger Vrouwe Justitia. Zij staat als beeld in de hal van het gerechtsgebouw in Groningen.
Beetje wulps, beetje sexy, maar ook lief.
Het NOS-journaal en het journaal van RTL gebruiken haar al sinds jaar en dag als achtergrond wanneer er een justitie-of rechtbankkwestie aan de orde is.
Dat zij eigenlijk Diana is, de godin van de jacht, maakt niet uit.
.
Vorig jaar dook een heel andere Vrouwe Justitia op, ook als beeld, maar dan voor het kantoorgebouw van het openbaar ministerie in Groningen.
Van onze aanklagers.
Ze staat fier en gewapend op een sokkel aan de Paterswoldseweg.
Deze Vrouwe oogt doodeng.
Dit justitie-mens symboliseert kennelijk de nieuwe strengheid die de politiek van vandaag de dag voorstaat.
.
.
Vandaag dook een derde Vrouwe Justitia op, via de twitter (tweet) van strafrechtadvocaat Mathieu van Linde uit Groningen.
Hij meldt dat deze Vrouwe als schilderij de advocatenkamer van de rechtbank in Leeuwarden siert.
Zij is bij nadere beschouwing niet heel eng, maar ze is onmiskenbaar een potige tante waar je liever geen ruzie mee wilt hebben.
Een echte Friezin?
Is ze een Fries advocaten-grapke?
Of de ex van Grutte Pier?
Rob Zijlstra
(foto van de potige: Mathieu van Linde)
Ze is mooi. Maar ik begrijp het commentaar rond het schilderij niet. Wordt vrouwe justitia nu om haar brede dijen beoordeeld? Vast en zeker vanuit mannelijk perspectief bekeken. Toch is ze mooi. Ze is niet statisch, ze lijkt de stap over de rand te durven nemen. Qua symboliek zie ik naast de weegschaal ook dat ze uit het water stapt. Equivalent voor evenwicht in gevoelszaken, het beslissende zwaard komt er niet aan te pas. De weegschaal hangt op -laten we zeggen- onderbuikhoogte. Vind ik niet echt bij vrouwe justitia passen. Maar hoe dan ook, ze is transparant!