Loyd zit in trajecten en als het allemaal een beetje meezit, vliegt hij deze zomer terug naar Bonaire.
Dat wil hij graag, want Loyd wil zijn leven veranderen.
De gemeente Groningen heeft toestemming gegeven, want dat moet.

Wat ook licht geeft in het nevelige leven van de 34-jarige Loyd is dat hij zijn boetes allemaal heeft betaald.
Dat laatste is een voorwaarde, ook van de gemeente, om in aanmerking te kunnen komen voor het traject schuldsanering.

De reclassering – ook die doet een traject met Loyd – heeft de rechtbank dringend geadviseerd geen gevangenisstraf op te leggen.
Doet de rechtbank dat wel, dat gaan alle trajecten verloren.

Het is niet de eerste keer dat Loyd zich voor rechters in Groningen moet verantwoorden.
In juni 2010 moest hij dat – en dat was ook niet de eerste keer – in verband met een gewelddadige diefstal.
De officier van justitie wilde hem toen een jaar opsluiten, de rechtbank vond tien maanden voldoende.
Op Bonaire had hij ook al eens vastgezeten, toen hij nog jong was.

Kortom: Loyd weet hoe de trajecten lopen.

Bij de politie was via een informant uit het criminele milieu een tip binnengekomen dat een man die royaal dealt vanuit een woning in de binnenstad van Groningen een wapen heeft.
Met kogels.
De klikkende informant staat bekend als betrouwbaar (in de ogen van de politie dan) en daarom wordt besloten tot actie.
Er komt een inval.
Het wapen wordt in de woning gevonden in een zwarte rugtas.

En niet alleen dat.
Er worden plastic zakjes gevonden met daarin wit en bruin.
Cocaïne en heroïne.
Een digitaal weegschaaltje.
Drie mobiele telefoons.
Cafeïne.
Een schietpen (dat is een pen waarmee je kunt schieten).
Een bivakmuts.
Een masker (type scream).

Dat riekt naar dealen.
Met telefoons worden afspraken gemaakt, met weegschaaltjes worden drugs eerst gewogen en vervolgens per gram verkocht.
Cafeïne wordt gebruikt als versnijdingsmiddel, dan verkoop je minder voor meer.
Ook een bivakmuts in combinatie met zo’n masker kan bedenkelijk zijn.
Met die combinatie zijn in Groningen gewapende overvallen gepleegd.

Kortom: hoe gaat Loyd zich hier uit redden?

Hij zegt dat hij brommer rijdt.
En dat het hier in de winter koud is.
Zo’n bivakmuts onder de helm is dan heel aangenaam.
Het masker is voor carnaval.

Hij had een brommer gerepareerd.
De eigenaar had geen geld, maar wel een schietpen.
Die kreeg hij als onderpand.
Later zou hij dan geld krijgen en de pen teruggeven.

Het wapen in de rugtas had hij gekocht vanwege zijn eigen veiligheid.
Er is een vriend van hem doodgeschoten en in verbanden werd zijn naam genoemd.
Vandaar.

Cafeïne?
‘Neee.’

De drugs?
‘Ja.’

Loyd vertelt dat hij vanwege persoonlijke problemen een beetje gebruikt.
Volgens de officier van justitie is er 7,2 gram in beslag genomen.
Loyd reageert, bijna verontwaardigd: ‘Er was meer. Er was 40 gram.’
Hij had vijftig gram gekocht, daarvan tien gebruikt in drie maanden tijd.

De rechters merken op dat vijftig gram harddrugs wel heel veel is voor eigen gebruik.
Loyd knikt.
Hij had het gekocht bij een coffeeshop (‘nee, niet in de coffeeshop’) met zijn vakantiegeld, zo’n 1000 euro.
Dacht: dan kan ik een jaar vooruit.

De rechters zeggen dat 1000 euro voor 50 gram harddrugs geen geld is.
Dat lijkt meer op een prijs voor de tussenhandel.
Loyd: ‘Nee.’
Rechters: ‘Sinterklaas bestaat.’

Een diepe zucht ontsnapt aan de mond van de officier van justitie.
Zij zegt: ‘Ik zie aanwijzingen voor dealen, maar bewijzen kan ik het niet. Ik vorder op dit punt vrijspraak. Wat ik wel kan bewijzen zijn de drugs en de wapens die hij in bezit heeft gehad. Die zijn gevonden en verdachte heeft hierover een bekentenis afgelegd.’

De officier van justitie wil Loyd zo gezond mogelijk laten vertrekken naar Bonaire.
Loyd moet meewerken aan een klinische observatie opdat een diagnose gesteld kan worden van zijn problematiek.
Wanneer er een behandeling wordt voorgesteld voor zijn persoonlijke problemen en zijn kleine verslaving, dan moet hij daar aan meewerken.
Doet hij dat niet dan wacht hem acht maanden celstraf.
Doet hij dat wel, dan hoeft hij alleen maar 240 uur te werken.

Als je al die trajecten bij elkaar optelt is Loyd in z’n eentje een heel project.
Maar misschien dat het helpt

Rob Zijlstra

UPDATE – 28 januari 2013 – uitspraak
Niet bewezen kan worden dat Loyd zich schuldig heeft gemaakt aan drugshandel. Er zijn  in zijn woning geen dealer indicaties aangetroffen, zoals dat heet. Geen grote  geldbedragen bijvoorbeeld. Ook bevat het dossier geen verklaringen van gebruikers, van mensen die verklaren bij Loyd drugs te hebben gekocht. Blijft over: drugsbezit. En wapenbezit (de schietpen). Gevolgen van de straf heeft dit niet: 240 uur werken en 8 maanden voorwaardelijke celstraf. Een minder vergrijp, maar een straf conform de eis dus.Nadat Loyd zijn werkstraf heeft voltooid mag hij naar Bonaire.

het vonnis zodra gepubliceerd

.