Lamin is een grote man van 38 jaar.
Stapje voor stapje komt hij de rechtszaal binnen.
Zijn lichaam trilt niet, maar schudt onophoudelijk.
Hevig en altijd.

Een functionele tremor, heet dat en het is akelig om te zien.
Hij is niet zenuwachtig, maar bang, ontzettend bang.
Want overal loert het gevaar, ook in de rechtszaal.
Lamin ziet dingen die er niet zijn, maar is vooral bang voor de mannen uit bush, de mannen die in zijn bijzijn zijn ouders op gruwelijke wijze afslachtten, de mannen ook die hem ’s nachts opzoeken om hem te vermoorden.

Lamin komt de rechtszaal binnen omdat hij wordt verdacht van een poging tot doodslag.

Heel lang zullen we waarschijnlijk geen last meer hebben van deze man die volgens de medici chronisch psychotisch is.
Hij moet het land uit, want een verblijfsvergunning zit er voor hem niet in.
Tegen de uitzetting loopt momenteel een procedure bij de Raad van State, maar veel kans lijkt hij niet te maken.
Nog even en hij is sowieso strafbaar.

De rechters vatten zijn huidige toestand op basis van de rapporten die ze hebben gelezen kort samen: ‘U heeft vreselijke dingen meegemaakt, hartverscheurende dingen. Daardoor bent u ernstig getraumatiseerd. Dat staat wel vast. En omdat u altijd bang bent, komt u niet los van uw trauma’s. De onzekerheid over lopende procedures maken het er niet beter op. Eigenlijk bent u een gehandicapte man.’

Lamin woonde in Haren, in de noodopvang van de stichting Inlia, de organisatie die zich inzet voor asielzoekers in nood.
Mensen die Lamin kennen noemen hem Police, omdat zijn vader in Freetown, Sierra Leone, politieman was. Nadat zijn ouders dood waren gemaakt, belandde hij bij het rebellenleger, wist te ontsnappen en kwam via de Verenigde Naties (VN) in Nederland terecht.
Maar de immigratie- en naturalisatiedienst (IND) gelooft zijn verhaal niet, de dienst zegt dat Lamin misschien wel uit Nigeria komt en niet uit Sierra Leone.
En omdat de dienst hem niet gelooft, moet hij weg.

Vorig jaar, in Haren, in de noodopvang, zou Lamin iets hebben gezegd over een van de vrouwen van een kennis, over een van de twee vrouwen van die kennis.
Die kennis pikte dat niet en wilde er over praten.
In zijn hand had de kennis een leren riem en wel zo dat hij met de gesp kon slaan.
Lamin had een mes in zijn hand, en sneed zijn kennis daarmee in het voorhoofd.

Poging tot doodslag kan wettig en overtuigend worden bewezen, zegt de officier van justitie, maar verdachte is geen strafbare dader.
Hij werd aangevallen met een riem en verdedigde zich.
Er was sprake van een hevige gemoedstoestand.
Noodweerexces.
De wet zegt dat je dan geen straf kunt krijgen, omdat het misdrijf je redelijkerwijs niet toegerekend kan worden.

Lamin zit al 182 dagen in de gevangenis en moet met zo’n strafeis (geen straf) eigenlijk onmiddellijk naar huis.
Maar Lamin heeft geen huis, geen noodopvang meer, wat hij heeft is niks.
Nou ja, hij heeft zijn uitzichtloze procedures, de altijd dreigende vreemdelingendetentie en zijn helse angsten voor de mannen die er niet zijn uit het land waarnaar hij moet terugkeren.

Rob Zijlstra

.

UPDATE – 27 mei 2013 – uitspraak
De rechtbank acht Lamin schuldig aan een poging tot doodslag en acht hem anders dan het Openbaar Ministerie ook strafbaar. Dus geen ontslag van alle rechtsvervolging, maar een gevangenisstraf van 10 maanden. Van noodweer is geen sprake. Het is waar dat Lamin werd aangevallen – een ogenblikkelijke wederrechtelijke aanranding – maar het latere slachtoffer stopte en liep vervolgens weg. Verdachte is toen achter hem aangelopen met in zijn hand een mes waarmee hij een stekende beweging heeft gemaakt.   Op dat moment is er geen sprake meer van een aanval. Hij heeft dat bewust meegemaakt, dus van een hevige gemoedsbeweging is geen sprake. Daarmee vervalt ook het beroep op noodweerexces. In het vonnis is niets opgenomen over de lichamelijke toestand van Lamin.

– de rechtbank heeft het vonnis niet gepubliceerd

• noodweerexces