Zittingszaal 14 is een heel bijzondere rechtszaal.
Het is misschien wel de enige rechtszaal in de wereld van de rechtsstaten waar de stem van de verdachte niet gehoord kan worden.
Letterlijk niet.
Het geluid in zittingszaal 14 is zo beroerd dat het inmiddels is verheven tot een urgent probleem bij het gerechtsbestuur van de rechtbank Noord-Nederland.
Dat zegt de woordvoerster.
Het probleem bestaat al geruime tijd en is groter geworden nadat zittingszaal 14 begin dit jaar is gemoderniseerd.
Alles is vernieuwd, de tafels/bureaus zijn voorzien van ingebouwde beeldschermen en een boel technisch vernuft.
De tafel van de officier van justitie kan wel twee meter de lucht in.
Alles wordt aangestuurd door een oogstrelend iPad-achtig kastje.
Sinds de vernieuwde rechtszaal in gebruik is genomen, is het geluid nog nooit zo slecht geweest.
De rechters die er moeten werken weten dat inmiddels.
Voortdurend sporen ze verdachten aan goed in de microfoon te spreken.
Helpen doet dat niet of nauwelijks.
U moet even de setting in acht nemen.
De rechters kijken de zaal in en zijn prima te verstaan.
De verdachten en hun advocaten zitten met de rug naar de zaal.
Hun stemmen komen uit kleine ingebouwde speakers in de bureautafels van de rechters.
Die stemmen bereiken perstafel noch publieke tribune.
Ook advocaten zijn soms niet te volgen, wat ze ook zeggen.
Er wordt veel over geklaagd
Afgelopen maandag geldt als absoluut dieptepunt.
De strafzaak rond de man en de vrouw die worden verdacht van brandstichting in Winschoten duurde vijf uur.
De twee verdachten waren vijf uur lang onverstaanbaar.
Dat de strafzaak nog enigszins was te volgen kwam omdat de rechters de antwoorden die de verdachten gaven steeds herhaalden.
De zitting duurde uren langer dan was gepland.
Er is – zegt de woordvoerster – inmiddels onderzoek gedaan.
Met de geluidsinstallatie is niks mis, beweert dat onderzoek.
Het ligt aan de akoestiek van de zaal.
Het probleem is daarmee bouwkundig van aard en zodoende nog ernstiger.
De woordvoerster zegt dat het hoog op de agenda staat.
Dat de rechtbank grote waarde hecht aan openbaarheid die ook hoorbaar is.
Dat dit probleem gewoon opgelost moet worden.
Niks mis met de geluidsinstallatie
Het ligt plots aan de akoestiek.
Het zal.
De woordvoerster heeft gezegd dat zittingszaal 14 voorlopig gewoon in gebruik blijft.
Nu is het recht een traag ding.
Grote kans dus dat de grootste rechtszaal in Groningen nog wel een tijdje heel bijzonder blijft.
Rob Zijlstra
• akoestiek (zaalakoestiek)
zittingszaal 14 | 2004 - 2022 
Pingback: Warner en Wendy | ZITTINGSZAAL 14
Misschien is, net als met de landelijke bezuinigingen op OM en Rechtspraak, de hoorbaarheid tijdens openbare rechtszaken een landelijk probleem.
Ik woonde in A’dam eind juni/begin juli de zittingsdagen bij in deze zaak, waar ik behoorlijk nauw bij betrokken was geraakt over de jaren:
http://www.politie.nl/nieuws/2013/juni/26/03-1-juli-2013-debriefing-burgerrechercheurs-brandstichtingen-laren-blaricum.html
Eerste zittingsdag op de publieke tribune: een sowieso slecht verstaanbaar geluid, en bij herhaling de voorzitter van de rechtbank met handgebaren moeten laten wijzen op het niet-openstaan van relevante microfoons. Er waren 3 actieve rechters, een OvJ, een advocate en een verdachte die eerste dag. Maar er konden maar 3 microfoons tegelijkertijd actief zijn.
Dat klemde destemeer omdat op die 1e zittingsdag ’s middags een compilatie werd uitgezonden (video opnamen) van de verhoren van de verdachte uit mei 2012. Die waren uiterst relevant, gezien de eerdere qualificatie van diens verdediging bij een regiezitting van “Zaanse verhoormethoden”.
Van intimidaties, misleiding, Zaanse verhoormethoden is volstrekt geen sprake geweest. Maar dat weet ik vooral alleen dankzij de krant (de Gooi en Eemlander, HDC Media) wier journalist niet op de publieke tribune had hoeven plaatsnemen. Want ter zitting was het videogeluid van die verhoren op de publieke tribune nagenoeg 100% onverstaanbaar, ruim anderhalf uur lang. (Ik heb jarenlang in de popmuziek gewerkt, en weet dus wel het e.e.a. over geluid, decibels, verstaanbaarheid, trucjes om de ruis of het gepiep weg te filteren door je vingers in je oren te stoppen, slechte acoustiek omzeilen e.d.).
De tweede zittingsdag werd overgeslagen omdat de 1e zo vlot verlopen was. Toen kwam op ma. 1 juli de geagendeerde 3e zittingsdag. Samen met een gepensioneerd Amsterdams journalist, bleek ik de enige die toegang verleend kreeg tot de publieke tribune. Maar het duurde ruim 10 minuten voordat wij de trap naar boven op konden klimmen, want voor de sleutel naar de publieke tribune van de Stheemanzaal moest eerst nog een bode worden opgetrommeld. Dat duurde lang. Zó lang dat wij als publiek totaal gemist hebben dat per abuis eerst de verkeerde verdachte voor die meervoudige strafkamer die ochtend werd voorgeleid. Dat las ik later in de krant en bij RTV Noord Holland, wier journalisten wel gewoon in de zaal op de begane grond hadden mogen plaatsnemen.
Kennelijk toch iets geleerd hebbend van mijn veelvuldige gebarentaal achter glas met de bewakers begane grond van de donderdag daarvoor (1e zittingsdag) omtrent 100% onhoorbaarheid van wat ter zitting gezegd werd, was de voorzitter van de rechtbank die maandag zelf veel aktiever in het erop toezien dat iedereen die z’n zegje deed, dat ook duidelijk voor een openstaande microfoon deed. Dat gaf nog even wat gedoe, want die maandag was ook een deskundige van de Politieacademie lang aan het woord op verzoek van de OvJ over de gehanteerde verhoormethode, En dat was duidelijk niet naar de zin van de verdediging die een extra advocaat had meegebracht, een man dit keer, om met name de deskundige de grond in te trappen. Ergo: 2 extra microfoons die actief moesten zijn.
Ik heb er voor m’n vertrek die late maandagmiddag de bode op aangesproken, d.w.z. ik heb haar erover gevraagd. Waarom de publieke tribune van i.i.g. de Stheemanzaal aan de Parnassusweg in Amsterdam zo’n stiefkind is als er zittingen gaande zijn. Haar reactie: het speet haar, maar het was niet anders. “Het was een al lang bestaand probleem in de Rechtbank van Amsterdam: de in alle opzichten slecht functionerende geluidsinstallaties daar”.