Ben werkt keihard, zo’n 75 uren in een week en dat doet hij met veel plezier, want de frituur is zijn lust en zijn leven. Hij heeft, al zegt hij het zelf, leuke medewerkers en hij organiseert ook van alles. Dat doet hij niet lukraak of zo, maar vanuit een visie. Tegen de rechters: ‘Ik heb een formule op de zaak zitten.’
Het enthousiasme waarmee hij over zijn werk praat steekt schril af bij de toon die hij aanslaat als het over dat andere gaat.
Ook wel logisch misschien, want wie nou geeft graag publiekelijk toe opgewonden te geraken van volwassen vrouwen die seks hebben met paarden en honden?
Om over de foto’s en films waarop kleine kinderen door volwassen mannen worden verkracht nog maar te zwijgen.
Ben, berouwvol: ‘Het had niet mogen gebeuren.’
Rechters: ‘Hoe kwam u er aan?’
Ben: ‘Nou gewoon…’
Hij zegt dat hij niet lekker in zijn vel zat.
Dat kwam door haar, zijn partner, de moeder van zijn dochter.
Zegt: ‘We hadden steeds ruzie. Zij liep steeds weg en dan werd ik steeds kwader.’
Dat mondde uit in huiselijk geweld en daarna in therapie.
In de rechtszaal ontpopt Ben zich nu als zijn eigen psychiater.
Hij vertelt: ‘Ik wilde leven als een goed mens. Ik wilde met mezelf in het reine komen. Daarom heb ik het verteld. Alleen kwam ik er niet uit. Aan de therapeute heb ik verteld dat ik bezig was met kinderporno. Dat was een uiting van frustratie.’
Rechters: ‘En de dieren?’
Ben: ‘Zelfde verhaal, zelfde frustratie.’
Rechters: ‘Om uw frustratie een plek te geven maakte u er een misdrijf van.’
Ben herhaalt het nog maar een keer: ‘Het had niet mogen gebeuren.’
Het ziet er niet best voor hem uit.
In 2001 is hij veroordeeld wegens ontucht met minderjarigen.
Dat had hem een jaar celstraf opgeleverd.
De officier van justitie vraagt aan Ben of hij zich realiseert dat hij opnieuw gevangenisstraf kan krijgen?
Ben krimpt ineen en mompelt: ‘Dat behoort tot de mogelijkheden, ja.’
Officier van justitie: ‘Wat betekent dat voor u?’
Ben, wat een ellende: ‘Dan ben ik bang dat ik de zaak kwijt zal raken.’
De officier van justitie zegt dat ze de feiten kan bewijzen.
Zegt dat het feiten zijn dat op de computer van Ben kinderporno en dierenporno is aangetroffen.
Dat niet alleen kinderen, maar ook dieren moet worden beschermd tegen dit soort misbruik.
Komt bij, zegt de aanklaagster, het is ook een misdaad tegen de zeden: ‘Wij willen dit gedrag niet.’
Misschien denkt Ben nu wel dat hij een bordje zal moeten maken, voor aan de deur.
‘Wegens omstandigheden gesloten.’
De officier van justitie zegt dat ze op grond van de richtlijnen wel 480 dagen celstraf kan eisen. En dat Ben eerder voor een zedenzaak is veroordeeld. Dat er grote zorgen zijn.
Ben’s gedachten: ’t zwartste scenario, einde oefening.
De officier van justitie: ‘Of moet Ben een kans krijgen om zijn leven op de rit te houden?’
Ben kijkt op: ‘?’
De officier van justitie: ‘Ik sla door naar dat laatste. De wetgever verplicht mij een gevangenisstraf op te leggen. Daarom eis ik één dag onvoorwaardelijke celstraf, acht maanden voorwaardelijke celstraf en een forse taakstraf van 200 uur met een proeftijd van vijf jaar.’
Ben recht de rug, kijkt naar zijn advocaat en denkt vast iets als: hier had ik niet op gerekend.
De officier van justitie is nog niet helemaal klaar.
Aan het voorwaardelijke deel wil ze een bijzondere voorwaarde gekoppeld zien.
Vijf jaar lang mag de politie onaangekondigd bij Ben thuis op bezoek komen om de computers te controleren op ranzigheid.
Een controle op internetgedrag.
Werkt hij daar niet aan mee, dan zal justitie hem met die acht maanden voorwaardelijke celstraf om de oren slaan.
De advocaat van Ben kan zich in grote lijnen vinden in de keuzes van de officier van justitie, maar vindt de onaangekondigde huisbezoeken door de politie te veel van het goede: ‘Er bestaan toch ook filters?’
Rob Zijlstra
uitspraak op 5 september
zittingszaal 14 | 2004 - 2022 
Ongelooflijk dat zo’n viezerik hier weer mee weg komt.
Officier officier toch !!
Netjes gekeken of meneer z’n verhaal rondom zijn eigen zaak wel bestond of überhaupt wel winstgevend is…?? Staan er banen op het spel of door een faillissement worden er tonnen schuld niet betaald aan crediteuren of belastingen ??
Nee gewoon een leugen
Ik denk dat de overweging is dat er enerzijds de druk uit de maatschappij is voor hogere straffen, met name in zedenzaken, terwijl anderzijds academisch geschoolde juristen ook nuances maken die de maatschappij niet maakt.
Als we iemand in de gevangenis zetten en hij raakt zijn onderneming en bezit kwijt, zal hij het gevoel hebben dat hij niks meer te verliezen heeft. Temeer daar de meeste bazen ook niet graag iemand aannemen die in de petoet heeft gezeten. En mensen die niets te verliezen hebben zullen sneller geneigd zijn opnieuw delicten te plegen. Zedendelinquenten trekken zich uit de maatschappij terug en zullen daarom minder sociale remmingen ervaren en wellicht opnieuw in de fout gaan.
Daarom kan ik wel begrijpen dat bij kinderporno een werkstraf wordt opgelegd gecombineerd met een voorwaardelijke straf. De veroordeelde krijgt een tik op de vingers en zal daarvan zo schrikken dat hij het niet meer zal doen. Hardnekkige recidivisten zoals Ad van de Berg die zelfs meent een politieke martelaar te zijn, ja, die krijgen natuurlijk wel die onvoorwaardelijke celstraf.
Er wordt er wellicht minder hard gestraft maar dan is de kans dat er opnieuw een kind wordt misbruikt stukken kleiner.
Verschrikkelijk! Het recht is erg krom. Het lijkt er bijna op dat deze man een beetje beseft wat hij doet en dan zegt de rechter dat het wel meevalt ! denken ze nou echt dat ze deze informatie op zijn computer kunnen vinden? de mensen die zich hier mee bezig houden weten heel goed hoe dit moet en zijn niet zo dom om nogmaals betrapt te worden! ik zeg opsluiten!! arme kinderen, niemand die hen beschermt
OK we sluiten hem op en over een paar jaar komt hij vrij. Blut, failliet, geen onderneming. Hij gaat naar het CWI en zoekt op werk.nl en telkens loopt hij tegen het gat in zijn cv aan. U zat in de petoet? Kinderporno? Wij willen geen pedo’s in ons nette bedrijf. Afwijzing. Afwijzing. En nog een afwijzing. CWI kan niks meer voor hem doen, uitzendbureau’s trekken hun handen van hem af.
Vervolgens krijgt hij een uitkering. Hij zit thuis. Verveelt zich. Gaat roken, drinken, verwaarloost zichzelf. Misschien is er vlakbij een school. Of een creche. Misschien ziet hij een meisje iedere dag alleen naar huis lopen. De verleiding wordt iedere dag sterker. Niks ter afleiding want hij heeft toch geen baan. Hij begint bij de school rond te hangen. Hij weet dat misbruik kan leiden tot nog een arrestate en veroordeling maar wat heeft hij te verliezen? De hele dag thuis stilzitten komt bijna op hetzelfde neer. En misschien komt hij wel tot de conclusie dat hij moet voorkomen dat ze nadien haar mond opendoet. Door haar het zwijgen op te leggen.
En op een dag als ze alleen naar huis loopt en er is niemand in de buurt…. Ik maak dit horrorverhaal niet af. Straf dient vergelding maar mensen worden meestal niet beter van een gevangenisstraf.
Of wil je hem voor altijd opsluiten? Dan moeten we toch wel tienduizenden extra cellen bijbouwen. En wie gaat dat betalen?