politieonderzoek na overval avondwinkel hoogezand – – foto: dvhn

Op 25 maart 2011 wordt in Hoogezand een avondwinkel overvallen.
Het gaat er heftig aan toe.
Een van de eigenaren verzet zich en wordt neergeschoten.
Hij wordt door twee kogels geraakt.
De man raakt levensgevaarlijk gewond, maar zal het dankzij medisch ingrijpen overleven.

In april en mei 2011 worden twee mannen aangehouden als verdachten.
Er zijn verklaringen van getuigen die naar de twee wijzen.
Er is een dna-match die niets bewijst, maar wel bijdraagt aan de verdenkingen.
Het slachtoffer meent een van de overvallers te herkennen als een klant.

In november 2011 staan de twee verdachten voor de rechter.
De feiten worden besproken, de verdachten ontkennen.
De door het Openbaar Ministerie opgeroepen getuige komt niet opdagen.

De getuigen die belastende verklaringen afleggen, praten onzin, zeggen de verdachten.
Dat zeggen ze ook tegen elkaar in een afgeluisterd telefoongesprek.
De een zegt: ‘Mensen praten poep.’
De ander: ‘We worden er ingeluisd.’

Er zouden twee groepen zijn die elkaar naar leven staan.
De verdachten behoren tot de ene groep, getuigen tot de andere.
Het slachtoffer mag de rechtbank toespreken en vertelt hoe hij voor zijn leven vreesde, en hoe bang hij en zijn ouders – de eigenaren van de avondwinkel – zijn geweest: ‘we werden gek van angst.’
De toenmalige burgemeester van Hoogezand had om extra politie gevraagd.

De rechtbank vindt dat de getuige die niet is komen opdagen, alsnog moet worden gehoord.
De strafzaak moet daarom worden onderbroken.
De advocaten van de twee verdachten vinden dat goed, mits hun cliënten de gevangenis mogen verlaten om het vervolg van het proces in vrijheid af te wachten.
Het is immers niet de schuld van de verdachten dat het proces vertraging oploopt.

De officier van justitie zegt er niet over te piekeren de twee op vrije voeten te stellen.
Geschokte rechtsorde, ernstige bezwaren.
De rechters denken daar anders over.
V. en P. mogen per direct naar huis: ze blijven verdachten, maar de voorlopig hechtenis wordt opgeheven.
Het proces zal over een paar maanden worden voortgezet.

Niet.
Het wordt stil en inmiddels zijn er 23 maanden verstreken.

In maart 2012 laat een van de verdachten nog wel even van zich horen.
Hij is betrokken bij een gewelddadige beroving in een park in Hoogezand.
In juli 2012 werd hij voor die zaak veroordeeld tot twee jaar celstraf waarvan een half jaar voorwaardelijk.

Het Openbaar Ministerie in Groningen zegt dat de getuige die in november 2011 niet kwam opdagen vorig jaar is gehoord en dat de resultaten van haar verhoor in januari 2013 op papier zijn gezet.
Een woordvoerster: ‘De zaak ligt inmiddels klaar om ingeboekt te worden bij de rechtbank.’

Het Openbaar Ministerie zegt dat de zaak niet is vergeten.
Waarom het zo lang duurt zegt het Openbaar Ministerie niet te kunnen zeggen.
Waarom ze dat niet kunnen zeggen, kunnen ze ook niet zeggen.

De officier van justitie zal tijdens het vervolg van de zaak – ergens in de toekomst – vast en zeker tekst en uitleg geven.
Dat de zaak met grote voortvarendheid is aangepakt, maar dat er halverwege kennelijk iets is gebeurd waardoor we nu pas hier staan zoals we nu pas hier staan.
Er gebeuren wel gekkere dingen bij het Openbaar Ministerie.

Rob Zijlstra

dagblad van het noorden – vandaag

UPDATE – 25 oktober 2013 – geen Gronings probleem
Langzaam maar zeker dringen de problemen ook tot de rest van het land door. Soms (vaak) zijn problemen pas problemen op het moment de landelijke media gaan publiceren
>>> strafprocessen liggen stil