De Marumer zwembadmoord, de moord op de 40-jarige Jan Elzinga, lijkt hoewel het motief onduidelijk is gebleven, opgelost.
Er zijn twee mannen veroordeeld van wie er eentje zegt de schutter te zijn.
De rechtbank gelooft hem.

Hij – Pascal E. – kreeg vorige maand 15 jaar celstraf.
De tweede man – Willem P. – is veroordeeld tot 18 jaar gevangenisstraf.
Hij ontkent dan wel zwijgt, heeft geen alibi en de rechtbank ziet voldoende bewijs voor zijn schuld.

En toch klopt er iets niet.

Naast de opgelegde gevangenisstraffen claimde het Openbaar Ministerie (OM) het geld dat de twee mannen met de moord zouden hebben verdiend: ieder 15.000 euro.
De ontnemingsvorderingen (misdaad mag niet lonen) zijn nu ook door de rechtbank toegekend.

Pascal E. zegt op 10 juli 2012 de trekker te hebben overgehaald omdat hij in financiële nood zat.
Van Willem P. heeft hij 14.700 euro ontvangen.
De rechtbank gelooft dat.
Een deel van het geld (2.400 euro) is bij hem thuis aangetroffen.
Van een ander deel (2.800) kocht hij kort na de moord een auto.
Die is in beslag genomen.
De rechtbank oordeelde dat hij 9.500 euro – het restant – moet afdragen.

‘Willem had een klus voor mij waarmee ik geld kon verdienen. De klus zou mij eerst 20.000 euro opleveren en tien voor Willem. Omdat Willem is meegegaan met de auto wed het 15.000 euro. Daarna ging benzinegeld en dergelijke er nog af. Na vijf vijf dagen tot een week na de moord kwam Willem bij mij langs en toe gaf hij mij de helft van het geld. Dat was 14.700 euro volgens mij want er moest dit en dat nog af. Ik heb mijn schulden hiervan gedeeltelijk betaald, de huurt tot januari 2013 en ik ben er van op vakantie geweest.’
bron: proces-verbaal van verklaring van Pascal E., afgelegd op 30 augustus 2012 , op genomen in het vonnis van de rechtbank

Willem P. wordt beschouwd als de opdrachtgever, de initiator en het meesterbrein achter de moord.
Ook hij moet zijn ‘loon’ afdragen: 15.000 euro.
In het vonnis van de ontneming schrijft de rechtbank ‘…dat het aannemelijk is geworden dat veroordeelde 15.000 euro heeft ontvangen voor het plegen van de moord.’

Van wie heeft Willem P. als opdrachtgever dat geld ontvangen?
Niet van zichzelf, want dan was het geen winst.
De rechters gaan er vanuit dat Willem P. ook is betaald.
Hij is dan niet alleen opdrachtgever maar ook een tussenpersoon.

De rechtbank komt daarom tot het oordeel dat veroordeelde door middel van het begaan van het feit (het medeplegen van moord) een voordeel als bedoeld in artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht heeft genoten en dat dit voordeel moet worden geschat op 15.000 euro. De rechtbank zal dit bedrag ook vaststellen.’
bron: vonnis rechtbank

Uiteraard heeft het Openbaar Ministerie dit ook vastgesteld.
Een woordvoerster laat desgevraagd weten dat er onderzoek naar is gedaan en dat dat onderzoek niets heeft opgeleverd.

Eerder zijn de partner en zwager van Jan Elzinga als verdachten aangehouden als zijnde diegenen die de opdracht zouden hebben gegeven tot de moord.
Dit is ook wat Pascal E. steeds heeft verklaard.
Hij zegt niet beter te weten dan dat dat de waarheid is.
De man die hij moest doodschieten mishandelde zijn vrouw en daarom moest hij dood.

Bewijs hiervoor is er echter niet.
Partner en zwager werden in december 2012 aangehouden.
Sinds april 2013 worden zij niet meer als verdachten beschouwd.

Mocht de rechtbank in Groningen het bij het juiste eind hebben, dus dat Willem P. 15.000 euro heeft ontvangen, dan is er maar een conclusie mogelijk: de zwembadmoord van Marum is niet opgelost, een derde betrokkene loopt vrij rond.

Rob Zijlstra

extra
Pascal E. en Willem P. werden conform de eisen veroordeeld.
Beide gaan in hoger beroep.
E. omdat hij de opgelegde straf te hoog vindt.
P. omdat hij zegt onschuldig te zijn.

• vonnis ontneming Pascal E.
• vonnis ontneming Willem P.

• rechtbankverslag  (27 september 2013)