blogwebbel
Na een lezing over misdaad en straf in hotel Braams in Gieten ben ik zojuist veilig thuis teruggekeerd in het aardbevingsgebied van Noord-Groningen.
Ik geef met regelmaat en met veel plezier lezingen.
Ik heb wel eens gezegd (of geroepen) dat alle journalisten moeten twitteren.
Nu vind ik dat alle journalisten die twitteren (over hun kunde), ook lezingen zouden moeten geven.
Het snelle vluchtige heel de wereld in aan de ene kant.
Het trage woord in een zaaltje ergens met 40 of 60 luisterende mensen aan de andere kant.
Dus 140 eenzijdige tekens tegen twee uur praten, luisteren, vragen en antwoorden.
Daartussen zit alles wat journalistiek mag heten.
Wat opvalt tijdens die lezingen – of dat nou in Gieten, Emmen, Groningen, Delfzijl of in de gevangenis van Ter Apel is – veel mensen die wel heel geïnteresseerd zijn hebben geen flauw idee van hoe een en ander in elkaar steekt.
Voorbeelden.
Veel mensen waar dan ook denken nog altijd dat een levenslange gevangenisstraf tijdig is, dat levenslang na 15 of 20 jaar of zo voorbij is. Wanneer ik vertel dat levenslang opsluiting tot en met de dood is, is de verbazing groot.
Veel mensen denken dat zware criminelen nog altijd straf ontlopen als gevolg van vormfouten.
Gedagvaarde Jansen heet in ’t echt Janssen, dus vrij…
Dat ook daarom er strenger moet worden gestraft.
Dat vormfouten al een jaar of tien niet of nauwelijks meer bestaan (wel voorkomen, maar niet met verstrekkende gevolgen) stuit op ongeloof.
De vormfout lijkt collectief in ons geheugen gegrift.
Veel mensen mensen vragen zich ook weldenkend af wat dat allemaal wel niet kost, zo’n strafzaak.
Of dat het toch maar raar is dat een verdachte het recht heeft te zwijgen.
Of: mag hij liegen dan?
Of dat je 3 jaar cel krijgt en dan maar 2 jaartjes hoeft te zitten. Waarom dan 3 jaar?
Op lezingen wil ik vertellen wat ik doe en waarom.
Maar eigenlijk zit ik heel zo’n avond uit te leggen hoe politie, justitie en rechters werken.
Zit ik hen nog een beetje te verdedigen ook.
Moet ik uitleggen hoe de rechtstaat werkt.
En waarom.
Op lezingen wil ik journalistiek bedrijven
Maar ik lijk wel een voorlichter.
Daar ga ik over nadenken.
Rob Zijlstra
zittingszaal 14 | 2004 - 2022 
Inderdaad, die standaard 1/3 strafvermindering heb ik nooit begrepen. Wat is daar de achtergrond van? Ik kan het antwoord op die vraag ook met zoeken op internet niet vinden
Ik heb ook wel eens gezocht met hetzelfde resultaat. Zal vastte maken hebben de voorbereiding nodig heeft om goed terug te kunnen keren in de maatschappij. Er zijn omliggende landen waar je maat de helft van de straf hoeft uit te zitten. In België is het een tijdje zo geweest dat opgelegde straffen tot 3 jaar niet werden geëxecuteerd. Gebrek aan cellen, geloof ik.
Volgens mij is de grens tussen de beide professies ook een vloeiende. Maar ja. professies werken soms als natiestaten.
@Rob Mij valt ook op dat er nogal wat misvattingen bestaan over de (straf)rechtspleging. Vind je dat de rechtspraak eigenlijk meer aan voorlichting zou moeten doen? Zouden ze meer het land in moeten gaan?
@MartijnR Als ik me niet vergis is de vervroegde invrijheidstelling (nu: voorwaardelijke invrijheidstelling) ontstaan omdat de behoefte om een straf volledig ten uitvoer te leggen, vermindert naarmate de straf langer voortduurt. De behoefte om te vergelden slijt dus na verloop van tijd. Het is een beetje vergelijkbaar met de situatie waarin je je kind als straf een week de Play Station ontzegt, maar na vijf dagen vindt dat de boodschap intussen wel is overgekomen en met je hand over je hart strijkt. Meer info op Wiki bij ‘voorwaardelijke invrijheidstelling’.
Hans, dank voor de aanvulling. Ik vind de rechtspraak behoorlijk passief. Dat geldt voor rechtbanken, maar ook voor het openbaar ministerie. Niet voor de politie. Wanneer de politie iemand arresteert, is een zaak voor de politie opgelost. Kijk maar naar hun dagelijek persberichten.
Mijn stelling is dat als de journalistiek geen aandacht zou hebben voor het strafrecht, het strafrecht onzichtbaar zal worden. Met andere takken van het recht is dat al zo – deels de ‘schuld’ van de journalistiek. Niet goed dus..
Rob, hoe bedrijf je journalistiek tijdens een lezing? Wat is het journalistieke eraan of erbij?
Kees. Het vertellen van verhalen kan een vorm van journalistiek zijn. Misschien is het zelfs wel een oervorm. Ook kun je tijdens een lezing het debat aangaan. Of meningen uitwisselen zoals op opiniepagina’s. Zo kan het volgens mij.
Aha, automatische strafvermindering blijkt voorwaardelijke invrijheidsstelling te heten. Inderdaad nu wel een wiki. Bedankt.
Ik ben overigens van mening dat dat circus van automatische voorwaardelijke invrijheidsstelling een heel raar gegroeid systeem is, wat zo snel mogelijk moet worden afgeschaft. Voor slachtoffers van een misdrijf en voor buitenstaanders komt het heel ‘soft’ over als je de opgelegde straf meteen met 1/3 vermindert. Het doet de geloofwaardigheid van het strafrechtsysteem, m.n. van het vergeldingskarakter ervan, geen goed.