Een laatste week op de rechtbank
voorafgaand aan een vakantie

De meervoudige strafkamer van de rechtbank in Groningen doet deze week in zittingszaal 14 welgeteld 26 zaken. Daarvan staan er 12 op de nominatie te worden behandeld. In 14 strafzaken wordt uitspraak gedaan, dat zijn zaken die twee weken geleden zijn behandeld. Er is van alles wat, het is een reguliere week die ongetwijfeld anders zal verlopen dan de rol van de rechtbank aangeeft. Een weekverslag, deel 4 (slot).

deel 1
deel 2
deel 3
.

VRIJDAG 15 juli 2016

09.05
Winkeldiefstallen, fietsendiefstallen, een beroving bij de pin en oplichting via Marktplaats.nl . En dat allemaal op het conto van één verdachte. Advocaat wil de zaak niet behandelen, maar wil eerst een rapport laten opstellen door de reclassering. De officier van justitie voelt er niet veel voor.

10.25 uur
De eerste drie kwartier van de strafzaak ging dus over de vraag of de strafzaak vandaag wel of niet moest worden behandeld. Het werd een wel. Nu praten de drie rechters met de verdachte over fietsendiefstallen die hij pleegde in 2012, 2013 en 2014. Als dat klaar gaan ze met de verdachte praten over winkeldiefstallen die hij pleegde. Parfums bij de Douglas en Friso Poedermelk bij de Jumbo. Verdachte bekent alles.

Wanneer de rechtbank in het tempo van nu doorgaat, wordt het een latertje vanavond. Ik verwacht in de loop van de dag een strafeis. De verwachting: een werkstraf omdat het om oude zaken gaat en de verdachte sinds december 2014 misdaadvrij is.

11.10 uur
Een werkstraf van 240 uur met een gevangenis straf van 365 dagen waarvan 361 dagen voorwaardelijk. In de geopende tas  van de advocaat zie ik het boek Geen blad voor de mond van Ybo Buruma. In mijn mapje ‘zinnen’  staat een zin uit dit boek, op bladzijde 12. Ik verzamel zinnen.

‘Wij weten zelden wat rechtvaardig is, maar we herkennen onrecht tamelijk scherp.’

11.45 uur
Ik zit inmiddels achter een 40-jarige man uit Leeuwarden die voor zijn plezier kinderporno verzamelde. Met de rechter praat hij nu over geschoren vagina’s. Na lang nadenken, zegt de verdachte, stelde hij voor zichzelf vast dat de misbruikte kinderen zich niet vrijwillig lieten verkrachten, maar dat  dat onder dwang gebeurde. Met rechts volg ik het verloop van de zitting, doe een paar tweets de deur uit en met links tik ik toch maar een berichtje over de dief van vanochtend.

Toen ik als rechtbankverslaggever begon had ik alleen pen en papier. Nu zit ik met iPad, iPhone en laptop in rechtszaal en kan ik via de ‘pers-wifi’ inloggen op het redactiesysteem van de krant. Vaste gewoonte is nu ook om een verdachte even door Google te trekken. Dat levert soms verrassende inzichten op.

13.25 uur
De verdachte kinderpornoman krijgt een flinke strafeis om de oren. Een celstraf van 9 maanden waarvan 6 voorwaardelijk, een werkstraf van 240 uur, een verplichte behandeling en het toestaan van controles aan zijn computer. De in beslag genomen computers en externe harde schijven moet worden vernietigd, inclusief  foto’s van de overleden oma en een overleden tante. De verdachte wil die laatste foto’s graag terug, maar de officier van justitie is streng: ‘Dan moeten wij als opsporingsdienst harde schijven gaan schonen. Dat kost tijd en energie en dus beginnen we daar niet aan.’  Ik tik een stukje voor de Leeuwarder Courant.

14.10 uur
De derde verdachte van vandaag komt op krukken binnen ‘springen’. Ik hoor hem zeggen dat hij last heeft van woede-aanvallen. Oei. Gezien die krukken zit ik in zwaaibereik. Man zou hebben ingebroken bij de dierenarts van Stadskanaal. Hij zegt: ‘Ik ben nog steeds heel kwaad op mezelf.’

14.45 uur
In het gerechtsgebouw vermelden de bordjes ‘zittingzaal’. Ik schrijf zelf twaalf jaren ‘zittingszaal’, met de tussen-s. Eerst dacht ik dat ik het fout had. De taalpolitie staat beide varianten toe. Zojuist zag ik in de hal van het gerechtsgebouw een man op een trap staan. Hij vervangt alle bordjes.

En wat?

Alle zittingzalen gaat zittingszalen heten!

 

 

 

 

 

15.30 uur
De laatste strafzaak begint over tien minuten. Redactie gebeld met de vraag of er nog ruimte is in de zaterdagkrant. Nauwelijks. De verdachte is Alex, een oude bekende. Eigenlijk is Alex geen nieuws, Alex is een verhaal. Hij laat aan de rechters een brief zien, ik zie letters die een derde van een A-viertje vullen. Alex is analfabeet en is trots. Het is zijn eerste zelf getypte brief.

Alex licht mensen op. Al jaren. Hij komt bij mensen binnen met kletsverhalen en vraagt dan om geld. Vaak krijgt hij wat hij vraagt. Zijn leven bestaat uit een opeenstapeling van leugens, zegt de officier van justitie. Boos: ‘Het moet nu maar eens afgelopen zijn.’

17.50 uur
Ik heb de rechtbank verlaten en doe nog wat laatste dingen op de krant. En nu vakantie.