Advocaten vragen wel eens na afloop van een rechtszaak: en, wat denk je? Vaak antwoord ik met een: wat denk je zelf? Daarmee zeg ik eigenlijk dat ik denk dat de verdachte de dader is en zal worden veroordeeld. Hoe anders? Het is doorgaans niet het antwoord waar de advocaat, nog helemaal in de flow van zijn welbespraakte pleit voor vrijspraak, op zit te wachten.

Ruim 90 procent van de mannen en vrouwen die zich moet verantwoorden voor de strafrechter is schuldig. Met een ‘wat denk je zelf’ heb ik ook de statistiek mee, ook al zegt die niks.

Ik dacht dat de man die wij van de pers de brandstichter van Hoogezand noemden, zou worden veroordeeld. Want hoe anders? Van alles wees in zijn richting, een camera had hem op heterdaad betrapt, deskundigen sloten pyromanie als stoornis niet uit. Zijn antwoorden en verklaringen waren vaag en onlogisch.

En?
De rechters spraken hem afgelopen week grotendeels vrij. Alleen het heterdaadje – een poging tot brandstichting – kan worden bewezen. De rest smoort in onschuld dan wel in slecht politieonderzoek.

Ik zei dat ik dit niet had verwacht.
Advocaat Iris Djordjevic glunderde.

Er waren eens drie mannen van 30, 34 en 36 jaar. De jongste komt uit Delfzijl, de andere twee uit Rotterdam en Alkmaar. De een is industrieel reiniger, de ander data-analist, de derde schilder. Het zijn mannen met kleine kinderen. En met veroordelingen uit het verleden, wat ook niks hoeft te betekenen.

Ze zeggen dat ze onschuldig zijn. De officier van justitie schudt het hoofd (van nee). Want hoe dan?

Schilder Jagi uit Alkmaar was naar Delfzijl gekomen om een zieke oom te bezoeken. Hij overnachtte bij Regor, een kennis. Bij Regor thuis is ook dataspecialist Ragi uit Rotterdam. Ragi heeft verstand van webshops en was gekomen om zijn vriend Regor met iets te helpen.

Het zijn deze drie mannen die halverwege de ochtend van 23 november 2018 worden gearresteerd in de flatwoning van Regor. Op het moment van de inval zitten ze gedrieën gehurkt te roken in de kleine badkamer. Met de deur op slot.

De drie mannen zouden zo’n anderhalf uur voor de arrestatie een supermarkt van Aldi hebben overvallen. De afstand tussen de overvallen superwinkel en de woning is nog geen kilometer. De drie mannen zeggen dat ze het niet hebben gedaan. Want hoe dan? Op het moment van de overval, even na acht uur die ochtend, waren ze thuis bij Regor, misschien net wakker. Dan kan het dus nooit.

Even na acht uur in de ochtend van 23 november 2018 lopen mannen met bivakmutsen over het hoofd de supermarkt van Aldi binnen. Het zijn er drie. Eentje draagt groene handschoenen. Camera’s van de tegenover de Aldi gevestigde Jumbo leggen het vast. Aldi zelf doet niet aan camera’s, zodat ze goedkoper kunnen zijn dan de Lidl. Of zoiets.

De vroege klanten worden door een van de mannen, gewapend met een zwart pistool, naar een hoek gedreven en gesommeerd op de grond te gaan liggen. De ander heeft een mes en dwingt het personeel naar een kantoortje. De bedrijfsleider krijgt een zilverkleurig vuurwapen in de rug gepord en de opdracht de kluis te openen. Even later rennen de mannen de winkel uit, met een blauwe Aldi big shopper met daarin bankbiljetten, rollen muntgeld en sigaretten. Het is opgeteld zo’n 4.000 euro.

De politie is dan al onderweg, een klant had om tien minuten over acht liggend op de grond 112 durven bellen. De drie onbekende mannen zijn ineens vluchtelingen. In de lucht hangt een politiehelikopter, kennelijk hebben ze in Delfzijl zo’n ding paraat. Er ontstaat iets van een klopjacht. Getuigen melden zich, ze hebben drie mannen gezien, met een grote blauwe tas, eentje op een fiets, twee op een fiets, bij de brug, bij het station, ’t was zo’n grote big shopper, bij het speeleiland, bij de flat, bij het spoor, eerste verdieping. De omgeving van de flat wordt afgezet, 112-fotografen filmen hoe agenten deur voor deur aanbellen. Op nummer 178 wordt niet opengedaan, het gordijntje beweegt wel eventjes.

Via de politiesystemen achterhalen agenten dat op dit huisnummer een man woont met ‘politie-antecedenten’ waaronder overvallen. Met de rammeneur (Gronings voor de stormram, elders ook wel bonkie genoemd) wordt de voordeur eruit geramd. Het glas rinkelt.

In de woning lijkt niemand aanwezig. Dan ontdekt een van de agenten dat de badkamerdeur is afgesloten. De deur gaat open: drie gehurkte mannen. Een voor een worden ze afgevoerd.

De overeenkomst is treffend. Drie mannen overvallen de Aldi en binnen een straal van nog geen kilometer zitten anderhalf uur later drie mannen verscholen in een badkamer. Dat een van de overvallers dreadlocks had, zoals ook een de mannen in de badkamer, kan natuurlijk toeval zijn. Regor is immers niet de enige man ter wereld met dreads.

Het politieonderzoek levert nog een aantal aanwijzingen op die erop zouden kunnen duiden dat de drie mannen wellicht niet de waarheid spreken, dus dat ze misschien helemaal niet heel de ochtend thuis bij Regor zijn geweest.

In de telefoon van Ragi staan foto’s opgeslagen. Selfies. Van hem met een zilverkleurig vuurwapen. In de telefoon van Jagi een selfie waarop hij een Nike-muts draagt.

Nog een aanwijzing: in de badkamer waar de mannen zich hadden verschanst staat in de hoek een tas. Het is een Aldi big shopper. In de tas: rollen muntgeld, sigaretten, groene handschoenen, bivakmutsen, eentje van Nike met gaten. Elders in de woning, onder het matras van een ledikantje, een zilverkleurig vuurwapen als op de foto van Jagi. In een keukenkastje een zwart gekleurd wapen.

De drie mannen ontkennen, ze zeggen dat ze er niets mee te maken hebben. De advocaten proberen dat met veel woorden te onderstrepen. De selfies, de tas met de buit? Nee. Geen verklaring voor?

De officier van justitie is zonder twijfel en noemt de gewapende overval eentje in de zware categorie en eist daarom drie maal vijf jaar gevangenisstraf.

En, wat denk je?
Ik denk dat het wel heel bijzonder is. Uit de telefoon van Regor toverde de politie een gewiste afspraak uit de Google-agenda boven water. Regor had genoteerd: ’23 november, 08.00 uur, Aldi-klus’.

Nou?
Ik denk, denkend ook aan Hoogezand: ik zeg even niks.

Rob Zijlstra

update – 7 juni 2019 – uitspraken
De rechtbank heeft de drie mannen veroordeeld. Niet tot vijf jaar zoals het Openbaar Ministerie dat had gewild, maar vier jaar per persoon. Een van de drie vonnissen lezen? Klik op onderstaande afbeelding.

 

extra – bron: youtube /  eemskrant.nl