In gewone tijden heb ik wel eens gezegd dat de strafrechtspraak onzichtbaar is als er geen rechtbankverslaggevers in de zalen van het recht zouden zitten.

In deze ongewone tijd is dat niet anders. Rechtbankverslaggevers kennen hun plek. We luisteren, we kijken, zijn stil, verstoren niet de orde, we doen verslag en dat doen we zo feitelijk mogelijk. Maar momenteel zitten we vooral niet de rechtszalen.

Dat is niet omdat er helemaal niets meer valt te beleven. Urgente zaken – wat die ook moge zijn – gaan door, er zijn snelrechtzittingen met coronakuchers, veel crimineler kun je op het moment niet zijn.

We zitten niet op onze plek  vanwege de beperkingen.

Die beperkingen maken dat we ons werk niet naar behoren kunnen doen. We hebben uiteraard alle begrip voor de getroffen maatregelen en niet alleen omdat die ons zelf ook beschermen.

Maar wat we niet snappen is de onduidelijkheid die de gerechten doen ontstaan en laten voortbestaan over wat nu wel en niet kan. Ook willen we niet begrijpen dat wat bij de ene rechtbank wel kan, bij de andere onbespreekbaar is.

Daarom waren we even niet stil. Samen met collega Saskia Belleman – rechtbankverslaggever van de Telegraaf – nam ik het initiatief tot het opstellen van een brief voor de Raad van de Rechtspraak. 25 collega’s uit heel het land ondertekenden de brief. Dat was dinsdag.

VillaMedia – het platform voor de journalistiek – besteedde er nog dezelfde dag aandacht aan > journalisten vragen…

Vandaag – woensdag – kregen we antwoord van de voorzitter van de Raad voor de Rechtspraak, Henk Naves. Harde toezeggingen worden niet gedaan, maar er is aandacht voor onze rol in het strafproces.

VillaMedia > livestreams en skype 

Of het de komende tijd beter wordt, is afwachten. We houden de vinger aan de pols. Uiteraard hopen we dat we met de noodzakelijke voorzieningen over niet al te lange tijd onze plekken in de rechtszaal weer kunnen innemen. We vinden in deze hoop  steun bij de advocaten die niets liever willen dan hun stem verheffen, bijvoorkeur (van de advocaten) niet in de media, maar op de plek waar dat hoort: in de rechtszaal.

Daarom zeggen ze: gooi open die rechtszalen.

artikel in dvhn / lc