Voor mij zitten drie verdachten waar niemand vrolijk van wordt.
Twee zijn 18 jaar en het jeugdstrafrecht nog maar net ontgroeid.
De derde is 20 jaar.
Prem, Frank en Juma.
Prem zegt dat hij het heeft gedaan, samen met Frank en Juma.
En dat Juma het had bedacht.
Frank zegt dat ook en dat Prem een ijzeren staaf in zijn handen had.
Dat ontkent Prem.
Juma ontkent alles.
Hij zegt dat hij er niets mee te maken heeft, zeker weten niet.
Op 22 juni, om kwart voor een in de nacht, zitten ze gehurkt in de bosjes langs het fietspad van de Vondellaan in Groningen.
Dat zegt Prem.
Frank zegt dat ze daar gewoon liepen.
Ze waren blut en wilden geld maken.
De rechters zeggen: ‘En op zo’n tijdstip ga je niet bij mensen thuis het gras maaien.’
Nee.
Ze overwogen een pizzakoerier, een tasje of een woninginbraak.
Maar plotseling kwam er fietser aan.
Juma, zeggen Prem en Frank, riep: ‘Dat moet hem zijn.’
Juma: ‘Niet waar.’
Prem en Frank zeggen dat ze met sjaals voor de gezichten uit de struiken tevoorschijn sprongen, Frank naar eigen zeggen gewapend met een boksbeugel en Prem met een ijzeren staaf (‘nee dus’).
Ze rennen achter de fietser aan.
Juma voorop ().
De fietser schrikt zich het apelazarus, zoals een fietsend mens dat in zo’n situatie doet.
Maar terwijl hij denkt ‘foute boel’, weet hij wel te ontkomen.
Roof mislukt.
Prem, Frank en Juma (die misschien iemand anders is) lopen door, niets aan de hand, want er is immers niks gebeurd.
Denken ze.
Tot zij zich op hun beurt het zuur schrikken van politieauto’s en bijbehorende politiehonden.
Ze zetten het op een lopen, door bosjes en plantsoenen.
Prem wordt gepakt.
Hij vertelt op het politiebureau dat Frank er ook bij was.
En nog een heel donkere man.
Frank wordt aangehouden en zegt dat hij de heel donkere man wel kent.
Hij weigert namen te noemen, maar vertelt dat de man een bijnaam heeft en drie getatoeëerde tranen onder het oog.
Hij staat ook op partypeeps.
Zo wordt ook Juma aangehouden.
Juma denkt, zegt hij, dat ze hem erbij lappen om de echte derde te beschermen.
De officier van justitie zegt dat het momenteel schering en inslag is met overvallen en berovingen op straat in Groningen.
Ze zegt dat maaltijdbezorgers helaas nog altijd met cashgeld door de stad sjezen en niet met een mobiele pin.
Ze zegt: ‘Het is een hype en die hype moet stoppen.’
Ze zegt dat deze beroving met een sisser is afgelopen, omdat het slachtoffer kon vluchten.
Maar dat de intentie er wel was.
Prem en Frank horen twaalf maanden gevangenisstraf eisen, waarvan drie maanden voorwaardelijk.
De eis tegen de ontkennende Juma luidt vijftien maanden waarvan vijf voorwaardelijk.
Ik kijk naar Prem, Frank en Juma.
Hippe jongens.
En gemankeerd.
Prem (18) bracht zijn jeugd vooral in detentie door en heeft niks.
Ja, al jaren een agressieprobleem.
En heel misschien een tante die onder voorwaarden bereid is hem op te vangen als hij straks weer vrij is.
Frank (20) moest vanaf zijn tiende voor zichzelf zorgen. Hij werd verwaarloosd. Hij weet wel ongeveer hoe het moet, maar is niet in staat daar naar te handelen. Een opvoeding heeft hij nooit gehad.
Tegen de politie had hij gezegd dat hij het had gedaan, niet zozeer voor het geld als wel voor de kick.
En om inspiratie op te doen voor zijn rapmuziek, waar hij af en toe van kon leven.
Juma (18) werd als klein kind in Somalië meegegeven aan een man die hem meezeulde naar Ethiopië. Op een dag was hij in Nederland. Het begrip veiligheid kent hij niet, wel mensen met criminele dagbestedingen.
Hij is, zegt de reclassering, ongevoelig voor justitiële druk (’t dondert ‘m niks).
Juma: ‘Maar als ik positief kan uitpakken, dan pak ik dat ook.’
De officier van justitie gelooft niet dat Juma onschuldig is.
Een paar dagen na de mislukte beroving – alleen Prem zit dan vast – wordt er op de televisie aandacht aan de zaak besteed.
Frank stuurt een sms’je naar Juma: ‘Onze zaak is op de televisie.’
Juma antwoordt met zijn Blackberry: ‘No worry nigga, ze kunnen ons niets maken.’
De advocaten van Prem en Frank vragen de rechtbank de eisen niet over te nemen, maar een lichtere strafvariant te bedenken.
De advocaat van Juma dringt bij de rechters aan op vrijspraak.
Gerede twijfel, geen bewijs.
Zo’n sms’je is voor velerlei uitleg vatbaar.
Ik kijk naar drie verdachten voor mij, met kinderhoofden nog.
Misschien dat gevangenisstraf tot en met het komende voorjaar helpt.
Maar misschien wordt daar ook wel de basis gelegd voor een volwassen criminele carrière, want zo stoer moeten we nou ook weer niet doen over het nut van justitiële druk.
Rob Zijlstra
.
UPDATE – 18 oktober 2010 – uitspraken
Prem, Frank en Juma kunnen de borst natmaken: alle drie kregen een hogere straf opgelegd dan door het openbaar ministerie was geeist: 18 maanden waarvan 6 voorwaardelijk. Dat betekent dat ze alle drie netto een jaar moeten zitten. Dat het slachtoffer met de schrik vrij is gekomen, doet volgens de rechtbank niets af aan de ernst van het misdrijf: een diefstal met geweld in vereniging. De rechtbank zegt wel rekening te hebben gehouden met de nog jonge leeftijden van de verdachten. Maar dat dat wegvalt omdat het niet de eerste keer is dat ze een misstap maken.
zittingszaal 14 | 2004 - 2022 
De basis voor een criminele carrière is er al wel. Met wat justitionéle druk kan in elk geval geprobeerd worden het doen voor de kick er uit te halen. Maar dat effect bereik je niet in een paar maanden. Men zou best enkele jaren hiervoor mogen reserveren om zich te kunnen verzekeren dat het apezuur er werkelijk uit is.
Pingback: Tweets that mention Foute boel « ZITTINGSZAAL 14 -- Topsy.com
Waarom is tbs alleen voor “psychisch gestoorden”? Deze knapen hebben een behandeling nodig. Alleen op zichzelf (en op mede-gedetineerden) aangewezen te zijn zal geen verbetering brengen, integendeel.
er is niet veel bewijs als ik dit zo lees alleen woord tegen woord van de verdachten zelf….
dus vrijspraak lijkt me redelijk logisch als ik dit zo lees tenzij er getuigen komen die tegen de verdachten getuigen,
toch is het apart 3 van de 3 verdachten met een jeugd probleem misschien klopt het toch dat de opvoeding behoorlijk belangrijk is op het gebied van sociale vaardigheden,
Hoe kan je nu van zulke jongens verwachten dat ze een geweten hebben? Waar en hoe hadden ze dat moeten ontwikkelen? Verdrietig, maar het KAN natuurlijk niet wat ze hebben gedaan……. Dat is de oogst van een liefdeloze maatschappij als je aan de verkeerde kant opgroeit
@baasbraal
ik ben het met je eens maar je leert veel als je met de goeie mensen om gaat, en de maatschappij is voor iedereen het zelfde en er is niet echt een verkeerde kant het is alleen de manier hoe je je ontwikkeld. denk ik. zij moeten een wijs maar toch iemand die veel toestaat tegen komen in hun leven die hun bewust de goeie kant op stuurt zonder dat zij het zelf door hebben. denk ik.
maar het is inderdaad triest hoe de wereld voor sommige mensen in elkaar zit!
@Jente: Zo werkt het in theorie ja, maar in de praktijk ontwikkelt het geweten zich vanaf het tweede jaar tot een jaar of zes. Het kan zich alleen ontwikkelen als de kinderen teruggefloten worden door een persoon waar ze een band mee hebben , die er voor hen toe doet…. Als die persoon heeft ontbroken in die jaren, kan het geweten zich niet meer goed ontwikkelen. Het kind/de volwassene kan zich het verdriet en de pijn van hun slachtoffers niet voorstellen, niet in verband brengen met hun eigen handelen. Ze kunnen wel bang zijn om gepakt te worden, maar niet uit eigen overtuiging/op etische gronden hun gedrag veranderen… Maar soms gebeurt er een wonder, laten we daar dan maar op hopen.
wat een flikkers mt deze reacties allemaal ik ben edwin blanket ik ben ook tot die waanzin gedreven stel flikkers als het moest en jullie waren daar .. waren jullie de lul iedereen die deze reactie gezet heeft.. want zo word je gemaakt stel debielen en kklijers en hier lees mijn verhaal en zo staan dr nog een paar van mij in alle boeken in de loop der jaren .. jullie zijn gewoon zielige stakkrs die in een goed millieu zijn opgegroeid en niet weten wat leven is .. ik zeg jullie .. schaamte voor jullie moeders dat jullie zo zijn echt whahahaha stumpersss
Wtf ben je zo agressief?
Ik heb vaak genoeg vastgezeten voor vermogensdelicten.
En heb op een gegeven moment besloten dat ’t niet uit kan.
Ik ben iig niet tot waanzin gedreven.
Noem mij geen stumper.
@edwin
welke schaamte zou mijn moeder moeten hebben?
Gefeliciteerd met de nominatie voor de persprijs Rob!
@ edwin
het klinkt alsof je zelf in het goeie millieu wou op groeien maar dat niet is gelukt!
@jaap
heeft hij die gekregen?!
gefeliciteerd rob!
Natuurlijk bestaat er iets als een slechte jeugd en ouders die je geen fatsoen of geweten bijbrengen. Maar… ongeveer iedereen heeft als kind wel IEMAND in zijn omgeving die van goede wil is. Een buurvrouw of tante of leraar. En voor sommige kinderen is dat genoeg. Kijk maar naar kinderen die mishandeld worden, maar een heel klein deel wordt misdadiger.
Dus het is onzin dat je “vanzelf” een misdadiger wordt als je ouders niet van je houden of onfatsoenlijk zijn. Deze jongens zijn mannen en maken keuzes. Ze kiezen ervoor om anderen te kwetsen. Straf alleen is niet de oplossing, maar medelijden alleen betekent dat je overlevers van mishandeling schoffeert. Want er zijn er nog steeds genoeg jongeren die zichzelf aan hun haren het moeras uittrekken (mijn vader is er 1 van, gesteund door een leraar) en zonder misdaden iets van hun leven maken.
@johan
ik ben het met je eens maar toch is de kans vaak grote dat mensen zonder die aangeleerde fatsoenen het criminele leven in gaan.
@johan: er is uitgebreid onderzoek naar gedaan. Voor een deel heb je gelijk. Er zijn sterke persoonlijkheden die een oom of een grootouder vinden waar ze een band mee op kunnen bouwen en dan ontwikkelt het geweten zich. Maar het is net als met alcoholisme: van diegenen die de verslaving overwinnen, weet je ZEKER dat ze ongelooflijk sterk zijn, maar van degenen die het niet kunnen overwinnen, kun je niet zeggen dat het slappelingen zijn, alleen dat ze blijkbaar niet sterk genoeg zijn. Ik heb diepe bewondering voor mensen zoals jouw vader. En medelijden? Ik vind het triest dat dingen zo gaan, dat soms iedereen erbij staat en er naar kijkt hoe een kind zonder liefde en kansen opgroeit(en daar reken ik mezelf ook onder hoor!), maar medelijden is verkapte hoogmoed. Je beklaagt iemand, terwijl je je zelf beter voelt dan hij. Misschien dat daarom Edwin wel zo agressief reageert….
Dit past mooi in de tendens van de roep om strengere straffen, maar dat dient maar één doel: Vergelding – en juist dát zou niet het doel van detentie moeten zijn.
Het doel moet zijn dat de veroordeelde geleerd wordt hoe het wél moet.
@Mike: je hebt helemaal gelijk, maar als de veroordeelde niets leert, moet je toch de samenleving min of meer beschermen tegen mensen die geen geweten hebben ontwikkeld. Vergelding om d vergelding is een improductieve straf.
Lui als Erwin hebben te weinig vertrouwen en acceptatie gekend.
In hun jeugd.
En daarna.
Dáár ligt onze taak.
Mja, strenger straffen is wèl makkelijker.
’t Zal dus wel niks worden.
Jente zegt: ‘zij moeten een wijs maar toch iemand die veel toestaat tegen komen in hun leven die hun bewust de goeie kant op stuurt zonder dat zij het zelf door hebben. denk ik.’
Iemand die zo gek is als een deur bedoel je? 🙂
@henk
nee die bedoel ik niet ik bedoel iemand die gewoon OKEEE is!
Hoger beroep…. Let us out !!!! aaaaaaaaaahaahahaha