‘Ik heb iets gedaan wat ik niet wilde’

Vandaag en vrijdag staan de 27-jarige Rhowan P. en de 28-jarige Desiree G. terecht wegens de verdenking dat zij in januari 2016 Jesse van Wieren uit Leens om het leven hebben gebracht. De twee beroepen zich op noodweer.

In Kloosterburen begon het jaar 2016 anders dan anders. Jesse van Wieren (28) is zoek. Hij was als zovelen uit het dorp aanwezig op het oud- en nieuwfeest in café Willebrord in de Hoofdstraat. Even voor twaalf uur belt hij zijn ouders om hen een goed jaar te wensen. Ruim vier uur later verlaat hij het feest om naar een vriend te gaan waar hij zou slapen. Hij vertrekt zonder jas, zijn fiets blijft staan.

Op vrijdag 1 januari verschijnt in de loop van de dag een berichtje op Twitter, geplaatst door een kennis. ‘Waar hang je uit, neemt alsjeblieft contact op!!!’ Een reactie blijft uit. Op zaterdag nemen de ouders van Jesse contact op met de politie. Ze zijn ongerust. Het is buiten ontzettend koud. Het vriest. De grote angst is dat Jesse van Wieren – misschien met wat biertjes te veel op – een ongeluk heeft gehad. Zelfdoding kan ook, maar dat gelooft niemand.

Vanuit de voetbalkantine beginnen een paar vrienden met een zoektocht. Via sociale media wordt de vermissing snel bekend wat erin resulteert dat op zondag zich zo’n 250 mensen melden die mee willen zoeken. De politie coördineert de zoekactie is blij met de hulp. In de lucht hangt een politiehelikopter.

Op woensdag 6 januari komt aan alle onzekerheid een akelig einde. Het is geen ongeluk. Het lichaam van Jesse van Wieren wordt gevonden in een tuin, niet ver van café Willebrord. Het lichaam is begraven. De bewoner van de woning wordt aangehouden, evenals zijn vriendin: Rhowan P. en Desiree G. De twee zijn cliënten van Keroazie, een stichting die zich bezighoudt met de begeleiding en huisvesting van jongeren met onder meer psychiatrische problemen.

Tijdens de (vijf) pro formazittingen in de rechtbank is door de advocaten van de twee verdachten geschetst dat er sprake is noodweer. Jesse van Wieren zou die nieuwjaarsochtend plotseling zij opgedoken in of bij de woning van Rhowan waar het tot een gewelddadig treffen komt. Het geweld zou zijn uitgegaan van Van Wieren. Om de belaagde Rhowan te ontzetten zou Desiree in de woning op Van Wieren hebben ingeslagen met een buis (van een stofzuiger). Daarna zou ze haar vriend een mes hebben aangereikt. ‘Om Van Wieren bang te maken.’

Het Openbaar Ministerie zegt dat de lezing van de twee verdachten niet kunnen kloppen met de feiten uit het politieonderzoek. Hun verklaringen zouden elkaar ook tegenspreken. In februari 2016 is in de Hoofdstraat in Kloosterburen en in aanwezigheid van de verdachten een reconstructie gemaakt van de gebeurtenissen. De uitkomsten leverde geen andere zienswijze op. Jesse van Wieren is met opzet en fors geweld om het leven gebracht, aldus het OM. Geen noodweer.

Van Wieren is meermalen gestoken. Uit de stukken blijkt dat hij is overleden aan zuurstofgebrek. Vermoedelijk is hij levend begraven, mogelijk in de veronderstelling dat hij op dat moment niet meer in leven was. Tijdens het proces zal hierover duidelijkheid moeten komen.

Rhowan P. en Desiree G. zijn al langere tijd een stel. In april 2015 stonden ze samen terecht vor de politierechter in Groningen wegens mishandelingen in Kloosterburen in december 2014. P. woonde toen nog in Groningen. Ze zijn onderzocht in het Pieter Baan Centrum (PBC). Desiree G. wordt omschreven als een naïeve, kinderlijke en onzekere vrouw die zich eenvoudig laat beïnvloeden, terwijl Rhowan P. wordt neergezet als dominant. Tijdens de eerste pro formazitting in april 2016 zei hij in de rechtszaal: ,,Ik heb iets gedaan wat ik niet wilde. Ik kan wel janken, maar in ben geen moordenaar.’’

Vrienden van Jesse van Wieren – voor al
tijd de nummer 7 van vv Kloosterburen – hebben ter nagedachtenis een Facebook-pagina geopend.

Het strafproces begint vandaag met het horen van de twee verdachten.
Naar verwachting komt de officier van justitie vrijdag met de strafeisen. Ook de advocaten komen dan aan het woord.

Rob Zijlstra
(een iets kortere versie van dit verhaal staat vandaag in Dagblad van het Noorden)

→ verslag zittingsdag 1 – eerste procesdag roept vragen op