Ze zeiden, doe je
dat niet, dan
doen wij het
Een nachtmerrie voor sportverenigingen: een actief en gewaardeerd lid, actief met de jeugd, wordt op een kwade dag verdacht van een ernstig zedenmisdrijf.
Voetbal is mijn alles, zegt de verdachte tegen de rechters.
Hij is een 38-jarige man, geboren en getogen in Groningen.
Naast zijn vooralsnog tijdelijke baan heeft hij alleen de club.
Hij doet er zo’n beetje alles wat er op een voetbalclub moet gebeuren.
Van lijnen kalken tot het bepalen van de opstelling.
Ze zijn wijs met hem.
Hij woont nog thuis, bij zijn moeder.
Zij zit ook in de rechtszaal, op de verder lege tribune.
Op de computer en op de mobiele telefoon zijn verboden foto’s aangetroffen: kinderporno. Gruwelijk akelige foto’s van vooral jonge jongens. In een politieonderzoek in Zwitserland kwam een ip-adres bovendrijven wat na tussenkomst van Ziggo leidde tot een inval van de politie in zijn woning, nu ruim een jaar geleden. Ruim 1.500 foto’s.
Ja, zegt hij, dat was wel schrikken. ‘Ook voor moeder.’
Hij ontkent het, hij is onschuldig.
Hij zegt dat het niet anders kan dan dat zijn computer is gehackt.
Dat een hacker het heeft gedaan.
Kinderporno?
Jongetjes?
Zoiets zou hij toch nooit doen.
Echt niet.
Maar de officier van justitie is zonder twijfel. Het is onderzocht. Er is niets wat duidt op een hack of een hacker. En er is veel wat aantoont dat hij in de weer is geweest met kinderporno. Er staan verboden foto’s in speciaal aangemaakte mapjes. In Google heeft hij gezocht met termen die gerelateerd zijn aan kinderporno. Er is een bedenkelijk Skype-gesprek getraceerd. En er stonden ook foto’s op zijn telefoon. Hoe kan dat dan?
De rechters vragen wat hij er nou van vindt, dat hij nu verdachte is?
Moet hij eerlijk antwoord geven?
‘Ik vind het kloten.’
De politie had hem gesommeerd de voetbalclub in te lichten. Ze zeiden, doe je dat niet, dan doen wij het. Hij deed het niet. De voorzitter van de voetbalclub zucht. Slapeloze nachten hebben hij en de medebestuursleden ervan. ‘Klopt. De recherche is bij ons geweest. Wij houden hem sindsdien scherp in de gaten.’ De voorzitter vindt dat de rechter moet bepalen of hij schuldig is of niet.
En indien schuldig? De voorzitter: ‘Het staat buiten kijf dat we dan niet verder kunnen. Hij kan dan geen jeugdtrainer of jeugdleider meer zijn. Dat hebben we wel in het bestuur besproken.’
De officier van justitie zegt dat gezien de ernst, de duur en de hoeveelheid foto’s een gevangenisstraf rechtvaardig is. Maar dat ook naar de persoon van de verdachte moet worden gekeken. Hij zou zijn baan kwijtraken, zijn sociale netwerk op en rond het voetbalveld. Zijn alles. First offender, geen strafblad. Daarom mag ditmaal de afrekening een werkstraf van 200 uur zijn en als waarschuwing een half jaar voorwaardelijke celstraf. En een verbod op zijn jeugdactiviteiten bij de club, met toezicht van de reclassering. Dat is de eis.
De officier van justitie zegt dat het belangrijk is – het belangrijkste – dat hij het niet weer doet. En dus dat hij inziet dat het fout is wat hij heeft gedaan. En dat hij hulp accepteert. Doet hij dat niet, dan gooit hij de deur dicht.
Zou hij hulp accepteren?
De rechters vragen het.
Hij zegt dat als hij ja zegt dat hij dan toch toegeeft dat hij het heeft gedaan?
De rechters herhalen de vraag.
Accepteert u hulp, ook als dat in de vorm van misschien wel dagbehandeling is?
Hij zegt: ‘Ik sta er open voor.’
Verward.
Geëmotioneerd.
Met een wegkijkende blik naar moeder.
Uitspraak over twee weken.
Rob Zijlstra
naschrift
Een ietwat kortere versie van dit verhaal staat vrijdag in Dagblad van het Noorden.
Op de redactie van de krant was donderdag een discussie, zoals we dat wel vaker doen inzake gevallen. In dit geval: moeten we de naam van de voetbalclub noemen? Of (juist) niet?
Door dat niet te doen, zijn alle voetbalclubs in Groningen verdacht, evenals alle onschuldige jeugdleiders en jeugdtrainers en mensen die zich dag en nacht inzetten voor hun club.
De naam wel noemen betekent dat de club die het betreft zonder schuld in een bedenkelijk daglicht komt te staan, met gevolgen van dien.
De uitkomst van de discussie is dat we de lijn volgen die te doen gebruikelijk is bij de krant: terughoudendheid, dus bij twijfel niet inhalen. Dat de tijden woelig en schreeuwerig zijn doet daar niet aan af.
Bij de keuze tot terughoudendheid is een reactie van de betreffende club – in een telefoongesprek met de voorzitter – meegewogen: het bestuur is zich bewust van de ernst, houdt de boel scherp in de gaten en oordeelt nadat de rechter heeft gesproken.
Hebben ouders die hun kinderen naar de voetbalclub laten gaan – misschien wel drie keer in de week, denkend dat het daar veilig is – dan niet het recht te weten wat de krant weet?
Ja.
Wel.
Zo lastig is het dus.
Zegt u het maar.
rob.zijlstra@dvhn.nl
update – 27 juli 2017
De rechtbank heeft gesproken. Geen hack. Daar is onderzoek naar gedaan en er zijn geen aanwijzingen gevonden die duiden op een hack. De man is veroordeeld conform de eis: een werkstraf van 200 uur en 6 maanden voorwaardelijke celstraf. Daarnaast: geen activiteiten met de jeugd op het voetbalveld.
De betrokken voetbalclub heeft direct nadat het vonnis was uitgesproken een verklaring uitgegeven:
Groningen 27 jul. 2017
Verklaring D.I.O. Groningen
Vandaag, 27 juli 2017, heeft de rechtbank van Groningen uitspraak gedaan in de zaak tegen één van onze jeugdleiders en trainer. Hij is daarbij veroordeeld tot een werkstraf van 200 uur en zes maanden voorwaardelijke celstraf wegens het in bezit hebben van kinderporno.
Het bestuur van D.I.O. Groningen heeft daarom na de uitspraak besloten het lid per direct te schorsen.
De feiten waarvoor het lid veroordeeld is, hebben gelukkig, geen betrekking op zaken die zich hebben afgespeeld binnen de vereniging, maar het vertrouwen is dusdanig geschaad dat wij geen andere mogelijkheid zien dan om over te gaan tot het schorsen van de trainer.
D.I.O. Groningen heeft hierover meerdere malen contact met de KNVB gehad en houden hen op de hoogte van het verloop van de zaak. De leden van D.I.O. Groningen zijn inmiddels door het bestuur op de hoogte gesteld, middels een email.
Namens het bestuur van D.I.O. Groningen
zittingszaal 14 | 2004 - 2022 
Is niet goed te praten… vind geëiste straf wel hoog in vergelijking met persoon die kind in Assen doodreed…Niet te vergelijken? Akkoord… hoop dat rechters recht spreken!
Het is lastig maar Ik vind dat je altijd de kinderen moet beschermen ook als voetbalclub. Denk dat de naam vd betreffende club bekend moet worden gemaakt hoe zuur dat ook is. Duidelijk communiceren is belangrijk niet bang zijn voor de negatieve publiciteit dat weegt niet af tegen het leed van de slachtoffers. Dat de voorzitter het oordeel van de rechter wil afwachten vind ik beschamend. De man in kwestie is ziek en daar moeten kinderen tegen beschermd worden. In je kindertijd te maken krijgen met dit soort dingen tekent je voor het leven. Je onbevangenheid raak je kwijt en angst etc komt ervoor terug.
Alsjeblieft niet zeg, wat je dan krijgt is van die achtelijken die meteen een digitale schandpaal oprichten op Facebook en Whatsapp en voor je het weet zijn er opgejutte heethoofden die het recht in eigen hand nemen. Bovendien, mocht de verdachte in de rechtbank toch onschuldig blijken dan zal dat soort volk nooit toegeven dat ze fout zaten want zij hebben hem al veroordeeld.
Het is goed dat het bestuur van de club is ingelicht en de verdachte goed in de gaten houdt en verder afwacht hoe de rechter oordeelt.
Godsamme, wordt de veiligheid van onze kinderen nu eerst in de handen gelegd bij een bestuur van een voetbalclub, die hem ‘goed in de gaten houd’? Ik eis als burger minimaal de naam van de voetbalclub! Waarom? Omdat mijn kinderen namelijk voetballen bij een club in de stad! De uitspraak in toch ook openbaar, Rob?
Dio…
Dit is onkies
De uitspraak mag wellicht openbaar zijn, doch als ik mij niet vergis zijn deze bij publicatie geanonimiseerd.
Echt belachelijk..moet via mijn zoontje waarvan deze persoon de leider is vernemen dat hij is geschorst/ontheven van al zijn taken binnen de club..de ouders hebben een mail hierover ontvangen, tja ik dus niet…erg slordig!…..na goed gesprek met mijn zoon vernomen dat er in al die jaren niets vreemds is voorgevallen…gelukkig maar!
De club is bang en niet daadkrachtig. Je kunt toch prima zo iemand schorsen in afwachting van de uitspraak? Schandalig. Dat de krant bij twijfel niet oversteekt kan ik begrijpen, maar die houding past de club niet. Bij twijfel juist wél handelen. En mocht er geen schuld zijn, dan is er toch niets onomkeerbaars? Hang voorlopig een smoes op dat hij ziek is, op vakantie, familieomstandigheden, weet ik veel. En als er niets aan de hand is, kan hij zo weer terugkeren. Boven alles hoop ik ook dat, bij schuld, de man passende hulp en begeleiding krijgt om nooit meer in de verleiding te komen dit te doen. Je faciliteert er een misselijkmakende markt mee en beschadiging van kinderen. Het is niet lekker makkelijk achter het pc’tje wat plaatjes bekijken en na ons de zondvloed, wie doet me wat?
Het eeuwige probleem van een principiële journalist. Wel of geen namen noemen? Aan de ene kant is de waarheid belangrijk, aan de andere kant weet je dat de gemiddelde burger een onnadenkende hork is die niet kan omgaan met dergelijke informatie. Ongeacht de keuze die je maakt: het zal nooit goed zijn. Damned if you do, damned if you don’t.