De 40-jarige Milos zit sinds mei dit jaar in de gevangenis.
Hij zit daar omdat hij heeft geprobeerd vijf mensen te vermoorden.
Op zich is het dus niet zo raar dat wij Milos hebben opgesloten.
En toch is het dat wel.
Want de vijfvoudige poging tot moord waar de officier van justitie hem van beticht, is alleen op papier gebeurd.
Op het papier van de tenlastelegging.
In het echt heeft Milos mensen bedreigd.
Dat wil zeggen, dat zegt de officier van justitie nu, in de rechtszaal.
Dus:
Milos zit in de gevangenis op verdenking van pogingen tot moord.
Maar in de rechtszaal staat hij terecht voor bedreigingen.
De officier van justitie zegt dat de scheidslijn tussen de pogingen tot moord en de bedreigingen in deze zaak heel dun is.
De officier van justitie lijkt hiermee te willen zeggen dat het dus wel terecht is we Milos momenteel van zijn vrijheid beroven.
Het gaat in mei niet zo goed met Milos die is geboren in het voormalige Joegoslavië, maar in Delfzijl woont en werkt als automonteur.
Hij is zich wanhopig en verdrietig.
Suïcidaal ook, zeiden later de deskundigen die met hem hadden gesproken.
Milos wil met zijn huisarts praten.
Hij maakt een afspraak, maar als hij in de praktijk moet zijn, ligt hij te slapen.
Zijn partner belt daarom met de doktersassistente en maakt een nieuwe afspraak.
Milos wordt wakker, kijkt op de klok, schrikt en haast zich naar de praktijk, niet wetende dat zijn partner een nieuwe afspraak heeft gemaakt.
In de wachtkamer krijgt hij te horen dat hij te laat is, dat de arts nu geen tijd meer voor hem heeft.
Dat hij de volgende week terug kan komen.
Dat er al een nieuwe afspraak is.
Milos vertrekt.
Boos.
Tegen de rechters: ‘Boos op mezelf. Omdat ik te laat was.’
Rechters tegen Milos: ‘U was niet boos op anderen?’
Milos: ‘Nee, niemand is verplicht mij te woord te staan.’
Als hij thuiskomt, is hij nog steeds boos.
Hij zou hebben geroepen: ‘Ik wil dood.’
Dan stapt hij in de auto en een paar minuten later dendert hij met het voertuig door de glazen schuifdeuren, zo de dokterspraktijk binnen.
De vijf aanwezigen schrikken, logisch, en sluiten zich op in een kantoortje.
Milos rijdt nog een keer achteruit en weer vooruit, rijdt naar buiten en knalt nog twee keer tegen de gevel aan.
Hij stapt uit en schreeuwt lelijke en dreigende woorden.
De politie houdt hem aan.
In verwarde toestand, zo bericht de politie een dag later aan de pers.
Milos zegt dat hij het zich niet goed kan herinneren.
Van de politie hoorde hij wat hij had gedaan.
Wat hij weet, weet hij van de politie.
De rechters zeggen dat ze het wel opmerkelijk vinden dat hij het niet meer weet, dat hij zich niets kan herinneren.
Rechters zeggen dit vaak omdat onderzoek hen heeft geleerd dat ‘het niet meer weten’ in de rechtszaal vaak ‘het niet meer willen weten’ is.
De officier van justitie gaat een stapje verder.
Zij noemt het ‘niet meer weten’ volstrekt ongeloofwaardig.
Waarom de officier van justitie dit vindt, vertelt ze er niet bij.
Milos zegt dat hij pijn heeft en moet een beetje huilen.
Het met een auto een gebouw binnen denderen kan heel gevaarlijk zijn.
Maar in dit geval, zegt de officier van justitie, kan ik de pogingen tot moord niet bewijzen.
In dat halletje stond namelijk niemand.
De kans dat hij met de auto iemand omver had gereden is nihil, omdat de vijf aanwezigen zich elders in het gebouw bevonden.
De officier van justitie: ‘Ik kom dus niet toe aan pogingen tot moord. Wat ik kan bewijzen is de bedreiging. Hij wilde angst aanjagen.’
Goed voor een eis van anderhalf jaar celstraf.
Tien maanden voorwaardelijk.
Is gevangenisstraf het juiste medicijn voor een man in de war?
Een huisarts zal het een angstaanjagend idee vinden.
Rob Zijlstra
.
UPDATE – 8 september 2011 – uitspraak
De poging tot moord cq doodslag acht de rechtbank niet bewezen. Op het moment dat Milos met zijn auto de praktijk binnenreed, was daar niemand aanwezig. Er bestond geen reeele kans dat iemand door zijn actie zou komen te overlijden. Een bedreiging tegen het leven gericht kan wel worden bewezen. En ook de vernieling. Het juiste medicijn is volgens de rechters 14 maanden celstraf waarvan 6 voorwaardelijk. Verder stellen de rechters vast dat hulp voor Milos geboden is.
.
zittingszaal 14 | 2004 - 2022 
Wat een prachtig stukje.
vreemde zaak, die man is hartstikke ziek. moet daar niet naar gekeken worden?
Jeetje wat een verhaal….
@rob: Hij is of hij voelt zich…
Gelukkig dat er geen andere patienten waren. Normaal bij een huisartsenpraktijk is het komen en gaan van doktersbezoek. En in die buurt wonen er behoorlijk wat ouderen die wat minder snel ter been zijn.
Wat ik me ook afvraag. De partner maakte al een nieuwe afspraak, diezelfde partner had hem toch ook op tijd wakker kunnen maken? Om welke reden heeft zij dat niet kunnen doen? En heeft zij hem niet kunnen spreken toen hij weer terug in huis was, het moment dat hij bedacht om er een drive-in dokterspost van te maken? Als nuchtere noorderling vind ik het nogal groot opgeblazen vertoon om je frustraties duidelijk te maken.
Het zou me niets verbazen als hier sprake is van culturele verschillen die maken dat iemand zich onbegrepen voelt of zelfs wanhopig verdrietig. Een maatschappelijk werker, goed bekend met die culturele achtergrond, kan waarschijnlijk heel goed uitleggen waar de schoen wringt. Op tijd zijn voor afspraken, 10 minutengesprek die daar voor staat , de directheid en de assertiviteit die voor ons zo gewoon is. (voorbeeld: ” iedereen heeft het recht om een gesprek met mij te weigeren” in vergelijking met de nederlandse variant waarin op hoge toon de manager wordt geeist). Er zijn zoveel verschillen die moeilijk te decoderen zijn en waardoor iemand zich al snel een uitzondering voelt. Doe daar een traumatisch verleden bij en dan is het helemaal een grote puzzel.
Inmiddels zit Milos al vier maanden in een cel. Hij heeft nog vier maanden te gaan. Hopenlijk geeft het geen problemen om dan bij zijn werkgever terug te keren. Ik weet niet of hij inmiddels de nederlandse nationaliteit heeft of een verblijfsvergunning bezit. Voor het laatste is een strafblad ongunstig, mogelijk kan deze parkeermanoevre grote gevolgen hebben? En dat is zeker triest.
deze man is een gewezen auto monteur is goed in zijn vak maar helaas
zonder werk
Rob,
Mooi dat je weer aan de slag bent…
Deze http://www.youtube.com/watch?v=fTsKL4m27ZY is je meer gegund dan die automobiel.
@Nuance, wat een nuance. Mooi gezegd.
@jgmopdenkamp: thanx
Nou kan een friese knol of een stevige belg ook wel imponerend overkomen, grijns.
@jgmopdenkamp: thanx
Nou kan een friese knol of een stevige belg ook wel imponerend overkomen, grijns.
Natuurlijk is een gevangenisstraf niet het juiste “medicijn” voor een man in de war, ik kan me uberhaupt geen situatie voorstellen waarin een gevangenisstraf als medicijn functioneert. Een gevangenisstraf heeft andere functies. Iemand die gevaarlijk is uit de maatschappij houden, bijvoorbeeld. En als er wel iemand in het halletje had gestaan of als het gebouw door Milos’ ramkoers was ingestort, dan was er een heel gevaarlijke situatie ontstaan door hem. Dat er geen slachtoffers zijn gevallen, is toeval, geen resultaat van Milos’ bedoelingen.
Een andere functie is afschrikking. Dat iedereen weet dat het niet mag, met je auto uit wraak & frustratie een praktijkruimte rammen.
En denk je eens in wat dit betekent voor de 5 mensen die zich in het kamertje hebben opgeslote. Die zullen zich lens zijn geschrokken en ondervinden daar waarschijnlijk een hoop last van.
Ik vind de manier waarop Milos met zijn frustratie en “zelfstraf” omging zo schadelijk, gevaarlijk en destructief, dat ik er alle begrip voor heb dat hij al 4 maanden van de straat is. Hij is bewust gaan spelen met de veiligheid van mensen die hem niets misdaan hebben. Hopelijk vordert de OvJ ook langdurige ontzegging van zijn rijbevoegdheid, want in zijn handen is een auto een wapen. Ik deel de straat niet graag met mensen die zo beroerd met hun emoties omgaan als hij.
Dus, Rob, hij mag gewoon auto blijven rijden van de rechter?
@Johan,
Dat hoop ik wel voor hem: hij is automonteur.
robz